Αν είσαι μεγαλώμενος στα 90s, σίγουρα ένα κομμάτι των αναμνήσεων σου έχει να κάνει με εκείνη την περίοδο που τα βιντεοπαιχνίδια δεν είχαν να κάνουν μόνο με σπορ και προσομοιώσεις πολέμων, αλλά τα πιο διασκεδαστικά από αυτά άνηκαν στην κατηγορία των “Platform Games”.
Πιο χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι αυτής της κατηγορίας παιχνιδιών ήταν ο Super Mario για την Nintendo και ο Sonic για την Sega. Αυτοί οι δυο ήταν οι μεγάλοι αντίπαλοι, οι απόλυτες μασκότ των εταιρειών παραγωγής βιντεοπαιχνιδιών.
Στο τέλος της δεκαετίας του ’90, ωστόσο, έσκασε μύτη και άλλος ο τρίτος της παρέας, εκείνος που έμελλε να τους ξεπεράσει και τους δύο. Ο μεγάλος Crash, ο πρωταγωνιστής της σειράς παιχνιδιν “Crash Bandicoot”.
Ο Crash, η κόκκινη αλεπού και οι περιπέτειές της, ήταν ο λόγος που το Playstation κατάφερε να αφήσει πίσω του κάθε άλλη παιχνιδομηχανή. Σήμερα αυτό μπορεί να μοιάζει δεδομένο, αλλά- πιστέψτε μας- τότε δεν ήταν.
Ήταν ένας τυπάκος που σε προδιέθετε να τον γνωρίσεις.
Κατά δεύτερον, σε αντίθεση με πολλά παιχνίδια του σήμερα, οι περιπέτειες του Crash ήταν απλές και διασκεδαστικές: κυνηγούσε τα μηλαράκια του, έκανε σβούρες σαν σίφουνας, έπεφτε πάνω στα TNT και εκρήγνυτο, φορούσε μάσκα και έτρεχε σαν τον Βέγγο και κυνηγούσε τον Δόκτορα Cortex- και όλα αυτά απλά τα διασκέδαζες, δεν προσπαθούσες να λύσεις κάποια σπαζοκεφαλιά πιο δύσκολη κι από τον γρίφο του Αϊνστάιν όπως γίνεται στις μέρες μας.
Ελάτε, παραδεχτείτε το: όσοι παίζατε Crash Βandicoot, πόσες φορές έχετε σκεφτεί τα τελευταία χρόνια, μέσα στο άγχος και το στρες της ημέρας, ότι αξίζει να ξεθάψετε την σκονισμένη κονσόλα σας και να ξαναπαίξετε αυτή την επική παιχνιδάρα;
Πόσες φορές δεν κλείνετε τα ματιά και σκέφτεστε να πατάτε μανιασμένα πλήκτρα για να γλιτώσετε από κάποιον που σας κυνηγάει, την ώρα που μαζεύετε μήλα;
Όχι και λίγες- ετσι δεν είναι;
πηγή: menshouse.gr
