Πέρασαν περίπου δύο χρόνια από το τελευταίο άρθρο που έγραψα. Ήταν τότε που απεφάσισα να παραμείνω απλός παρατηρητής της κωμικοτραγικής, κεντρικής, πολιτικής μας σκηνής. Απεφάσισα να σταματήσω κάθε σχολιασμό που αφορά την οικονομία μας, που εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθώ και μελετώ.
Απεφάσισα βλέπετε να αποφύγω την οποιαδήποτε καταδίκη των όποιων αποφάσεων, της Κυβέρνησής μας αφού θεώρησα πως πλέον είναι φανερό και στους πολλούς ότι η Κυβέρνηση και το επιτελείο της, ένα και μοναδικό σκοπό είχαν: Με κάθε τρόπο, να βρεθούν, για πρώτη φορά, στην πολυπόθητη εξουσία! Δεν έχει σημασία, με τι! Έπρεπε! Και το επέτυχαν!
Όμως! «Ουδέν κακόν αμιγές καλού»!
Αν έπρεπε να επισημάνω ένα καλό από όλη αυτή την… δραματική ιστορία των τελευταίων ετών, είναι ότι πολλοί συμπολίτες μας κατάλαβαν πλέον ότι η κοροϊδία, ο λαϊκισμός, ο κρατισμός και η εξαπάτηση δεν έχουν «χρώμα». Είτε η κοροϊδία βαπτιστεί δεξιά είτε αριστερά, κοροϊδία παραμένει!
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Χώρα μας αλλά και η Ευρώπη στο σύνολό της, δεν λύνονται με τις… «Βίβλους» των εκάστοτε ιδεολογιών. Ούτε αντιμετωπίζονται, τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου, διαβάζοντας μόνο απόψεις γραμμένες σε βιβλία του προ προηγούμενου αιώνα! Είτε μιλάμε για την οικονομία είτε μιλάμε για τα ατομικά μας δικαιώματα, πρέπει να λειτουργούμε με γνώμονα το μέλλον και όχι με γνώμονα το παρελθόν.
Τις επόμενες εβδομάδες, θα ακούσουμε πάλι νέες, καταστροφικές, προεκλογικές υποσχέσεις. Θα ακούσουμε πάλι τους πολιτικούς μας… «σωτήρες» να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το πώς θα λυτρώσουν τον Ελληνικό λαό από τον «μπαμπούλα» που αυτοί συνήθως, από μόνοι τους, δημιουργούν!
Σε επόμενο άρθρο μου, τις επόμενες μέρες, θα αναφερθώ αναλυτικά στις γενικότερες απόψεις μου όσον αφορά τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνουν οι Πολίτες μιας σύγχρονης ευνοούμενης κοινωνίας αλλά και την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε σαν χώρα για να βελτιώσουμε την πολύπαθη οικονομία μας, που ταλαιπωρεί εκατομμύρια συμπολίτες μας καθημερινά.
Προς το παρόν, σε προεκλογικό τόνο, θα υπενθυμίσω μια πασίγνωστη ρήση ενός Γάλλου συγγραφέα:
“Το να λες: «Δεν μ’ απασχολεί η πολιτική», είναι σαν να λες: «Δεν μ’ απασχολεί η ζωή».”
Δημήτρης Σιμωτάς
Υπ. Βουλευτής με την “Δημιουργία, Ξανά!”
