Πρώτη μου αναχώρηση από το αεροδρόμιο Κεφαλονιάς αφότου ξεπουλήσαμε στη Fraport (για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους):
– Σαφώς μεγαλύτεροι χώροι (αυτό έλειπε δα)
– Σκιά έξω ΠΟΥΘΕΝΑ
– Χαρακτήρα είχε ΠΡΙΝ. Όχι τώρα… είναι ένα λειτουργικό μεν, απρόσωπο, ουδέτερο, αγευστο αεροδρόμιο όπως τα περισσότερα του κόσμου δε (περιμένω να δω πότε θα βάλουν το υπέροχο ψηφιδωτό της Μαριάννας Βαλλιανου που μου είπαν ότι θα μπει προσεχώς)
Στο duty-free τώρα:
– φεύγοντας ο τουρίστας μπορεί να αγοράσει το παραδοσιακό γλυκό της Κεφαλονιάς – μάντολες – αλλά παρασκευής… Ζακύνθου (πάτε καλά;;;)
– Το προηγούμενο duty-free ήταν πολύ πιο πλούσιο σε τοπικά προϊόντα *κεφαλονιτικα εννοώ, γιατί από ελιές λάδια κλπ έχει μπόλικα και ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ, όπως Βενιζέλος και παντού δλδ. Το μόνο που συμφέρει να πηγαίνεις ως δώρο έξω είναι τα λουκούμια: τεράστια ποικιλία, πάμφθηνα, μέχρι και ακανέδες.
Στην τελευταία φωτό ένα ωραίο δώρο που δεν είναι φθηνό (για αυτό που είναι δλδ) αλλά άνετα θα το αγόραζα για φίλους στο εξωτερικό
Από το fb της Μίνα Θεοφιλάτου
