Ποιος δεν θυμάται τα λαστιχένια λουράκια που κρέμονταν κάπως άτσαλα από το πίσω-κάτω μέρος των αυτοκινήτων μας; Ήταν, τελικά, χρήσιμα;
Η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας έχει φέρει εκ βάθρων αλλαγές στον χώρο του αυτοκινήτου, εισάγοντας συστήματα που μέχρι πρότινος «κινούνταν» στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας.
Πρόκειται για τεχνολογίες που η εμφάνισή τους σηματοδότησε το τέλος – μεταξύ άλλων – και κάποιων αξεσουάρ, τα οποία πριν τον 21ο αιώνα απαντώνταν σχεδόν σε κάθε αυτοκινήτο.
Ποιος δεν θυμάται αυτό το λαστιχένιο λουράκι που κρεμόταν κάπως άτσαλα στο πίσω μέρος των περισσότερων αυτοκινήτων μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 90;
Πρόκειται για μια αντιστατικά ταινία η οποία είχε ως στόχο να «εξουδετερώσει» τον στατικό ηλεκτρισμό, δηλαδή να τον μεταφέρει από το σώμα του οχήματος στο έδαφος. Η αντιστατική ταινία (γείωση) στερεωνόταν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου και ειδικότερα στον σωλήνα της εξάτμισης, το σασί κ.ο.κ. αγγίζοντας την άσφαλτο.
Με τη χρήση αυτού του περιβόητου λαστιχένιου κορδονιού, πολλοί πίστευαν ότι θα εξουδετερώσουν αυτό το μικρό «τσίμπημα» που νιώθουμε καμιά φορά όταν αποβιβαζόμαστε από το αυτοκίνητο.
Πρόκειται για τον στατικό ηλεκτρισμό που δημιουργείται από την τριβή των ρούχων με τα καλύμματα των καθισμάτων και ειδικότερα την αποφόρτιση του επιβάτη κατά την αποβίβασή του.
Σύμφωνα, ωστόσο, με τους ειδικούς, το αντιστατικό λουράκι (γείωση) είναι εντελώς περιττό, μιας και η αποφόρτιση πραγματοποιείται στο αμάξωμα και όχι στον επιβάτη, με αποτέλεσμα να συνεχίζουμε να δεχόμαστε αυτό το μικρό «τίναγμα» από τον στατικό ηλεκτρισμό.
Όσον αφορά το αμάξωμα, για τη μεταφορά του στατικού ηλεκτρισμού στην άσφαλτο φροντίζουν πολύ αποτελεσματικότερα τα ελαστικά.
Πηγή: carandmotor.gr
