Και του χρόνου να μας έχεις καλά Άγιε Χαράλαμπε!
Όπως κάνω τα τελευταία δέκα χρόνια έτσι και φέτος πήγα στον Εσπερινό του Αγίου Χαραλάμπους στο Ληξούρι συνοδευόμενος από την Annette. Πήγα ως συνήθως την«γύρα». Το λιβάδι στο οποίο κάποτε ο Μέγας Χαρμούρης φύτευε ακόμη λουλακόδεντρα είναι πλέον εντελώς εγκαταλειμμένο και οι γκρεμισμένες αγροτικές φυλακές είναι εκεί μόνο και μόνο για να θυμίζουν ότι κάποτε κλεισμένες εκεί ψυχέςαγνάντευαν τον πάντα γαλήνιο και εντυπωσιακό κόλπο του Ληξουρίου πίσω από τα κάγκελα. Πήγα στην εκκλησία με την γυναίκα μου και τον Φίλο μου Λάκη Δελλαπόρτα. Ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο και πλημυρισμένη από τις μελωδίες της χορωδίας του Βάλσαμου. Συνάντησα και μίλησα με φίλους πολλούς και με χαρά είδα ξανά τον αειθαλή επίτροπο Διονύση Αντζουλάτο. Γύρισα αργά το βράδυ στον Άγιο Κωνσταντίνο στο σπίτι μου ακούγοντας ακόμη στα αυτιά μου το ύμνο της Παναγίας όπως μόνο ο φίλος μου Παππά Γιάννης μπορούσε να ψάλει. Και του χρόνου να μας έχει καλά ο θεός για να βρεθούμε και πάλι στον Άγιο Χαράλαμπο.
Από το fb του Παύλου Παπαδάτου
