Συνεχίζοντας τη μουσική μας περαντζάδα στα τραγούδια για το Ιόνιο, θα μεταφερθούμε στην όμορφη Σάμη της Κεφαλονιάς, κάποτε κεντρική πύλη του νησιού, με πανάρχαιη ιστορία. Ο Κώστας Χαριτάτος (γεν. 1959) στο τραγούδι του «Σάμη» (στίχοι, μουσική και ερμηνεία του ίδιου) αναφέρεται στην ιδιαίτερή του πατρίδα με τρυφερότητα.[1]
Στου νησιού μου τ’ ακρογιάλι
ξαναζώ τις Κυριακές
ντύνομαι με τα κοράλλια
και γυρνάω τις ακτές.
Κι όταν πέφτουν τα σκοτάδια
βγαίνεις με τις μουσικές
σε περίεργα κανάλια
που ‘ν οι νύχτες φωτεινές.
Θεέ μου πώς να σε γνωρίσω
μέσα σ’ όλες τις φυλές
και μετά να σ’ αγαπήσω
μεσ’ από τους ποιητές.
Της αγάπης μου τα λόγια
σε συρμάτινες χορδές
κρεμασμένα στα μπαλκόνια
σημαιούλες σε γιορτές.
Στάλες θάλασσας στα μάτια
και κρυμμένες αμμουδιές
τα παράξενα σημάδια
που μ’ αφήνεις όταν κλαις.
[1] Το τραγούδι περιλαμβάνεται στον δίσκο του Κώστα Χαριτάτου Μοτέρ που κυκλοφόρησε το 1988 από τη δισκογραφική εταιρεία LYRA.
[Απόσπασμα από δημοσιευμένη εργασία μου με τίτλο: Το Ιόνιο στη μεταπολεμική ελληνική στιχουργία. Πρώτη απόπειρα καταγραφής και ανθολόγησης. Μέρος Α΄: Ιόνιο Πέλαγος, Παξοί, Λευκάδα, Κεφαλονιά», Κεφαλληνιακά Χρονικά, τόμ. 17, Αργοστόλι 2016, σσ. 235-260. ]
Πηγή: ionica.gr
