Δυστυχώς, είναι «λογικό»…
Μία. Δύο. Τρεις. Κι έπειτα κι άλλες- μπαμ, μπαμ, μπαμ! Ο στόχος- μια ιταμή λέξη όταν το διακύβευμα, που να πάρει, είναι μια ανθρώπινη ζωή- πέφτει κάτω, έχοντας δεχτεί στο κορμί του τις 10 από τις 13 σφαίρες που έφυγαν από την κάννη του όπλου που τον σημάδευε και που, εν τέλει, του στέρησε την ζωή.
Ο Γιώργος Καραϊβάζ κείτεται νεκρός έξω από το σπίτι του και το πανελλήνιο, κατά την προσφιλή του τακτική, μένει σοκαρισμένο (μα και άπραγο) να παρακολουθεί την απεχθή υπόθεση της στυγερής δολοφονίας ενός δημοσιογράφου.
Ο αστυνομικός ρεπόρτερ έχασε την ζωή του πριν από μία εβδομάδα και έκτοτε έχουν ακουστεί πολλά για το ποιοι μπορεί να ήταν οι εκτελεστές, ποιο το κίνητρο, ποιοι κρύβονταν πίσω από το χτύπημα, τι είδαν οι αυτόπτες μάρτυρες, τι ακούστηκε, αν διευκόλυνε κάποιος τους δολοφόνους και ούτω καθεξής.
Οι άνθρωποι της ΕΛ.ΑΣ που ανέλαβαν την υπόθεση έχουν κάνει, είναι δεδομένο αυτό, ό,τι περνάει από το χέρι τους: «χτένισαν» την περιοχή ως όφειλαν, έψαξαν το σκούτερ στο οποίο επέβαιναν οι δύο εκτελεστές (έχοντας καταλήξει στο συμπέρασμα πως ήταν κλεμμένο και πως τώρα βρίσκεται στον πάτο της θάλασσας…), έχουν αναλύσει διεξοδικά το βίντεο στο οποίο απεικονίζονται τα δύο άτομα πάνω στο μηχανάκι (μέσω των οποίων φαίνεται πως ο δράστης έχει ύψος γύρω στο 1,80, ενώ ο οδηγός της μηχανής είναι γύρω στο 1,75), μίλησαν με όσους μπορεί να είδαν ή να άκουσαν κάτι για την «αποκρουστική» υπόθεση και πήραν στα χέρια τους τα στοιχεία από το κινητό του Καραϊβάζ μετά την άρση του απορρήτου.
Πλέον, τα συλλεχθέντα στοιχεία θα περάσουν και από σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, στο οποίο οι αστυνομικοί μπορούν να βάλουν μέσα έναν μεγάλο όγκο δεδομένων προκειμένου να γίνει η σύνδεση και η έρευνα να βγάλει «κόκκινες» ενδείξεις.
Ολ΄αυτά είναι, φυσικά, απαραίτητα και ορθώς η ΕΛ.ΑΣ κάνει εμβριθή έρευνα. Ωστόσο υπάρχει μία σκληρή αλήθεια που την γνωρίζει πολύ καλά τόσο η αστυνομία όσο και ο ίδιος ο Γιώργος Καραϊβάζ όταν ζούσε: ενώ το τμήμα ανθρωποκτονιών κάνει εξαιρετική δουλειά και έχει πολύ υψηλό ποσοστό στην εξιχνίαση των δολοφονιών, στην περίπτωση των χτυπημάτων της μαφίας (ή, τουλάχιστον, σε όσα χτυπήματα «μυρίζουν» μαφία) το ποσοστό είναι μηδενικό.
Κι αυτό, δυστυχώς, είναι απολύτως λογικό: ακόμα και αν βρεθούν οι δολοφόνοι- οι άνθρωποι που πάτησαν την σκανδάλη, δηλαδή- δεν πρόκειται ποτέ ν’ αποκαλύψουν τον άνθρωπο ή τους ανθρώπους που τους έδωσε/ έδωσαν την εντολή για το συμβόλαιο θανάτου. Δεν πρόκειται ποτέ να το κάνουν, γιατί ξέρουν ότι αν πουν το όνομα ή τα ονόματα των ηθικών αυτουργών, την ίδια στιγμή υπογράφουν το δικό τους συμβόλαιο θανάτου.
Αυτό ακριβώς είχε περιγράψει με γλαφυρότατο τρόπο και ο άτυχος δημοσιογράφος σε παλαιότερη εμφάνισή του στην τηλεόραση. Δείτε παρακάτω το συγκεκριμένο απόσπασμα:
Χαρακτηριστικό παράδειγμα που τεκμαίρει τον- ούτως ή άλλως αδιάσειστο- ισχυρισμό είναι η δολοφονία του Γιάννη Μακρή: παρά το γεγονός πως έχουν περάσει περισσότερα από 2.5 χρόνια, η υπόθεση της εκτέλεσής του βρίσκεται περισσότερο στο σκοτάδι παρά στο φως.
Το τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής προχώρησε στην σύλληψη του 32χρονου Βούλγαρου με τις τουρκικές ρίζες που πάτησε τη σκανδάλη από το «καθαρό» Makarov, όμως ο δολοφόνος κρατά το στόμα του κλειστό και δεν αποκαλύπτει ποιος τον πλήρωσε για να σκοτώσει τον Μακρή.
Παρά το γεγονός, λοιπόν, πως τα στοιχεία (δείχνουν να) οδηγούν κάπου για την προ εβδομάδας ανείπωτη τραγωδία για την οικογένεια Καραϊβάζ, τα πράγματα δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολα σε ό,τι έχει να κάνει με την πλήρη εξιχνίαση της ερεβώδους υπόθεσης.
Η «ομερτά» σ’ αυτές τις περιπτώσεις σπανίως σπάει.
Κι αυτό, δυστυχώς, είναι κάτι που ουδείς μπορεί να το αρνηθεί.
Πηγή: menshouse.gr
