Με αφορμή την παιδική παράσταση «Το νερό που σε καλεί», η ηθοποιός μιλά στο artandpress.gr για το ρόλο της και άλλα πολλά, σε μία συζήτηση εφ’όλης της ύλης.
-Υποδύεστε τη νεράιδα. Πώς προσεγγίσατε το ρόλο και ποια στοιχεία της νεράιδας θέλατε να αναδείξετε;
Το γεγονός ότι η νεράιδα δεν είναι ένας υπαρκτός χαρακτήρας μου έδωσε την ελευθερία να προβάλω την εικόνα που εγώ έχω στο μυαλό μου γι’αυτό το μυθικό πλάσμα. Τη γεύση δηλαδή που θα’θελα να αφήσει η προσέγγιση μου στα παιδιά. Η νεράιδα κατά δική μου ερμηνεία συγκεντρώνει στοιχεία παιδικά. Έχει την αφέλεια και την καθαρή ψυχή ενός παιδιού, είναι αυθόρμητη, είναι ειλικρινής και γεμάτη ενέργεια. Όπως ένα παιδί που δεν έχει προλάβει να μολυνθεί από τους ενήλικους προβληματισμούς που αλλοιώνουν την κρίση του ανθρώπου, έτσι κι αυτή κουβαλάει το πείσμα να δείξει στους ανθρώπους όλα αυτά που γι’αυτήν είναι
αυτονόητα, με κατανόηση και αγάπη ακόμη και γι’αυτούς που δεν την καταλαβαίνουν.
-Πώς διαχειριστήκατε το υπερφυσικό στοιχείο του ρόλου;
Μιας που η νεράιδα είναι εξ’ ορισμού ένα υπερφυσικό πλάσμα με υπερφυσικές ικανότητες, θεώρησα πως έπρεπε τα υπόλοιπα στοιχεία του χαρακτήρα να είναι όσο ανθρώπινα μου επιτρεπόταν. Ήθελα τα παιδιά να έχουν σημεία ταύτισης με την νεράιδα για να μπορούν να ταυτιστούν και με όσα πρεσβεύει. Δεν ήθελα να είναι απόκοσμη, αλλά ούτε και ίδια με τους ανθρώπινους χαρακτήρες. Αν υποθέσουμε ότι οι νεράιδες έχουν φτερά, τα φτερά της συγκεκριμένης βρίσκονται μέσα της. Στο έργο μπορεί να δει καθαρά κανείς πως μεταβάλλεται η συμπεριφορά και η παρουσία της από το φυσικό της περιβάλλον και αφότου έχει έρθει σε επαφή με το ανθρώπινο στοιχείο.
-Ο τίτλος του έργου «Το νερό που σε καλεί» υποδηλώνει το φυσικό χώρο της νεράιδας;
Κυριολεκτικά μιλώντας είναι ο φυσικός χώρος της νεράιδας αλλά σίγουρα ο τίτλος έχει κι ένα συμβολισμό. Το νερό που σε καλεί υποδηλώνει το κάλεσμα της φύσης προς τον άνθρωπο. Το έργο έχει οικολογικούς προβληματισμούς και θίγει έντονα την σχέση που υπάρχει μεταξύ της φύσης που φιλοξενεί την ζωή και του ανθρώπου που την εκμεταλλεύεται με κάθε τρόπο
βλάπτοντας την ίδια και κατά συνέπεια και τον εαυτό του. Ο έρωτας του ιππότη με τη νεράιδα είναι η προσπάθεια συνάντησης των δύο κόσμων. Μέσα από τα προβλήματα συνύπαρξης των δύο χαρακτήρων αντικατοπτρίζονται και τα προβλήματα συνύπαρξης των κόσμων τους.
-Ας περάσουμε στη Δανάη. Πώς προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σας;
Νομίζω ότι σ’ αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο η μητέρα μου. Παρότι μεγάλωσα στην Κεφαλονιά και δεν είχα πολλές ευκαιρίες επαφής με καλλιτεχνικά δρώμενα, όπως μπορεί να έχει κάποιος που μένει στην πόλη και έχει άμεση πρόσβαση σε θεατρικές παραστάσεις ή σινεμά, είχα πάντα μια επιρροή ασυνήθιστη για τον τόπο που μεγάλωσα. Έζησα σ’ένα σπίτι γεμάτο βιβλία,
ταινίες, συζητήσεις, προβληματισμούς, στο οποίο ήταν δεδομένο ότι θα εκμεταλλευόμαστε κάθε ευκαιρία που μας δινόταν να παρακολουθήσουμε σινεμά ή θέατρο, όποτε αυτό ερχόταν στον τόπο μας αλλά και όποτε ερχόμασταν εμείς στην Αθήνα. Μεγαλώνοντας είχα την δυνατότητα να γνωρίσω την υποκριτική από πιο κοντά μπαίνοντας στην τοπική θεατρική ομάδα κι όταν ήρθε η κρίσιμη ώρα να αποφασίσω τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου, δεν με ενδιέφερε πια τίποτα άλλο.
-Ποια η σχέση σας με το χώρο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου; Σας ενδιαφέρουν;
Στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο έχουν υπάρξει δουλειές των οποίων θα ήθελα πολύ να είμαι μέρος Τις έχω ζηλέψει δηλαδή. Οι γνώσεις όμως που χρειάζεται ένας ηθοποιός για να σταθεί πάνω σε μια σκηνή και μπροστά σε μία κάμερα είναι διαφορετικές. Κάτι πού ως τώρα δεν έχω δουλέψει. Θα ήθελα, σίγουρα. Είναι μία μικρή σπουδή ακόμα το να μάθεις την
υποκριτική μπροστά στην κάμερα. Στις δραματικές σχολές μαθαίνεις θέατρο. Στην κάμερα αν κάνεις θέατρο είσαι εκτός. Είσαι πολύς. Το θέατρο το λατρεύω. Το αγαπώ βαθιά. Με συναρπάζει ο ομαδικός του χαρακτήρας και βρίσκω συγκλονιστικό το γεγονός ότι έχεις μόνο μία ευκαιρία, εκείνη ακριβώς τη στιγμή να δώσεις το είναι σου και να καταφέρεις να πάρεις τον άλλον μαζί σου. Έκανες λάθος; Το μάζεψες; Δε γέλασε; Δεν έκλαψε; Ό,τι έγινε έγινε. Δεν έχει άλλη λήψη.
-Είστε νέοι ηθοποιοί και κάνετε τα πρώτα σας βήματα στο χώρο. Με ποια κριτήρια επιλέγετε τις συνεργασία σας;
Το επάγγελμα του ηθοποιού, τουλάχιστον στις μέρες μας, δεν εγγυάται οικονομική επάρκεια. Οι ευκαιρίες είναι έτσι κι αλλιώς περιορισμένες γι’αυτό θεωρώ, ότι πρέπει να κάνουμε επιλογές οι οποίες μας εκφράζουν και μας γεμίζουν. Οι συνεργάτες είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της δουλειάς και επηρεάζουν κατά πολύ και το αποτέλεσμα της αλλά και το πώς νιώθουμε εμείς μέσα σ’αυτήν, καθώς η τριβή μεταξύ συντελεστών είναι άμεση και συνεχής.
Πληροφορίες για την παράσταση Το νερό που σε καλεί ΕΔΩ
Πηγή: https://www.artandpress.gr/
