Από Μιχάλη σε Μιχάλη: Τα δάκρυα της υποκρισίας, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

ίναι Απρίλιος του 2007. Ο Μιχάλης Φιλόπουλος δολοφονείται σε ραντεβού οπαδών για ξύλο. Είναι Ιανουάριος του 2022 και ο Άλκης Καμπανός δολοφονείται από 11 άτομα. Είναι Αύγουστος του 2023 και ο Μιχάλης Κατσούρης δολοφονείται από χούλιγκαν.

Τι άλλαξε από το 2007 ως σήμερα; Άλλαξε ότι τώρα έχουμε και τους εισαγόμενους χούλιγκαν, έχουμε και τις συνεργασίες χουλιγκάνων γιατί μόνοι τους οι εγχώριοι δεν μπορούν, θέλουν να το κάνουν γκράντε, να δώσουν διεθνείς διαστάσεις, θέλουν τη διεθνή καριέρα. Σήμερα έρχονται αυτοί σε μας, αύριο θα πάμε εμείς σε αυτούς για να δώσουμε παράσταση σε ξένο κοινό

Θα ήταν όμως το λιγότερο αφελές να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να αλλάξει κάτι. Τι να αλλάξει το λεγόμενο οπαδικό κίνημα που καταδικάζει τους πάντες και τα πάντα, αλλά ξέρει μόνο να καταστρέφει, να τραμπουκίζει, να απειλεί, να δέρνει και να πανηγυρίζει για τα κυνηγητά στο κέντρο της πόλης, στα βουνά και στα λαγκάδια;

Όποιο κομμάτι οργανωμένων και να πιάσεις στην Ελλάδα, όποιας ομάδας, θα αντικρύσεις μόνο χέρια βουτηγμένα στο αίμα και σήψη. Κι όχι, δεν θα μπούμε σε διαδικασία να τους δικαιολογήσουμε στο όνομα μιας σάπιας κοινωνίας ή πολιτικού συστήματος. Αυτά πάντοτε ήταν και πάντα θα είναι σάπια.

Ναι, η Αστυνομία ήξερε 48 ώρες πριν, είχε πάρει τελευταίο διαβιβαστικό από Μαυροβούνιο Δευτέρα πρωί και 7 Διευθυντές Αστυνομίας σε 7 Νομούς μεταβίβαζαν στον επόμενο την ευθύνη. Αλλά περίμενε ποτέ κανείς από την αστυνομία; Περίμενε ότι με υπουργό τον κ. Οικονόμου που κάνει ακόμα και τον Νότη Μηταράκη να μοιάζει πολιτικός ογκόλιθος, θα υπήρχε κάτι αξιόλογο;

Να ήταν όμως μόνον η ΕΛ.ΑΣ…. Είδε κανείς κάποιον εισαγγελέα να παρεμβαίνει για τις ομολογίες των οργανωμένων στη Θύρα 7, την 13, την 21, την 4, την 3 και οποιαδήποτε άλλη, πως διέπραξαν ποινικά αδικήματα; Πανό 10 μέτρων ανεβαίνουν και δεν ιδρώνει κανενός αθλητικού εισαγγελέα το αυτί.

Από Μιχάλη σε Μιχάλη: Τα δάκρυα της υποκρισίας, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

Έκανε μήπως ποτέ ο υφυπουργός Αθλητισμού κάποια προσπάθεια να αυστηροποιηθούν τόσο οι ποινές ώστε να τσούξουν οι επιχειρηματίες-πρόεδροι από τα πρόστιμα; Ποιος να το κάνει; Ο Αυγενάκης; Ας γελάσουμε.

Περίμενε μήπως οι διοικήσεις των ομάδων να έχουν κάνει κάτι αξιόλογο; Ας μην είμαστε τόσο κουτά ουτοπιστές. Εδώ παίζει και οι ίδιοι να φοβούνται ή να συνδιαλέγονται μαζί τους.

Κάθε φορά που σε ένα γήπεδο ανεβαίνει ένα πανό για ραντεβού θανάτου, με περήφανες δηλώσεις για «νίκη των δικών μας», αν ένας διαιτητής καθυστερήσει την έναρξη του ματς ζητώντας να κατέβει, τον στήνουν στον τοίχο και τον αποκαλούν πληρωμένο από τον αντίπαλο. Ούτε θέλησαν, ούτε προσπάθησαν να γίνουν Ντέμηδες ή Γιαννακόπουλοι έστω και λίγο. Προτίμησαν να γλείφουν τους οργανωμένους για να τους χρησιμοποιούν.

Να μιλήσουμε για τα μίντια; Ιδίως τα αθλητικά μίντια, εκεί κι αν υπάρχει υποκρισία. Να σου η αποθέωση για τις «φανταστικές ατμόσφαιρες» με τα καπνογόνα και τις ρίψεις κροτίδων, να σου οι παιάνες για τους αδελφοποιημένους οργανωμένους, να σου οι καταπληκτικοί λαοί. Αυτοί λυπήθηκαν, στενοχωρήθηκαν.

