Ο κλέψας τού κλέψαντος…
Φωνάζει η κυβέρνηση «υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή».
Φωνάζουν οι φορολογούμενοι «φορολογούμεθα υπερβολικά».
Η «λύση» που έχει βρεθεί είναι 100% ελληνική. Η κυβέρνηση «κλέβει» τους φορολογούμενους και οι φορολογούμενοι «κλέβουν» την κυβέρνηση! Δηλαδή «ο κλέψας τού κλέψαντος».
Ποδοσφαιρικά θα λέγαμε ότι το ματς είναι ισόπαλο με μόνη διαφορά ότι υπάρχουν και οι θεατές, οι έντιμοι που, ως συνήθως, πληρώνουν τη νύφη!
Είναι αλήθεια ότι το φορολογικό σύστημα της Ελλάδας είναι για κλάματα. Τελείως απαρχαιωμένο, πολύπλοκο και αντιπαραγωγικό! Στερείται μέτρων που θα ενθαρρύνουν τις επενδύσεις. Πολλές προβλέψεις του μάλιστα κατορθώνουν ακριβώς το αντίθετο, αποθαρρύνουν τις επενδύσεις. Αν σε αυτά προσθέσουμε την τραγελαφική γραφειοκρατία, τότε η κατάσταση γίνεται τραγική και για τους δύο «μονομάχους». Την κυβέρνηση και τους φορολογούμενους!
Είναι επίσης αλήθεια ότι ο Έλληνας είναι δύσκολος φορολογούμενος. Σοφίζεται ένα σωρό τεχνάσματα για να αποφύγει να πληρώσει τους φόρους που του αναλογούν γιατί πιστεύει, και σε αρκετές περιπτώσεις δεν έχει άδικο, ότι πληρώνει πολλά. Αλλά και η κυβέρνηση (η κάθε κυβέρνηση) στερείται δημιουργικής φαντασίας. Παίρνει μέτρα περίπλοκα που κάθε άλλο δίνουν λύση στον αγώνα της για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Θα αναφέρω ένα απτό παράδειγμα που αφορά στη φορολόγηση εισοδημάτων από ακίνητα. Στον λεγόμενο αναπτυγμένο κόσμο το εισόδημα από τα ενοικιαζόμενα ακίνητα (είτε αυτά ανήκουν σε ιδιώτες είτε σε εταιρείες) φορολογούνται με μεγαλύτερη μεν κλίμακα από ότι στην Ελλάδα αλλά εκπίπτουν του φορολογητέου εισοδήματος ΟΛΑ τα έξοδα συντήρησης των ακινήτων. Αυτές που είναι αναγκαίες επιδιορθώσεις αφαιρούνται εξ ολοκλήρου από το εισόδημα του τρέχοντος οικονομικού έτους. Οι κεφαλαιουχικής μορφής δαπάνες κατανέμονται σε μια σειρά ετών, ανάλογα με την περίπτωση.
Κάτι παρόμοιο εισήγαγε και η ελληνική κυβέρνησηπριν λίγους μήνες αλλά, όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα της γραφειοκρατίας, με πολλά «αν ισχύει τούτο, εκπίπτει αυτό το ποσό, αν ισχύει το άλλο εκπίπτει άλλο ποσό…» και τρέχα γύρευε…
Επαναλαμβάνω ότι πρέπει να καταλάβουν επιτέλους οι κυβερνώντες ότι για να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή και να επέλθει η πολυπόθητη ανάπτυξη χρειάζεται απλούστευση των κανονισμών που διέπουν τα πάντα.
Ένα άλλο εμπόδιο για την πάταξη της φοροδιαφυγής είναι το πολύ υψηλό ποσοστό του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, του γνωστού ΦΠΑ.
Όταν πας να φτιάξεις κάτι, μια επιδιόρθωση στο ακίνητό σου, και θα σου κοστίσει επιπρόσθετα 24%, δε ζητάς απόδειξη. Το ποσοστό αυτό είναι άκρως αντιπαραγωγικό. Για σύγκριση θα αναφέρω ότι στην Αυστραλία το ΦΠΑ είναι 10%, οπότε συμφέρει να ζητήσει ο ενδιαφερόμενος απόδειξη. Θα πληρώσει μεν 10% παραπάνω αλλά από τη μείωση του φορολογητέου εισοδήματος θα κερδίσει αρκετά παραπάνω και παράλληλα τα κρατικά ταμεία θα εισπράξουν ένα μεγαλύτερο ποσό.
Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη που στον φετινό Δείκτη Διεθνούς Φορολογικής Ανταγωνιστικότητας που επεξεργάστηκε και δημοσιεύει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών σε συνεργασία με το TaxFoundation, ηΕλλάδα βρέθηκε στην 27η θέση ανάμεσα στις 38 χώρες του ΟΟΣΑ.
Οι όποιες αλλαγές χρειάζονται τόλμη και δημιουργική φαντασία και αυτά ακριβώς καλείται να επιδείξει η κυβέρνηση, άλλως με το «ο κλέψας του κλέψαντος» θα (ξανα)κλάψουμε όλοι.
Γιώργος Μεσσάρης
