Από την γενική απαισιοδοξία αναφορικά με τον τουρισμό, ορισμένα μέρη μπορούν να εξαιρεθούν…
Όση αισιοδοξία και αν προκύπτει από το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει, σε γενικές γραμμές, καταφέρει να διαχειριστεί επαρκώς την έκτακτη ανάγκη που έχει φέρει μαζί του ο κορωνοϊός (για την ώρα πάντα…), υπάρχει ένας τομέας, οι άνθρωποι του οποίου, όσο ο καιρός περνάει, αντί να συντονίζονται με το κλίμα αισιοδοξίας, γίνονται όλο και περισσότερο απαισιόδοξοι. Πρόκειται για τον τομέα του τουρισμού.
Με δεδομένο μάλιστα πως ο τουρισμός είναι ένας τομέας που στην Ελλάδα γνωρίζει τη μεγάλη άνθισή του με εποχικούς όρους, με δεδομένο πως όταν έρχεται το καλοκαίρι ολόκληρες τοποθεσίες στην χώρα αποκτούν μια οικονομική ζωή που ούτε κατά διάνοια έχουν τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου, γίνεται εύκολα κατανοητό πως στο συγκεκριμένο τομέα, η απαισιοδοξία είναι η πιο λογική αντίδραση.
Είναι μια τελειωμένη περίπτωση ο τουρισμός για το καλοκαίρι του 2020; Η ψυχρή και κυνική λογική λέει πως όσες ξενοδοχειακές μονάδες και εν γένει όσα τουριστικά μαγαζιά περιμένουν πως και πως τον φετινό Ιούνιο για να αρχίσουν να γεμίζουν τα ταμεία των τοπικών κοινωνιών ενόψει του επόμενου χειμώνα, μάλλον θα πρέπει να αναβάλλουν τις προσδοκίες τους: η τουριστική κανονικότητα θα επέλθει από το 2021.
Πολύ δύσκολα θα έρθουν μαζικά τουρίστες στην Ελλάδα σε μια περίοδο που ο ίδιος ο τουρισμός ενδέχεται να αποτελεί συνώνυμο της μεταφοράς του κορωνοϊού. Θα φοβούνται άλλωστε, ο ένας τον άλλο! Εκτός και αν…
Η Ελλάδα έχει ένα προνόμιο όσον αφορά την διαχείριση του κορωνοϊού στα τουριστικά της μέρη. Αυτά τα τελευταία είναι κατά βάση τα νησιά. Και τα νησιά αφενός στην πλειονότητά τους έχουν ελάχιστα κρούσματα, αφετέρου είναι τόποι που μπορούν εύκολα να ελεγχθούν μέσα από τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά τους.
Αν η ελληνική κυβέρνηση και οι τοπικές αρχές μπουν σε μια διαδικασία να καταφέρουν να ελέγξουν τις εισροές των τουριστών προκειμένου να εμποδίσουν την διασπορά του ιού, αυτόματα θα δημιουργηθεί κίνητρο σε (υγιείς) τουρίστες να τα επισκέπτονται. Θα μιλάμε για περιζήτητους covid-free προορισμούς. Και κάπως έτσι θα έχει γίνει κάτι που πριν την πανδημία θα έμοιαζε παράδοξο: μπορούν ακόμα και να αυξηθούν οι τιμές χωρίς να πέσει η επισκεψιμότητα.
Σύμφωνα μάλιστα με παράγοντες της αγοράς δυο νησιά που έχουν σχεδόν μηδενικά κρούσματα του ιού, η Κεφαλονιά (1 κρούσμα) και η Κέρκυρα (3), αναμένεται να γίνουν πόλος έλξης φέτος και για τον εσωτερικό αλλά και για τον εξωτερικό τουρισμό.
Ποιος δεν θα θέλει άλλωστε να βρεθεί σε ένα νησί, έναν τόπο δηλαδή δύσκολα προσβάσιμο και με δυνατότητα ελέγχου των όσων έρχονται σε αυτόν, ο οποίος θα έχει να περηφανεύεται πως είναι μια τοπογραφική παρένθεση στη μάστιγα του κορωνοϊού;
Όσο όσο θα πλήρωναν οι Ευρωπαίοι τουρίστες για να κάνουν καλοκαιρινές διακοπές σε αυτά, χωρίς να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους διαρκώς τον φόβο ότι θα νοσήσουν (όσο αυτό είναι εφικτό ασφαλώς).
Τα δυο νησιά του Ιουνίου φέτος έχουν να διαχειριστούν μια πρωτόγνωρη κατάσταση που είναι γι’ αυτά ευχή και κατάρα. Ευχή γιατί θα βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της λίστας των καλοκαιρινών διακοπών τόσο των Ελλήνων, όσο και των αλλοδαπών και κατάρα επειδή η κοσμοσυρροή αυτή μπορεί να πυροδοτήσει έξαρση των κρουσμάτων του covid-19.
Αν όμως κατορθώσουν να εκπονήσουν ένα σχέδιο δράσης με συνεχείς ελέγχους και τεστ στις πύλες εισόδου των νησιών, τότε είναι πολύ πιθανόν η φετινή χρονιά, (στην πιο δύσκολη τουριστική περίοδο της 20ετίας), να είναι για αυτά τα 2 νησιά η καλύτερη των τελευταίων ετών.
Δυστυχώς, ο ελληνικός τουρισμός μοιάζει αδύνατο να σωθεί εξ΄ολοκλήρου. Δυστυχώς, για πολλούς επιχειρηματίες και εργαζόμενους αυτού του κλάδου, θα πρέπει να γίνει ένα… skip και να περιμένουν μέχρι το καλοκαίρι του 2021.
Και φυσικά, μια επιδοματική πολιτική από την πλευρά της κυβέρνησης για αυτούς τους ανθρώπους θα πρέπει ήδη να αρχίσει να σχεδιάζεται. Αλλά αν κάποια νησιά σωθούν από αυτό τον γενικό κανόνα από το τίποτα, κάτι θα είναι και αυτό…