Η συζήτηση για την υιοθέτηση από τις ελληνικές τράπεζες του ευρωπαϊκού μοντέλου, αναφορικά με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές και τον τρόπο χρέωσης των υπηρεσιών, έχει ανοίξει λόγω του έντονου ανταγωνισμού που δέχονται από τις λεγόμενες ψηφιακές τράπεζες ή ακόμα και εμπορικούς παρόχους, που λανσάρουν εφαρμογές, μέσω των οποίων μπορεί ο χρήστης να ανοίξει λογαριασμό και να κάνει μεταφορές με άλλους κατόχους της εφαρμογής, σε συνδυασμό με κάποιες άλλες συναλλαγές σε προσιτό κόστος.
Το ευρωπαϊκό μοντέλο προβλέπει τη μηνιαία επιβάρυνση ενός λογαριασμού με ένα ποσό π.χ. 2 ή 10 ευρώ, αλλά δίνει τη δυνατότητα σημαντικών πακέτων συναλλαγών ή απεριόριστων κινήσεων, δωρεάν χορήγηση χρεωστικής κάρτας και προνόμια εκπτώσεων, ανάλογα με το προφίλ και το πακέτο κάθε καταθέτη. Στην πράξη, το μοντέλο αυτό προσφέρει δωρεάν την υπηρεσία μεταφοράς πίστωσης από λογαριασμό μιας τράπεζας σε άλλη εντός της ίδιας χώρας (εφόσον πρόκειται για μεταφορά εντός Ευρωζώνης), προάγοντας έτσι στην πράξη τις ηλεκτρονικές συναλλαγές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ξένης τράπεζας αποτελεί η Deutsche Bank, που -με βάση το τιμολόγιο που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της- εισπράττει από 6,9 έως 13,9 ευρώ ανά λογαριασμό ως έξοδα διαχείρισης (με εξαίρεση τος λογαριασμούς νέων που δεν επιβαρύνονται) και προσφέρει δωρεάν από 1 έως 2 χρεωστικές κάρτες, αλλά και έως 2 πιστωτικές κάρτες στην περίπτωση των 13,9 ευρώ. Οι άμεσες πληρωμές από ιδιώτες χρεώνονται με 60 λεπτά και 35 λεπτά για τους εμπόρους, ενώ τα εισερχόμενα εμβάσματα είναι δωρεάν για τους ιδιώτες πελάτες της τράπεζας. Η γερμανική τράπεζα χρεώνει την ανάληψη μετρητών με κάρτες εκτός Γερμανίας, αλλά εντός Ε.Ε., όπως δηλαδή οι ελληνικές τράπεζες, αλλά δεν χρεώνει την αντικατάσταση της κάρτα της.
Πηγή: Εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”
