Πλατεία Ομονοίας: Εντυπωσιακό βίντεο δύο λεπτών με τη μεταμόρφωσή της

Σε δήλωσή του, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, τονίζει ότι «η Αθήνα και οι άνθρωποι της ανακτούν το δημόσιο χώρο τους»

Ένα από τα πλέον γνωστά τοπόσημα της Αθήνας έχουν οι κάτοικοι της ξανά στη διάθεσή τους από σήμερα: Την πλατεία Ομονοίας, η οποία ανακατασκευάστηκε και απέκτησε ξανά το φημισμένο συντριβάνι της. Πλέον η πλατεία Ομονοίας δεν είναι ένας γκρίζος κυκλοφοριακός κόμβος αλλά ένα πανέμορφο σημείο συνάντησης όπως συνέβαινε προηγούμενες δεκαετίες αλλά και μέρος του Μεγάλου Περιπάτου της πόλης που δημιουργείται το επόμενο διάστημα από τον Δήμο Αθηναίων.

Με την ευγενική προσφορά σημαντικών δωρητών η πλατεία Ομονοίας έχει πάλι το πανέμορφο τεράστιο σιντριβάνι -ένα από τα μεγαλύτερα σε όγκο νερού σε ολόκληρη την Ευρώπη- με διάμετρο 30 μέτρων που ο κεντρικός του πίδακας τινάζει το νερό σε ύψος ως και 20 μέτρα ενώ συνολικά διαθέτει 188 δέσμες νερού και 177 υποβρύχιους προβολείς που δημιουργούν μια πανδαισία φωτός και χρωμάτων», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σχετική ανακοίνωση του δήμου, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Η Ομόνοια γίνεται παράλληλα και μία όαση δροσιάς καθώς σιντριβάνια τόσο μεγάλου μεγέθους μειώνουν την θερμοκρασία σε σημαντική ακτίνα ενώ η συνεχής ανακυκλοφορία του αφρισμένου νερού απορροφά τους ρύπους από την ατμόσφαιρα. Παράλληλα ο πρωτοποριακός σχεδιασμός του έγινε με τρόπο ώστε να λειτουργεί με εξαιρετικά μικρότερη ποσότητα νερού σε σχέση με τις συμβατικές κατασκευές μειώνοντας ακόμα περισσότερο το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα σε συνδυασμό και με την εξαιρετικά μικρή κατανάλωση ρεύματος με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση Γ ύρω από το σιντριβάνι φυτεύτηκε γκαζόν και ολόκληρη η υπόλοιπη πλατεία, συνολικού εμβαδού 4,5 στρεμμάτων, καλύφθηκε με φιλικά στο περιβάλλον υλικά που ιδιαίτερα στην διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών χαμηλώνουν την θερμοκρασία. Σε λειτουργία μπαίνει επίσης ξανά, μετά από πολλά χρόνια και το σπουδαίο υδροκινητικής λειτουργίας γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου.

Ο δήμος Αθηναίων υπογραμμίζει επίσης την «καθοριστική συμβολή μεγάλων και πολύ σημαντικών εταιριών και ιδρυμάτων» στην ριζική αυτή ανακατασκευή της πλατείας. Οι Μεγάλοι δωρητές του έργου, σύμφωνα με το δήμο ήταν «το «Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανάσιου Κ. Λασκαρίδη» με γενναία χρηματοδότηση, η «Fontana Fountains» που κατασκεύασε το σιντριβάνι, ο «Όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ» που ανέλαβε την εξ ολοκλήρου κάλυψη της δαπάνης και την εκτέλεση του συνόλου των οικοδομικών εργασιών και είχε μέσω της θυγατρικής του «ΤΟΜΗ» τον γενικό συντονισμό και την επίβλεψη του εργοταξίου. Ειδικά για το μοναδικό Γλυπτό του Ζογγολόπουλου καθοριστική ήταν η δωρεά του Ιδρύματος Ωνάση που έδωσε την δυνατότητα της πλήρους επαναλειτουργίας του μετά από χρόνια. Συμβολή στην ολοκλήρωση του έργου είχαν επίσης οι εξής εταιρίες: «LANDCO ΕΠΕ», «AGROHOUM Α.Ε», «KERGON ΙΚΕ» και «Green Code – Γ.Χ. Μπακούλας & ΣΙΑ ΕΕ». Οι εργασίες , επισημαίνει ο δήμος, είχαν ολοκληρωθεί από τα τέλη Φεβρουαρίου αλλά δεν παραδόθηκε λόγω της πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης και των περιορισμών στην κυκλοφορία που ακολούθησαν.

