Με λύπη πληροφορήθηκα για το κλίμα έντασης στην Σκάλα με αφορμή τους κοκοφοίνικες.
Είχαμε πάντοτε στην Σκάλα διαφορετικές απόψεις, σε πολλά ζητήματα, αλλά όλες τις φορές τηρούσαμε τους κανόνες του διαλόγου και της Δημοκρατίας.
Έτσι προχωρούσαμε, συνθέτοντας την διαφορετικότητα μας, με αντιθέσεις αλλά προχωρούσαμε έχοντας στο νου μας «Πρώτα την Σκάλα».
Το ζήτημα δεν είναι οι μη συμβατοί με την Ελληνική χλωρίδα κοκοφοίνικες. Το πραγματικό αίτιο είναι η εγκατάλειψη της Παραλίας της Σκάλας.
Οι κατά την βούληση κάθε ενός, χωρίς μελέτη βλαπτικές παρεμβάσεις Η έλλειψη σχεδίου για την οργάνωση και ανάπλαση της. Αυτή η έλλειψη σχεδίου εξεγείρει συνειδήσεις και γεννά αντιδράσεις κατά τρόπο που δεν είναι σύμφωνος με τον πολιτικό μας πολιτισμό.
Αυτό που ιστορικά μας σώζει στην Σκάλα είναι η Ενότητα μας. Τώρα μέσα σε συνθήκες εγκατάλειψης της Σκάλας αυτή η Ενότητα είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Έχω δικαίωμα να τοποθετηθώ ελεύθερα αφού 35 χρόνια πριν, τότε μόνος πολέμησα ακόμα και δικαστικά να μην ξηλωθούν οι σχινόμαζες που προστάτευαν την παραλία της Σκάλας.
Τώρα η διάβρωση της παραλίας στην Σκάλα δικαιώνει την τότε εμμονή μου. Από εκεί πιστεύω πρέπει να ξεκινήσουμε ξανά.
