Ο Συντηρητισμός: Να μείνουν τα πράγματα όπως είναι. Τίποτα να μην αλλάξει.
Ένα αιώνιο πρόβλημα. Αγώνας κατά της Αλλαγής.
Φόβος μπροστά στις Αλλαγές.
Αυτό είναι “ο συντηρητισμός”.
Τώρα στην Σκάλα:
Δειλά και άτολμα ξεκίνησε η πεζοδρόμηση. Ασφαλώς πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι ευρύτερη αλλά έστω και έτσι ξεκίνησε.
Οι οικονομικές επιδόσεις αυτής της πρωτοβουλίας είναι εξαιρετικές.
Η Σκάλα ανέκτησε την πρωτοπορία στον Τουρισμό.
Γίνεται προορισμός ξανά.
Ένα κοσμοπολίτικο μέρος!
Η Σκάλα αλλάζει!
Και αντιδρούν οι συντηρητικοί. Αυτοί που φοβούνται την Αλλαγή:
“θέλουμε έναν πεζόδρομο που θα περνούν όμως αυτοκίνητα. Θέλουμε έναν πεζόδρομο που θα μπορούν να παρκάρουν γιά λίγο να ψωνίζουν. Θέλουμε να μην ισχύσει καμία κυκλοφοριακή αλλαγή μέχρι να γίνει “συνολική μελέτη”.Θέλουμε να φτιαχτεί πρώτα περιφερειακός δρόμος και πολλά πάρκινγκ .Θέλουμε…”
Στην πραγματικότητα δεν θέλουν την Αλλαγή.
Την φοβούνται.
Φοβούνται μην αλλάξει η ζωή τους.
Τους τρομάζει το καινούργιο του οποίου στο μέλλον θα καταστούν οι φανατικότεροι υποστηρικτές του.
Όταν κατανοήσουν πως οι αλλαγές ωφελούν πρώτα και κυρίως αυτούς.
ΣΚΑΛΑ: ΧΩΡΙΣ “ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ”
Ο Λαός το λέει αλλιώς: ‘όπου δεν θέλει να ζυμώσει χίλιους χρόνους κοσκινίζει”.
Τώρα λένε αυτοί που “δεν θέλουν να ζυμώσουν” στην Σκάλα:
“χρειάζεται μιά συνολική μελέτη γιά το ρυμοτομικό, το κυκλοφοριακό, τα πάρκινγκ, τον περιφερειακό…”
Αλλά η Σκάλα φτιάχτηκε “χωρίς συνολική μελέτη”.
Με μιά απόφαση φτιάχτηκε το Πολιτιστικό Κέντρο της Σκάλας, το Ιατρείο, το Πάρκο, οι χώροι στάθμευσης στο Σχολείο και στο Ιατρείο, τα σκαλιά και οι προσβάσεις γιά την θάλασσα, το πεζοδρόμιο από την Γραδού.
Τίποτα δεν είχε “συνολική μελέτη”.
Τίποτα δεν προβλεπόταν στο ρυμοτομικό σχέδιο.
Όλα φτιάχτηκαν με αποφάσεις τολμηρών Αυτοδιοικητικών, Δημάρχων, Προέδρων, Νομαρχών, Συμβούλων.
Ανθρώπων Αντι-γραφειοκρατών που ήθελαν και ήξεραν να “ζυμώσουν”.
ΣΚΑΛΑ: ΜΙΑ ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ
Ήμουνα τότε Δήμαρχος.
Νομάρχης ο Διονύσης ο Γεωργάτος και Αντινομάρχης ο Σπύρος Μοσχόπουλος.
Επιτέλους είχε έρθει η ώρα γιά την κατασκευή του δρόμου από την Πάστρα στην Παλαιά Σκάλα.
Ο δρόμος θα τέλειωνε στον Αρχάγγελο.
Το αίτημα γενικό: Να φτάσει ο δρόμος μέχρι την Σκάλα.
Ούτε μελέτη ούτε τίποτα.
Υπήρχε μόνο η ανάγκη να φτάσει ο δρόμος στην Σκάλα!
Εκεί στο “εικονισματάκι” πάρθηκε η “απόφαση” να φτιαχτεί ο Περιφερειακός δρόμος της Σκάλας που βγάζει στην Βλύχα.
Μπροστά η μπουλντόζα, πίσω ο κύλινδρος και ο Σπύρος ο Μοσχόπουλος που μου έθετε τον προβληματισμό:
“κανόνισε να πάμε φυλακή”.
Στο ρέμα εκεί που σήμερα είναι τα ξενοδοχεία των οικογενειών Παντούλη και Πολλάτου και με την συμβολή τους στην κατασκευή της γέφυρας, αυτών των άξιων συμπατριωτών μας, ξεπεράσαμε τις δυσκολίες και φτάσαμε:
“στον Περιφερειακό δρόμο της Σκάλας” όπου σήμερα ακουμπάνε 4 ξενοδοχεία και διοχετεύεται η κίνηση των μεγάλων οχημάτων από και προς τον Πόρο.
Χωρίς “συνολική μελέτη”, χωρίς καν μελέτη, χωρίς χρήματα, με τα “ψέματα” η Σκάλα απέκτησε Περιφερειακό Δρόμο χάρις στην Γενναία απόφαση αξίων Αυτοδιοικητικών και με την ευρύτητα σκέψης και δράσης που διακατείχε τότε τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ στην Νομαρχία, του Διονύση και του Σπύρου.
Ήταν μιά γενναία απόφαση. Το έχει γραμμένο ο Καζαντζάκης:
“κάθε Ελληνας που δεν παίρνει… μιά γενναία απόφαση προδίνει την ράτσα του”.
Σήμερα ο συντηρητισμός θέλει “συνολική μελέτη”.
Πηγή: kefalonitis-onos.blogspot.com
