Θα προσπαθήσω, αντικειμενικά να διαφωτίσω, όσο μπορώ, με τις προσωπικές μου γνώσεις, την «πονεμένη» ιστορία του Μυκηναϊκού Τάφου που βρίσκεται στα Τζαννάτα. Συγκεκριμένα στο κέντρο ενός λογκοχώραφου έκτασης 24 στρεμμάτων, ιδιοκτησίας κληρονόμων Γερασίμου Δήμου Μηλιαρέση. Μέλος αυτής της οικογένειας είμαι και εγώ.
Ο τάφος βρίσκεται στην επιφάνεια και μέχρι το 1953 διατηρούσε τους τοίχους εισόδου που καταστράφηκαν απ τους σεισμούς στα Ιονία νησιά. Η περιοχή ήταν τότε καθαρή από θάμνους και οπιοσδήποτε είχε ιδεί Μυκηναϊκό τάφο προηγουμένως θα αναγνώριζε άνετα και τον τάφο αυτό ως Μυκηναϊκό. Δυστυχώς ο κ. Μαρινάτος δεν πέρασε από εκεί. Για μας τους άπειρους ήταν γνωστός ως τσουκαλουκάμινο/αλουπότρυπα.
Η οδύσσεια αρχικά της αλουπότρυπας άρχισε όταν ο κ. Μάκης Μεταξάς την αναγνώρισε ως Μυκηναϊκό τάφο. Τοπικοί πολιτικοί άρχοντες/παράγοντες δημιούργησαν ένα «τσουνάμι» και έκαναν κατάληψη του χώρου που φιλοξενούσε τον τάφο για αιώνες.
Έφραξαν αρκετά στρέμματα γύρω απ τον τάφο και έβαλαν «λουκέτο»!
Ούτε η επίσημη αρχαιολογία, ούτε οι ίδιοκτήτες του χωραφιού γνώριζαν ή μετείχα σ αυτήν την ληστρική «ΚΑΤΑΛΗΨΗ». Αργότερα η αρχαιολογική υπηρεσία χαρακτήρισε με νόμο 4000 στρέμματα αρχαιολογική ζώνη «Α» στην δημοτική κοιν. Πόρου που περιελάμβανε και το χώρο του τάφου. Αυτή η ενέργεια ήταν εις βάρος των κατοίκων. Ακόμη στις αρχές του 1998 το δασαρχείο Αργοστολίου αθόρυβα και τελείως αδικαιολόγητα κήρυξαν την περιοχή που βρίσκεται ο τάφος (ιδιοκτησία μας), «Κρατική « με τη ψευδή αιτιολογία ότι ήταν δασική έκταση υπό την διαχείρισης του δημοσίου. Ευτυχώς μετά από πολυετή αγώνα (11 ετών), με την ανυποχώρητη και άριστη υποστήριξη και μεθοδικότητα του δικηγόρου μας κ. Μιχάλη Μοσχονά, το εφετείο Πατρών μας εδικαίωσε και η γη που φιλοξενεί το Μυκηναϊκό τάφο παραμένει στην οικογένεια Μηλιαρέση. Είναι φανερό ότι σ όλες αυτές τις ραδιουργίες υπήρχαν τοπικοί παράγοντες με κάποιο συμφεροντολογικό σκοπό/πιθανό μελλοντικό!
Φυσικά η οικογένεια μας σεβόμενη τη πολιτιστική κληρονομιά μας αδιαφόρησε για πολλές ανόητες κινήσεις που γενικά έβλαψαν, όπως θα φανεί αργότερα. Οι αρχαιολόγοι μας κ. Κολώνας και κ. Σωτηρίου δεν μετείχαν στις παρανομίες και μας φέρθηκαν άψογα. Δυστυχώς δεν βρέθηκαν πειστηκά στοιχεία για τη ταυτότητα του άρχοντα/ιδιοκτήτη του τάφου και σωστά ο έφορος κ. Κολώνας ποτέ δημόσια δεν ονόμαζε κανένα ιδιοκτήτη του τάφου. Για μερικούς τοπικούς ερασιτέχνες η «άγνοια» έγινε πειρασμός, σκοπιμότητα και ενεργώντας ανόητα, προσπάθησαν να θάψουν εκεί ένα μεγάλο όνομα και κόντρα στον Όμηρο και Καβάφη ονόμασαν την «αλουπότρυπα» τάφο του πολύ βασανισμένου Οδυσσέα.Μεγάλο αμάρτημα. Δυστυχώς αυτοί οι φιλόδοξοι αλλά ανεγκέφαλοι τοπικοί ερασιτέχνες αντί να θάψουν κάποιο μεγάλο όνομα που δεν έχει τάφο πουθενά, όπως ο Μέγα Αλέξανδρος, έθαψαν τον «πολυμήχανο» που έχει ένα πελώριο τάφο που λέγεται ΙΘΑΚΗ. Αποτέλεσμα ήταν, οι θειακοί να κηρύξουν το δεύτερο τροικό πόλεμο εναντίον των Κεφαλλήνων. Ήταν φυσικό. Αυτό το μικρό νησί δεν έχει τίποτε άλλο να δείξει παρά τον Οδυσσέα και του Καβάφη το ποίημα «σαν πας στο πηγαιμό για την Ιθάκη….»
