Χθες πήγα στο Ληξούρι και βρέθηκα με πολλούς και καλούς φίλους. Περνόντας όμως έξω από το μέ έπιασε κυριολεκτικά κατάθλιψη…
Κεφαλονιά νησί της κουλτούρας και του πολιτισμού. Ο σεισμός του 1953 δεν γκρέμισε όμως μόνο σπίτια και κτίρια αλλά τραυμάτισε σοβαρά και τον ομφάλιο λώρο με το πολιτιστικό μας παρελθόν. Το 1858 στο θέατρο Κέφαλος, στο Αργοστόλι παιζόταν η τραβιάτα του VERDI! Την εποχή εκείνη η Ελλάδα είχε πρωθυπουργό τον Αθανάσιο Μιαούλη και τα σύνορά της έφθαναν ως την τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία! Ας σημειωθεί ότι η εθνική σκηνή Αθηνών άρχισε να κτίζεται το 1891. Σήμερα, 160 αργότερα, το θέατρο της το Ληξουριού είναι τσακισμένο από το σεισμό του 2014 και εγκαταλελειμμένο. Αν μπορούσε να μιλήσει ίσως μας έλεγε: Ταλαίπωροι, εγώ είμαι φτιαγμένο από μπετό και τούβλα και έτσι δεν πονάω. Εσείς δεν πονάτε που έχετε εγκαταλείψει την στέγη του μοναδικού πολιτισμού και της κουλτούρα σας; Εύχομαι και πιστεύω ότι άνθρωποι και πράγματα θα «στοιχειοθετούνται» και θα αξιολογούνται με απόλυτα αξιοκρατικά κριτήρια…
Από το fb του Παύλου Παπαδάτου
