Είναι ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπημένους τραγουδιστές του ελληνικού πενταγράμμου! Και είναι και Κεφαλονίτης! Ο λόγος για τον Λάμπη Λιβιεράτο που έχει σίγουρα πολλά και ενδιαφέροντα να πει στην Ελευθερία Παπαζαφειράτου.
Ξεκινήσατε την καλλιτεχνική σας πορεία στο θέατρο και λίγο μετά στη τηλεόραση. Τι θεωρείτε ότι υπήρξε ορόσημο στην ενασχόληση σας με το τραγούδι, χαρίζοντας μας πολλά υπέροχα και διαχρονικά κομμάτια;
Έχοντας τελειώσει τις σπουδές μου στη δραματική σχολή, ήταν φυσικό και επόμενο να ασχοληθώ πρωτίστως με το θέατρο και την τηλεόραση καθότι είχα και την τύχη να δεχθώ κάποιες πολύ καλές προτάσεις εκείνη την περίοδο από πολύ αξιόλογους ανθρώπους του χώρου, όπως ο Σταμάτης Φασουλής και ο Γιώργος Κωνσταντίνου. Το τραγούδι όμως και η μουσική προυπήρχε στη ζωή μου από την εφηβική μου ηλικία όπου μου άρεσε να γράφω τραγούδια και να παίζω με γκρουπάκια σε διάφορες κυρίως σχολικές παραστάσεις. Ήταν σαν ένα μικρόβιο που υπήρχε πάντα μέσα μου αλλά δεν είχε εκδηλώσει ποτέ σοβαρά συμπτώματα… Η συνάντησή μου όμως με τον Νίκο Καρβέλα και την Άννα Βίσση το 1992,το υπέρμετρο ταλέντο των 2 αυτών ανθρώπων και η απύθμενη αγάπη τους για τη μουσική, έπαιξε καθοριστικό ρόλο και δεν μου άφησε κανένα περιθώριο να σκέφτομαι για κάτι άλλο. Και κάπως έτσι το μικρόβιο…εκδηλώθηκε!
Ο άνθρωπος είναι ένα κράμα από ανάγκες και συναισθήματα. Αν η ανάγκη είναι ο ρομαντισμός και το συναίσθημα η αγάπη, τότε γιατί πολλά από τα τραγούδια που δίνονται στους νέους σήμερα είναι κενά από όμορφα νοήματα;
Γιατί δυστυχώς σήμερα ο ρομαντισμός και η αγάπη για τον άνθρωπο έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα και προέχει ο ατομικισμός, το συμφέρον και η αγάπη για δόξα και χρήμα! Το αισιόδοξο όμως είναι πως υπάρχουν πολλά διαχρονικά τραγούδια αγάπης φιλοσοφημένα τραγούδια σχετικά με την ύπαρξη και τη ζωή γενικότερα με όμορφα νοήματα, που αρκετοί άνθρωποι ασχέτως των συνθηκών και τα ψάχνουν και τα βρίσκουν! Σε όλα τα τραγούδια 80ς,90ς αλλά και 00ς οι περισσότεροι σχολιάζουν με νοσταλγία και νιώθουν τυχεροί που πρόλαβαν τέτοια υπέροχα τραγούδια. Λένε όμως πως όλα είναι κύκλος.
Πιστεύετε πως λίγο πριν το κλείσιμο του κύκλου και το ξεκίνημα ενός νέου, θα επανέρθει αυτό το στυλ τραγουδιών;
Το σίγουρο είναι πως όλα αυτά τα τραγούδια αυτών των δεκαετιών είναι ακόμα πολύ ζωντανά και πολλοί άνθρωποι και νέοι ακόμα τα αναζητούν πέρα από αυτά που βγαίνουν και ακούγονται σήμερα, όπως επίσης υπάρχουν στοιχεία τους και σε κάποια σημερινά τραγούδια. Όταν λοιπόν κάτι δεν πεθαίνει δεν υπάρχει λόγος να ξαναγεννηθεί γιατί απλά υπάρχει! Κι αυτό φτάνει!
Το ρολόι δείχνει 12 το βράδυ. Αναστοχάζεστε τη μέρα που πέρασε ή σχεδιάζετε τη μέρα που έρχεται; Γενικά θεωρείτε τον εαυτό σας ότι δίνει περισσότερο βάση στο παρελθόν ή προσηλώνεται πιο πολύ στο από εδώ και πέρα;
Δεν μου αρέσει να ζω με το παρελθόν γιατί το παρελθόν έχει φύγει και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα. Άρα ουσιαστικά και κατά βάση έχουμε μόνο το παρόν στη διάθεσή μας και με αυτό θέλω να ασχολούμαι γιατί αυτό έχει αξία, αντλώντας όμως πάντα την εμπειρία του παρελθόντος προς αποφυγήν μελλοντικών λαθών!