Οι Κεφαλονήτες για πολιτική σκοπιμότητα έβαλαν ταφόπετρα στον Μυκηναϊκό Τάφο των Τζαννάτων.
Δυστυχώς ο Πολιτιστικός φάρος πριν πολλών χρόνων έχει καταντήσει τροφή για γελοίο κουτσομπολιό εις βάρος της σωστής αξειοποίησης αυτού του σπάνιου θησαυρού.
Αυτό το χρονοβόρο πρόβλημα μπορεί να λυθεί τώρα με την μελέτη που έκανε ο κ. Μάκης Μεταξάς. Φυσικά υπάρχουν αρκετά σχετικά πρόβληματα με τη μελέτη αυτή και ειδικά για την ανάγκη όλων των εκτάσεων που χρειάζονται να βρεθούν για την εκτέλεση του έργου. Γιατί είναι απαραίτητο το λιοστάσι του Μοναστηριού ενώ υπάρχουν πολλά στρέμματα δυτικά του τάφου που θα μπορούσαν να απαλλοτριωθούν; Δεν χρειάζεται να καταστραφούν τα δέντρα. Η ελιά, το δέντρο τις θεάς Αθηνάς και το λάδι που χρειάζεται το καντήλι της Παναγίας. Αρκετά βασανίστικε το μοναστήρι με κλοπές, φωτιά,κ.α.κακά. Ας αφήσουμε ήσυχους τους δυο ιερομένους να φροντίζουν το μοναστήρι γι αυτούς που θέλουν να το επισκέπτονται. Ακόμη να ανάβουν το Φωτεινό Σταύρο ο οποίος στο υψόμετρο που βρίσκεται το μοναστήρι σε συνδυασμό με το σκοτάδι, ομοιάζει με φάρο που κρέμεται απ τον ουρανό και φωτίζει το πέρασμα των βαποριών απ το πέλαγος για τη Ιθάκη και την Κέρκυρα.
Η μελέτη αναφέρει χώρους για Πάρκινγκ μεγάλου αριθμού λεωφορείων βοηθητικούς χώρους, δρόμους, κ.λ.π.
Η υπάρχουσα μελέτη υποτίθεται, είναι για την πολιτιστική ανάπτυξη του ταφου. Όλοι όμως μιλούν και για την οικονομική ανάπτυξη που θα ακολουθήσει.
Για να ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες θα χρειασθούν εστιατόρια, ξενοδοχεία, κ.λ.π. Όλα αυτά για να γίνουν χρειάζονται εκτάσεις και μάλιστα σε απαλλοτριωμένες και χαρακτηρισμένες στην αρχαιολογική ζώνης «Α». Αυτό είναι απαραίτητο γιατί η περιοχή του τάφου βρίσκεται μέσα στην έκταση των 4,000 στρέμματων που χαρακτηρίστηκε αρχαιολογική ζώνη «Α»! Λέγεται από ερασιτέχνες αρχαιολόγους της περιοχής ότι η αξία της γης σε χαρακτηρισμένη «Α» αρχαιολογική ζώνη είναι πολύ ελαττωμένη. Θα ήταν καλύτερα για τους ερασιτέχνες να ασχολούνται μόνο με την αρχαιολογία και τον πολιτισμό και να αφήσουν τους επαγγελματίες εκτιμητές να εκτιμούν χωρίς να επηρεάζονται. Διαφορετικά θα υπάρχει η υπόνοια ότι το Υπουργείο Πολιτισμού θα χαρακτηρίζει ιδιοκτησίες αρχαιολογικές ζώνες «Α» και μετά θα τις απαλλοτριώνει σε μηδαμινή αξία.
Λέγεται ότι»με το βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα». Στη περίπτωση τη δική μας ο Τάφος είναι το πολιτιστικό μέρος ή η δόξα της Ελλάδας και η «γλάστρα» είναι η οικονομική ανάπτυξη!
Όλα φαίνονται τέλεια μελετημένα. Όμως ένα ερώτημα γεννιέται. Ποιος θα φροντίζει τη «γλάστρα»!
Ευχαριστώ
Γεώργιος Μηλιαρεσης Δ/Μηχανικός
Πηγή: https://porosnews.blogspot.com/
