Σ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΝ
(ΠΟΥ ΝΑΙ ΑΟΥΤ)
Είναι κάτι μουσούδες
περισπούδαστες
κι αχώνευτες πολύ,
μα πολύ λέμε…
Με κάτι ψεύτικα
χαμόγελα
κι ένα διανοουμενέν
στυλακι…
Όταν συναντηθούμε,
(το φέρει ο διάβολος δηλαδή)
πάντα κάνουν πως δεν με κοιτούν
σα να μη με βλέπουν..
Μιλούν στο κινητό
ή το βλέμμα τους
πέφτει αλλού….
Νομίζουν ότι δεν μιλώ
τη γλώσσα του σώματος
κι ότι δεν πιάνω
το πόσο δε με χωνεύουν …
Κρίμα τα πτυχία τους…
Που δεν βλέπουν
το διδακτορικό μου
και το πόσο άπταιστα
την ομιλώ…
Και θυμάμαι κάτι
γλειψιματα τους,
στην ανάγκη τους….
Αηδιαστικά….
