«Εθνικός διχασμός : Μια ασθένεια που οφείλουμε να θεραπεύσουμε»

Το ελληνικό έθνος, φαίνεται να συμπορεύεται στην ιστορία του με μία καταστροφική «ασθένεια» που ονομάζεται εθνικός διχασμός. Απ’ τον Πελοποννησιακό πόλεμο, με το δάκτυλο των Περσών, μέχρι τον πρόσφατο εμφύλιο, με το δάκτυλο των Άγγλων, η ιστορία μας διατηρεί πολλές μελανές σελίδες με διχαστικές καταστάσεις, εσωτερικές συγκρούσεις και αλληλοσπαραγμό. Όλοι θα συμφωνήσουμε όμως, ότι στον αντίποδα αυτής της πραγματικότητας, η ιστορία μας φιλοξενεί και πολλά κεφάλαια εθνικών θριάμβων όπου φαίνεται ότι όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι, μπορούν να πετύχουν θαύματα!

Μεγαλώσαμε γαλουχημένοι μέσα σε δίπολα : καλό-κακό, σωστό-λάθος, άσπρο-μαύρο. Ανάμεσα όμως στο μαύρο και στο άσπρο, υπάρχουν άπειρες αποχρώσεις όπως άπειροι είναι και οι αριθμοί που μεσολαβούν από το ένα μέχρι το δύο! Απ’ την άλλη, τα δόγματα λειτουργούν ως δεσμά για την ψυχή του ανθρώπου και του σκλαβώνουν το πνεύμα, αφήνοντάς τον περιχαρακωμένο με παρωπίδες. Απέναντι στους δογματισμούς στέκουν τα βιβλία, η μελέτη της ιστορίας και ο διάλογος.

Για μία ακόμη φορά ζούμε ένα εθνικό διχασμό. Το χρήσιμο τούτη τη στιγμή δεν είναι να πολεμάμε αυτούς που έχουν διαφορετική άποψη από εμάς. Το χρήσιμο είναι να βρούμε και να βαδίσουμε το δρόμο της Συνεννόησης. Γιατί ανάμεσα στα αιώνια δίπολα, υπάρχει πάντα και η μέση οδός όπου εκεί κατοικούν η Κατανόηση, ο Αλληλοσεβασμός και η Αποδοχή. Τα υπόλοιπα θα τα αποτυπώσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.

Σε πολιτικό επίπεδο ο δρόμος της συνεννόησης έχει ανοίξει μέσα από την ψήφιση της απλής αναλογικής τόσο στις αυτοδιοικητικές(1η εφαρμογή το Μάη του 2019) όσο και στις εθνικές εκλογές(1η εφαρμογή στις μεθεπόμενες εθνικές εκλογές). Είναι σίγουρο ότι στην αρχή θα υπάρξουν δυσκολίες. Δεν έχουμε τέτοια πολιτική παιδεία μέχρι σήμερα. Ωστόσο, οφείλουμε να αδράξουμε την ευκαιρία και να δημιουργήσουμε μια νέα πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα.

Αυτό δε σημαίνει ότι θα αποκτήσουμε ξαφνικά όλοι την ίδια άποψη, ούτε ότι θα συμφωνήσουμε όλοι στην ίδια ιδεολογία. Αλίμονο στην κοινωνία που θα υπάρξει χωρίς αντιθέσεις και χωρίς αντιφάσεις… Η ίδια η ιστορία προχωράει μέσα από αντιφάσεις! Το ευκταίο είναι η αποδοχή-κατανόηση των διαφορών μας, και η σύμπλευσή μας μαζί τους προς έναν αμοιβαία επωφελούμενο προορισμό.

Ο Ηρόδοτος μας έλεγε ότι «όποιος γνωρίζει ιστορία είναι χαρούμενος»! Ας υιοθετήσουμε λοιπόν εκείνα τα κομμάτια της ιστορίας μας όπου ενωμένοι και με ομόνοια πετύχαμε Νίκες, και ας απεμπολήσουμε τη διχόνοια και τη διχοστασία που με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγούν σε νέες ήττες.

Γιάννης Βαρούχας