Βρίσκεστε στη σκηνή και από κάτω έχετε τον σπουδαιότερο ακροατή σας, τον εαυτό σας. Ποιο τραγούδι θα του αφιερώνατε;
Είμαι πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου και νομίζω πως δεν θα ήθελε να του αφιερώσω κάποιο τραγούδι δικό μου…οπότε θα του αφιέρωνα κάτι από Queen και Freddie Mercury. Συγκεκριμένα το Bohemian Rhapsody. Is this the real life…or is this just fantasy?…
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια σας. Ας είχα τη δύναμη μακριά να σε κρατήσω… Στην πραγματικότητα όμως η αληθινή δύναμη είναι όταν μπορούμε να “κρατήσουμε” δίπλα μας τις δυσκολίες που φέρνει η καθημερινότητα με σθένος και αξιοπρέπεια, δουλεύοντας παράλληλα προς την ανάκτηση μιας πιο όμορφης ζωής, έχοντας κατανόηση και νιώθοντας αγάπη για τον εαυτό μας. Αυτό κάνατε εσείς μέσα από τις όποιες περιπέτειες περάσατε. Τι θα συμβουλεύατε τους συνανθρώπους μας που μπορεί να περνάνε παρόμοιες καταστάσεις;
Πρωτίστως να αγαπήσουμε λίγο παραπάνω τον συνάνθρωπο και όχι τόσο υπερβολικά και μόνο τον εαυτό μας! Νομίζω ότι το λάθος έχει γίνει στην παρερμηνεία του «να αγαπάμε τον εαυτό μας» και αυτό πολλές φορές φτάνει σε σημείο του να αγαπάμε υπερβολικά τον εαυτό μας ξεχνώντας ή αδυνατώντας να αγαπήσουμε τους άλλους! Είτε αυτοί είναι οι φίλοι μας, οι συνεργάτες μας, οι σχέσεις μας, ακόμα και τα ίδια τα παιδιά μας! Πρέπει πρώτα να δώσεις αληθινή και βαθιά αγάπη για να πάρεις κιόλας. Διαφορετικά, φοβάμαι πως απλά θα μένουμε με τον καημό…
Αν κοιτάξει κανείς τα μάτια σας, θα καταλάβει ότι ήταν αναπόφευκτο το γαλάζιο τους χρώμα να ελκυθεί από το γαλάζιο της θάλασσας του Ιονίου… Περνάτε πλέον μεγάλο διάστημα στη Κεφαλονιά. Τι άλλο σας τράβηξε εδώ;
Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα κάποια στιγμή να περνάω αν μπορώ και όλο το χρόνο μου στην Κεφαλονιά! Γιατί πέρα του ότι είναι το μέρος που με κάνει να νιώθω υπέροχα που κατάγομαι από αυτό και τη νιώθω πατρίδα μου όπως και όλη την Ελλάδα βέβαια που λατρεύω σαν ευλογημένο τόπο, θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο πλήρη σε ομορφιά μέρη της χώρας μας και ενεργειακά μου ταιριάζει πολύ!
Έχετε δύο υπέροχες κόρες, τη Δανάη που ακολουθεί τα χνάρια σας και τη Νεφέλη η οποία έχει χαράξει μία διαφορετική δημιουργική πορεία. Σε μια εποχή που οι φωνές των γυναικών εισακούγονται όλο και περισσότερο και το περίγραμμα της ύπαρξής τους διευρύνεται, καλύπτοντας με τόλμη και γενναιότητα κάθε απόπειρα υποβάθμισής τους, νοιώθετε ότι ο κόσμος μας μπορεί να γίνει πιο ασφαλής για αυτές;
Νομίζω ότι ο κόσμος μας ούτε ήταν, ούτε είναι ασφαλής για κανέναν μας και δεν ξέρω εάν θα είναι και στο μέλλον. Ανησυχώ για αυτό αλλά δεν θέλω να φοβάμαι. Θέλω μόνο να ελπίζω ότι κάποια στιγμή οι άνθρωποι θα δούμε τα λάθη μας και θα προσπαθήσουμε πραγματικά να διορθώσουμε σιγά σιγά τις παθογένειες της κοινωνίας μας και να φτιάξουμε επιτέλους έναν κόσμο καλύτερο και πιο ασφαλή για όλους μας! Βέβαια δεν τα έχουμε καταφέρει εδώ και κάποια χιλιάδες χρόνια…αλλά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και θέλω να πιστεύω ότι σε μερικές χιλιάδες ακόμα…θα το πετύχουμε!