Σε δήλωσή του, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, τονίζει ότι «η Αθήνα και οι άνθρωποι της ανακτούν το δημόσιο χώρο τους. Κάθε εμβληματικό σημείο της πόλης επαναφέρει το αποτύπωμά του στην καθημερινότητα και τον πολιτισμό της. Αυτό γίνεται και με την Ομόνοια που επιστρέφει στους πολίτες, όχι ως κόμβος διέλευσης αλλά ως σημείο αναφοράς και προορισμού». Η Ομόνοια, σημειώνει, «είναι ένα κομμάτι του ψηφιδωτού που δημιουργεί ο Μεγάλος Περίπατος. Το συμπληρώνει και το αναδεικνύει. Αισθανόμαστε υπερήφανοι για κάθε εκατοστό ελεύθερου χώρου που αποδίδεται στις Αθηναίες και τους Αθηναίους».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

θα βρεις». Τέλος της δεκαετίας του ‘50, ο πατέρας μου, για πρώτη φορά, παίρνει το ΚΤΕΛ για Αθήνα. Με μια καρό βαλίτσα στο χέρι, σήμα κατατεθέν ότι είναι από επαρχία, μετά από 7,5 ώρες, φτάνει στην Ομόνοια. Αντικρίζει ένα πολύβουο μελίσσι ανθρώπων. Ήμασταν παιδιά, αλλά θυμάμαι την περιγραφή: Πλανόδιοι πωλητές διαφήμιζαν την πραμάτεια τους, από τσατσάρες και τρανζίστορ μέχρι κουλούρια και σάμαλι. Τα περίπτερα ήταν τόσο γεμάτα από πράγματα που φοβόσουν ότι θα καταρρεύσουν. Άνθρωποι πήγαιναν στις δουλειές τους και πολλοί νέοι με την ίδια καρό βαλίτσα έψαχναν τον δρόμο τους. Στη μέση της πλατείας, ένα μεγάλο σιντριβάνι δρόσιζε την ατμόσφαιρα και ενίοτε και το πρόσωπό σου. Γύρισε την πλατεία τουλάχιστον 30 φορές. Εκεί που στάθηκε όμως και πέρασε δυο ώρες ήταν στις ηλεκτρικές σκάλες. Τις ανέβαινε και τις κατέβαινε, προσπαθώντας να σκεφτεί τι θα έγραφε στον πατέρα του, τον παπά, για να τις περιγράψει. Αισθανόταν, μας έλεγε, δεκαετίες μετά, πως αφού έφτασε εδώ, όλα είναι δυνατά. Στο σήμερα, που όλα τριγύρω αλλάζουν και που η κεντρική πλατεία της πόλης έχει πολλές σημειολογίες, ένα μένει ίδιο: Η αισιοδοξία της Ομόνοιας. Και η συμβολική της διάσταση ως απάντηση στην ανισότητα. Αυτή η πλατεία συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο, την κάτω Αθήνα με την πάνω. Τη μνήμη και το όνειρο. Κι ως τέτοια μας ξανασυστήνεται, παντοτινό σύμβολο ελπίδας. #timelapse @alexmaragos https://youtu.be/sHJY4EoUUzg

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη • Kostas Bakoyannis • (@kostasbakoyannis) στις 14 Μάι, 2020 στις 6:44 πμ PDT

Πηγή: ethnos.gr