Η ανακοίνωση αυτή του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης (https://mindigital.gr/archives/1775) μου θύμισε εποχές “Net Neutrality”. Όταν δηλαδή οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών διαδικτύου (ISPs) στην Αμερική συζητούσαν το ενδεχόμενο να δίνουν προτεραιότητα σε κάποιες εφαρμογές έναντι άλλων σε ότι αφορά τη διαθεσιμότητα δικτύου. Δεν το θεωρώ απίθανο να δούμε κάτι τέτοιο με αφορμή την ποιότητα υπηρεσιών στην τηλε-εκπαίδευση και την τηλε-εργασία.
Λέει λοιπόν κάπου η ανακοίνωση:
“Να αποφεύγουμε τη χρήση διαδικτυακών εφαρμογών ψυχαγωγίας κατά τις ώρες αιχμής, δηλαδή από τις 9 πμ έως τις 6 μμ Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται η απαιτούμενη διαθεσιμότητα στα δίκτυα για την αποτελεσματική λειτουργία εφαρμογών τηλεκπαίδευσης και τηλεργασίας.”
Τα παραπάνω είναι μάλλον η αφορμή για να σκεφτούμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα διεξαχθεί η τηλε-εκπαίδευση από αύριο. Όταν στην εξίσωση προσθέσουμε και τη νησιωτικότητα τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σύνθετα.
Δηλαδή εμείς στα νησιά δεν έχουμε προφανές μειονέκτημα στις ταχύτητες και τη διαθεσιμότητα συνδέσεων δικτύου; Δεν είμαστε σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τα αστικά κέντρα; Τα παιδιά μας δεν θα είναι σε μειονεκτική θέση έτσι και αλλιώς σε σχέση με την ποιότητα της τηλε-εκπαίδευσης (τεχνικά) που θα λαμβάνουν;
Τηλε-εκπαίδευση ΝΑΙ γιατί είναι ανάγκη, αλλά να έχουμε εξασφαλίσει και τις συνθήκες ώστε όλα τα παιδιά να έχουν τις ίδιες συνθήκες πρόσβασης σε αυτή. Δεν είναι μόνο οι ταχύτητες.
Έχουν όλα τα παιδιά έστω και αργή σύνδεση Internet;
Έχουν όλα τα παιδιά υπολογιστή στο σπίτι;
Έχουν όλα τα σχολεία αναβαθμιστεί σε VDSL για να μπορούν οι καθηγητές να κάνουν μάθημα από εκεί;
Μάλλον όχι.
Όταν οι περισσότεροι οικιακοί χρήστες έχουν συνδέσεις με ταχύτητες όπως αυτές της εικόνας, είναι πράγματι δύσκολο να βλέπεις Netflix ή YouTube και να γίνεται τηλε-εκπαιδευση ταυτόχρονα. Το κακό σενάριο όμως δεν είναι ότι θα χρειαστεί κάποιοι να κόψουν το Netflix. Στα σπίτια που έχουν 2 ή 3 ή και περισσότερους μαθητές τι θα γίνει; Στα σπίτι που έχουν μαθητές και τηλε-εργαζόμενους τι θα γίνει;
