Κίνηση “Πληττόμενων” Κατοίκων από τους Δασικούς Χάρτες της περιοχής Εικοσιμίας, Λειβαθούς Κεφαλληνίας
Διετάχθη Προανάκριση από τον Εισαγγελέα για τους Δασικούς Χάρτες
Προς ενημέρωση των πολιτών της Κεφαλονιάς.
Η Κίνηση μας κατέθεσε την Πέμπτη 8/42021 αίτηση σχετικά με τους δασικούς χάρτες στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Κεφαλληνίας ο οποίος διέταξε την διενέργεια προανακριτικής εξέτασης του θέματος. Κατά τη διαδικασία που θα ακολουθήσει θα προσκομίσουμε κάθε κρίσιμο στοιχείο για τις καταγγελίες μας.
Πρέπει να γνωρίζουμε όλοι μας ότι κινητοποιήσεις των πολιτών στην Κρήτη και στο Αιγαίο ήδη θορύβησαν την Κρατική Διοίκηση. Τυχόν εφησυχασμός των πολιτών για δήθεν παρατάσεις και τα σχετικά που ακούγονται θα οδηγήσει στο να ξεχαστεί και πάλι το ζήτημα αυτό. Κάτι τέτοιο δεν μας συμφέρει.
Αυτή η χρονική περίοδος που διανύουμε αποτελεί μια ώρα που όλοι οι “πληττόμενοι” πολίτες του νησιού μας πρέπει να αφυπνιστούν και να μάθουν την αλήθεια για τους νόμους που προστατεύουν την περιουσία τους έναντι σε αβάσιμους ισχυρισμούς για την δασική μορφή των ιδιοκτησιών τους.
Κίνηση “Πληττόμενων” Κατοίκων από τους Δασικούς Χάρτες της περιοχής Εικοσιμίας, Λειβαθούς Κεφαλληνίας
Η παρούσα αποτελεί επιστολή της Κίνησης μας προς εσάς ώστε αρχικά να σας ενημερώσουμε σχετικά με κάποια πολύ σοβαρά θέματα που έχουν προκύψει από την δημοσιοποίηση των δασικών χαρτών και θίγουν την κυριότητα μας επί των περιουσιών μας. Ακόμη, θέλουμε να πάρουμε απαντήσεις από εσάς στα ερωτήματα που θέτουμε παρακάτω και τέλος να σας καλέσουμε να διερευνήσετε τις όποιες ευθύνες όσων είναι υπεύθυνοι για τις παραλήψεις/παραβάσεις που σας αναφέρουμε.
Άρειος Πάγος, απόφαση 340/1985: Ο δασικός (δηλαδή δημόσιος) χαρακτηρισμός ενός βοσκοτόπου, ελαιώνα, ή οποιουδήποτε άλλου κτήματος, δεν μπορεί να γίνεται μόνο βάσει του είδους και του μεγέθους της βλάστησης που υπάρχει μέσα σε αυτό αλλά ούτε και βάσει μιας αεροφωτογραφίας του 1945. Αναρωτιόμαστε λοιπόν με ποιο Νομικό δικαίωμα κάποιοι (δασολόγοι;) σχεδίασαν/χάραξαν αβάσιμα τις γραμμές πάνω στον χάρτη στην περιοχή μας (Βλαχάτα, Σιμωτάτα, Λουρδάτα) αγνοώντας τα συμβόλαια ιδιωτικών περιουσίων, υπερ. του Δημοσίου, αδιαφορώντας για την οικονομική ζημιά και την ψυχική οδύνη που προκαλούν στους κάτοικους;
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι η μορφή μιας έκτασης κατά το έτος αυτό (1945) δεν μπορεί να θεωρηθεί σε καμία περίπτωση αντιπροσωπευτική της πραγματικής χρήσης που είχε τότε η συγκεκριμένη έκταση καθώς αναφέρεται σε μια χρονική στιγμή στο τέλος ενός πολέμου. Μην ξεχνάμε ότι έκτος των όσων ιδιοκτητών αγωνιζόντουσαν τότε σε κάποιο από τα μέτωπα της αντίστασης και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες/αγρότες που ήταν στις εστίες τους από το 1941 μέχρι το 1944 έπρεπε να πάρουν ειδική άδεια από το Γερμανικό Τάγμα Κατοχής για να πάνε στα χωράφια τους. Τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα κατά το έτος αυτό κάποια κτήματα να φαίνονται ακαλλιέργητα στην αεροφωτογραφία όμως ίσως καλλιεργούνταν και πιο πριν αλλά και πιο μετά. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η χρονολογία αυτή επιλέχθηκε τυχαία, όπως τυχαία επιλέχθηκε και η δεδομένη χρονική στιγμή ανάρτησης των δασικών χαρτών όπου ισχύει και πάλι το αντισυνταγματικό μέτρο της κατ’ εξαίρεσης μετακίνησης.
