Μπορεί το ποδόσφαιρο να θεωρείται ομαδικό άθλημα και να καλλιεργεί πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασίας, ωστόσο υπάρχει το φαινόμενο του χουλιγκανισμού που το αμαυρώνει. Μέσα σε μία εβδομάδα καταγράφηκαν δύο επεισόδια από φανατικούς οπαδούς, ένα μέσα στο γήπεδο και ένα σε δημόσιο δρόμο που κατά την γνώμη μου ήταν και το πιο επίπονο.
Τα μεγαλύτερα ποσοστά βίας, όπως παρατηρείται, συγκεντρώνονται στο ποδόσφαιρο, καθώς θεωρείται το δημοφιλέστερο άθλημα, έχει τους περισσότερους φιλάθλους και επίσης προβάλλεται πολύ από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ο φίλαθλος μετατρέπεται σε φανατικό οπαδό, αφιονίζεται και προβαίνει σε ανεξέλεγκτες ενέργειες, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που προκαλεί υλικές ζημιές και αιματηρά επεισόδια.
Συνήθως, οι κύριοι λόγοι που οδηγούν το άτομο σε τέτοια συμπεριφορά, είναι ψυχολογικοί λόγοι και η ανεργία. Τα άτομα που αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακά προβλήματα, θέλουν να ανήκουν σε μία ομάδα, ώστε να νιώθουν ασφάλεια αλλά και να έχουν δίπλα τους ανθρώπους που να τους προστατεύουν. Αναζητούν δηλαδή, ένα αντιστάθμισμα στοργής και αγάπης. Επίσης, οι δυσβάσταχτες συνθήκες εργασίας, οι υπερωρίες που ποτέ δεν πληρώνονται αλλά και η υποαπασχόληση γενούν συναισθήματα πικρίας και οδηγούν σε μια μοιρολατρική αντιμετώπιση για τη ζωή που έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να ξεσπά μέσα στο γήπεδο, να εκτονώνεται, παρουσιάζοντας μια αήθης συμπεριφορά.
Από τη δική τους πλευρά, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν ένα μέρος ευθύνης για τέτοιου είδους επεισόδια, καθώς θεοποιούν τους αθλητές και προωθούν την άκριτη μίμηση. Οι τηλεθεατές ταυτίζονται με τους αθλητές και ειδικότερα οι μικρότερες ηλικιακά ομάδες, υιοθετούν κοινό τρόπο εμφάνισης και στυλ και τους υποστηρίζουν τόσο πολύ, παίρνοντας ακόμη μέρος και σε συμπλοκές. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δηλαδή, έχουν ως στόχο να εγείρουν τα πάθη ώστε να αποκτήσουν περισσότερη ακροαματικότητα.
Ο άκριτος μιμητισμός λοιπόν, η μισαλλοδοξία και οι παραβατική συμπεριφορά είναι οι απότοκοι του φανατισμού και της αδιαλλαξίας. Έχοντας υπόψη όλες αυτές τις αιτίες που ενδυναμώνουν το φαινόμενο του χουλιγκανισμού, η πολιτεία θα πρέπει να θεσπίσει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα και να μην είναι τόσο ελαστική και ανεκτική όπως ήταν δηλαδή μέχρι τώρα. Η επιβολή νόμων και κυρώσεων ίσως βελτιώσουν λίγο την κατάσταση και οδηγήσουν το άτομο σε συμμόρφωση.
Της Σταματίας Γκαραλιάκου
