Στο βιβλίο του «Απόπειρα δολοφονίας» (Εκδόσεις Ινδικτος) ο Ανδρέας Λοβέρδος περιγράφει τα αισθήματά του για τις συκοφαντίες σε βάρος του στο πλαίσιο της σκευωρίας Novartis και αφηγείται ένα επεισόδιο που παρά λίγο θα συνέβαινε μέσα στη Βουλή αλλά τελικά έμεινε στη φαντασία του.
«…γεννήθηκε μέσα μου η ιδέα να τον δείρω. Κυριολεκτώ. Την οργάνωσα, μάλιστα, λίγο στο μυαλό μου. Θα επεδίωκα, σκεφτόμουν, να διασταυρωθώ μαζί του, όταν θα ερχόταν στην αίθουσα της Βουλής για να μιλήσει και τότε θα του έσπαγα τη μύτη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Σοβαρολογούσα.
Παρακάλεσα τον Αγγελο Καραχάλιο και τη Μαρία Μιλήνη να συσκεφτούμε για τη στάση μου στη Βουλή. Οταν έκανα ως εισήγηση τη σκέψη να δείρω τον πρωθυπουργό και κατάλαβαν πως δεν αστειεύομαι, έμειναν αγάλματα. Δεν συνήλθαν αμέσως. Είμαι τόσο ξένος και ριζικά αντίθετος με όλα αυτά, που έψαχναν να βρουν κάτι να πουν. Μετά άρχισαν να διαμαρτύρονται, ίσως και να φωνάζουν.
Τους κοιτούσα απολύτως αδιάφορος. Εως που άρχισαν να αρθρώνουν επιχειρήματα εναντίον όσων σκεφτόμουν να κάνω. Εν πάση περιπτώσει πείστηκα αμέσως. Μετά το συζήτησα για λίγο και με τον εαυτό μου. Δεν θα μπορούσα στην πραγματικότητα ποτέ να κάνω κάτι τέτοιο. Ωστόσο, το είχα σκεφτεί.
Εναν χρόνο αργότερα, μετέφερα τη σκέψη μου αυτή στον μικρότερο γιο μου τον Δημήτρη. Η απάντησή του ήταν καθηλωτική: «Μπαμπά, μην το κάνεις. Εγώ ξέρεις πως είμαι Μέσι, φουλ Μέσι. Αν, όμως, ο Μέσι χτυπήσει τον Ρονάλντο, θα πάρω τη θέση του Ρονάλντο. Δεν έχω άλλον τρόπο να στο πω, αλλά πρέπει να με καταλάβεις, μην το κάνεις». Παιδί 14 ετών, έμεινε και συζητήσαμε το θέμα Novartis πάνω από 1,5 ώρα. Λέω έμεινε, γιατί ήταν και ο άλλος γιος μου μπροστά όταν ξεκινήσαμε τη συζήτηση, ο Ρωμανός, ο οποίος με στήριξε με τον δικό του συνήθη τρόπο. Δηλαδή με συνοπτικές διαδικασίες και λίγα αλλά σταθερά λόγια. Το χάρηκα πραγματικά. Ενιωσα υπέροχα, περιττό να πω πως τα περί εκδίκησης είχαν λάβει οριστικό τέλος.»
Πηγή: aftodioikisi.gr