Δεδομένων των παραπάνω αλλά και του γεγονότος ότι η μόνη επιλογή που μας δίνεται για να αντιτεθούμε στις αβασιμότητες των δασικών χαρτών είναι η αίτηση πρόδηλου σφάλματος (ένσταση) συνοδευόμενη από έκθεση φωτοερμηνείας, διαπιστώνουμε ότι καλούμαστε εμείς να αποδείξουμε την κυριότητα μας, κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν εφαρμόζεται η εξαίρεση του άρθρο 37 του Νόμου υπ’ αριθμ. 4280/2014 περί τεκμηρίου κυριότητας του δημοσίου που αναφέρει ότι στα Ιόνια Νησιά για την απόδειξη της κυριότητας του Δημοσίου επί δάσους απαιτείται επίκληση και απόδειξη της κτήσεως του.
Ζητάμε λοιπόν από εσάς να προβείτε στις ενεργείς που δύναστε για την άμεση εφαρμογή της παραπάνω εξαίρεσης περί τεκμηρίου κυριότητας του δημοσίου και επίσης, ζητάμε να μας κοινοποιηθούν δημοσίως (αν υπάρχουν) τα επίσημα νόμιμα έγραφα βάσει των οποίων η εξαίρεση αυτή δεν εφαρμόστηκε κατά την σύνταξη/σχεδιασμό του δασικού χάρτη της Κεφαλονιάς.
Κύριε Εισαγγελεύ, κάνοντας αίτηση πρόδηλου σφάλματος (ένσταση) δεν αναγνωρίζουμε μη προϋπάρχοντα δικαιώματα υπέρ του δημοσίου στην περιουσία μας;
…
Άρειος Πάγος 984/2017: με δεδομένο ότι τα Επτάνησα εξαιρούνται από το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου, αυτό σημαίνει ότι σε αμφισβητούμενες συγκεκριμένες εκτάσεις που το Δημόσιο ισχυριστεί ότι είναι ιδιοκτήτης δεν έχει κανένα προνόμιο, βρίσκεται σε απόλυτη ισότητα με τους ιδιώτες και οφείλει να αποδείξει συγκεκριμένο τρόπο κτίσης. Οπότε, δεν θα έπρεπε το Δημόσιο να έχει αναρτήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας των εκτάσεων που έχει ανακηρύξει ως δασικές πριν από την ανάρτηση των δασικών χαρτών;
Ισχύει το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου στα Επτάνησα ναι ή όχι; Εάν ναι, τότε γιατί αγοράστηκε ο εθνικός δρυμός Αίνου (Αριθμός Συμβολαίου 233/30/12/1968) από το Δημόσιο; και δεν τον απέκτησαν χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνική που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τώρα ενάντια του Λαού των Ιονίων Νήσων;
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω σας ζητάμε να προβείτε στις ενέργειες που δύναστε για την άμεση απόσυρση των αναρτημένων δασικών χαρτών ως παράνομους και την διερεύνηση των τυχόν ποινικών ευθυνών των υπευθύνων της σύνταξης/ανάρτησης τους.
Δεν διεκδικούμε από το Δημόσιο την υπάρχουσα περιουσία μας, την νομίμως αποκτηθείσα με αγορά ή κληρονομιά για την οποία κατέχουμε συμβόλαια και όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που ορίζονται από τον Νόμο. Το Δημόσιο καταπατάει τις περιουσίες μας αγνοώντας:
– τα νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία της κυριότητας μας,
– τις Διεθνείς Συνθήκες (Συνθήκη του Λονδίνου 1864),
– Νομούς, όπως το άρθρο 62 του Ν. 998/1979, εξαίρεση στο άρθρο 37 του Νόμου υπ’ αριθμ. 4280/2014
– δεκάδες αποφάσεις του Αρείου Πάγου (όπως την 340/1985 και την 984/2017), του Τριμελές Εφετείο Πατρών (170/2018),του Μονομελές Πρωτοδικείο Κεφαλληνίας και
– το ίδιο το Σύνταγμα.
Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας είναι ανθρώπινο και συνταγματικά προστατευόμενο δικαίωμα των πολιτών, γι’ αυτό και η Πολιτεία και κάθε Αρχή της οφείλει να το σέβεται έμπρακτα και να το προστατεύει, με ορθές και δίκαιες ρυθμίσεις.
