Ο αμερικανικός στόλος έχει αναρίθμητα ερευνητικά σκάφη, όλα τους μοιάζουν όμως με όσα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στη θάλασσα.
Όλα εκτός από το FLIP (Floating Instrument Platform), μια πλωτή πλατφόρμα έρευνας που μοιάζει με κράμα καραβιού και υποβρυχίου. Κι αυτό για να μπορεί να κάνει το μαγικό του, αυτό που κανένα άλλο καράβι δεν μπορεί χωρίς να βουλιάξει.
Να γείρει δηλαδή σε γωνία 90 μοιρών και να πλασαριστεί σε κατακόρυφη θέση, βυθίζοντας κάτω από το νερό το μεγαλύτερο μέρος του. Το αποτέλεσμα είναι μια σταθερή και ήρεμη πλατφόρμα για ακριβείς μετρήσεις και άφθονο πειραματισμό.
Κάθε πράγμα μάλιστα εντός του είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί και στις δύο διευθύνσεις (οριζόντια και κατακόρυφη), ακόμα και οι καμπίνες. Γι’ αυτό και το λατρεύουν τόσο οι επιστήμονες που περνούν βδομάδες και βδομάδες πάνω του, καθώς κάνει αυτό που κανένα άλλο καράβι δεν σκέφτηκε ποτέ να κάνει.
«Κατασκευάστηκε στη δεκαετία που οι άνθρωποι προσπαθούσαν να φτάσουν στο Φεγγάρι, κι έτσι το να σκέφτεσαι φιλόδοξα ήταν στο μυαλό όλων», λέει ο καθηγητής ωκεανογραφίας του Scripps Institution of Oceanography του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Robert Pinkel, ο οποίος χρησιμοποιεί το FLIP για τις έρευνές του από τις πρώτες στιγμές που βγήκε το πλοίο στα ανοιχτά το 1962.
Το ανατρεπόμενο καράβι φτιάχτηκε μάλιστα από το Ναυτικό για να μελετήσουν αποκλειστικά πώς οι συνθήκες που επικρατούν στη θάλασσα επηρεάζουν την ακουστική, καθώς κανείς δεν πίστευε πως θα αποδεικνυόταν τόσο ακαταμάχητο σε κάθε σχεδόν θαλάσσια έρευνα.
To είχαν φτιάξει μάλιστα για να βγαίνει στα ανοιχτά κάθε μέρα για έρευνα και να επιστρέφει το βράδυ σε ένα μητρικό πλοίο, μόνο που κανείς δεν το ήθελε τελικά αυτό, μιας και το FLIP ήταν ιδιαιτέρως άνετο και σταθερό, παρέχοντας τη δυνατότητα για 24ωρες έρευνες.
Σύντομα εξοπλίστηκαν 16 καμπίνες και τώρα κανείς δεν έβγαινε από μέσα. Κανονικό πλοίο δύσκολα το λες πάντως, καθώς δεν έχει δικές του μηχανές. Το ρυμουλκούν αναγκαστικά μέχρι το επιθυμητό σημείο, αν και κανείς δεν νοιάζεται μιας και όλοι περιμένουν τη μεγάλη ανατροπή.
Μέσα σε ένα μισάωρο από τη στιγμή που θα ξεκινήσει, το πλοίο βρίσκεται σε κατακόρυφη θέση, όταν ο ζωτικός χώρος «ξαφνικά τριπλασιάζεται», λέει ο Pinkel. Όταν περάσει και η ναυτία και ο αποπροσανατολισμός, οι επιστήμονες μπορούν να ξεκινήσουν τις έρευνές τους. Και επειδή δεν έχει μηχανές κάτω από την επιφάνεια του νερού, είναι και ιδιαιτέρως ήσυχο.
Σήμερα βέβαια, με το κονδύλια για την έρευνα να συρρικνώνονται συνεχώς και την ωκεανογραφία να μη ζει ακριβώς μεγάλες δόξες, το μέλλον του FLIP δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένο.
