Φωτογραφίες της εκκλησίας που είχαμε φτιάξει και λέγαμε τα κάλαντα με τον φίλο – συμμαθητή – αδελφό Παναγιώτη Ευαγγελάτο, που δυστυχώς πρόσφατα ”έφυγε” από κοντά μας… Όμορφες στιγμές από τα παιδικά μας χρόνια. Μαζί την ”κρατούσαμε” για να πούμε τα κάλαντα.
Η εκκλησία με επένδυση από κόλλες γλασσέ που κολλάγαμε με ζυμάρι και για φωτισμό είχαμε κούπες με λάδι και φυτίλι από μπαμπάκι…
Τα ”καταθέτω” σαν ένα μνημόσυνο για τον αγαπημένο μας Παναγάκη
Από το fb