Αύριο θα αποθεώσουν τα πεδίαμάχης στο Χαριλάου, την Τούμπα. Θα κάνουν λόγο για υπέροχη Λεωφόρο σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, κι ας μην μπορείς να δεις ούτε τη μύτη σου από τους καπνούς. Αλλά, όπως είπαν αρκετοί μετά την ανακοίνωση της ΑΕΚ για απαγόρευση στα καπνογόνα, «μην κάνουμε κι εκκλησία το γήπεδο ρε παιδιά». Ε, να μπορούν να «βιάσουν» και καμιά μάνα του αντιπάλου τα παιδιά μωρέ…

Όλοι αυτοί λοιπόν έχουν το θράσος να καταδικάζουν και να χύνουν ψεύτικα δάκρυα πάνω από έναν νεκρό. Να βγάζουν ανακοινώσεις για συλλυπητήρια και να ρίχνουν την ευθύνη σε όποιον τους βολεύει. Ναι, λυπήθηκαν σε Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, Άρη, διοικήσεις και οργανωμένοι για τον νεκρό. Να φέρουμε κουβάδες να μαζέψουμε τα δάκρυα.

Το ζήτημα ξέρετε ποιο είναι; Ότι από όλους τους παραπάνω, έχει αποδειχτεί πια, δεν μπορείς να περιμένεις κάτι άλλο από αυτό που κάνουν.

Από τους πρωταγωνιστές του αθλήματος όμως, θα περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Σε όλα αυτά τα χρόνια. Και δεν το είδαμε.

Από Μιχάλη σε Μιχάλη: Τα δάκρυα της υποκρισίας, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

Είναι εύκολο κύριε Αραούχο να πας να αφήσεις στεφάνι στον Άλκη. Η μαγκιά όμως είναι την ώρα που πέφτει κροτίδα δίπλα στον Μπρινιόλι να πάρεις την ομάδα και να φύγεις από το γήπεδο. Να κάνεις σαφές πως στην πρώτη χοντράδα, το ματς θα διακοπεί και θα έχεις και τη στήριξη του αντιπάλου σε αυτό. Κι ας ξέρεις ότι ο αντίπαλος δεν θα το έκανε σε περίπτωση που ήταν στην έδρα του.

Είναι εύκολο κύριε Αλμέιδα, κύριε Γιοβάνοβιτς να βγείτε να συλληπηθείτε τους γονείς του νεκρού. Τι κάνατε όμως για να συμβάλλετε στην αποτροπή της δολοφονίας του; Βγήκατε μήπως να καταδικάσετε κύριε Γιοβάνοβιτς αυτό που έγινε στη Λεωφόρο σε όλα τα ντέρμπι τη φετινή χρονιά; Όχι δα.

Από τις διοικήσεις, τις κυβερνήσεις, τα μίντια, τους χούλιγκαν, δεν έχουμε καμία απαίτηση. Αλλά από εσάς τους πρωταγωνιστές έχουμε. Και δεν είδαμε ποτέ μια πρωτοβουλία, μια δράση. Μόνο αντίδραση. Μόνο κλισέ δηλώσεις.

Κι άντε πες οι ξένοι ποδοσφαιριστές που δεν έχουν επενδύσει σε αυτή τη χώρα, δεν θα πολυασχοληθούν. Θα πάρουν τα λεφτά και θα φύγουν. Οι ξένοι που παίζουν χρόνια σε μια ομάδα ή οι Έλληνες γιατί δε μιλάνε;

Τι να περιμένεις όμως όταν για τόσα χρόνια κοτζάμ Διαμαντίδης, κοτζάμ Σπανούλης, κοτζάμ Πρίντεζης, δεν μπήκαν ποτέ στη διαδικασία να πάρουν την ομάδα και να φύγουν από το γήπεδο για να προστατεύσουν τους συναδέλφους τους…

Αφού δεν το έκαναν αυτοί που ήταν μεγαλύτεροι από κάθε διοίκηση, από κάθε μερίδα οργανωμένων, δεν θα το κάνει, δυστυχώς, κανείς.

Όπως και κανείς από τους υγιείς φιλάθλους δε θα προστατεύσει τους αθλητές που θα επιλέξουν αυτόν τον δρόμο, όταν οι οργανωμένοι θα αρχίσουν τις απειλές στους ίδιους και τις οικογένειες τους. Όσο λίγοι κι αν είναι οι 5.000 (όχι, δεν είναι 50-100-200), είναι πιο ψημένοι στον «πόλεμο». Και το υγιές κομμάτι δεν έχει κανέναν λόγο να παλέψει για ένα «κωλοποδόσφαιρο».

Πού καταλήγουμε; Δυστυχώς, στον από καιρού εις καιρόν ορατό θάνατο και στον συχνότερο κρυφό θάνατο, στο κρυφό αίμα. Ποιος ξέρει πόσοι Μιχάληδες δεν έχουν μετρηθεί; Πόσοι Μιχάληδες γλύτωσαν στο τσακ να είναι σε τάφους..;

Ας ρίξουμε τα κροκοδείλια δάκρυα πείθοντας εαυτούς πως εμείς είμαστε οι καλοί, οι ηθικοί. Από φταίχτες να ρίξουμε την ευθύνη, να, αρκετοί. Μέχρι κάποιος άλλος Μιχάλης να υπάρξει, ας γράψουμε σε πανιά «ΝΤΙΝΑΜΟ+ΠΑΟ=LOVE FOR EVER» ή «ΑΕΚ+ΜΑΡΣΕΙΓ=BFFS».

ΥΓ. Αστείοι οι επικεφαλής στα γραφεία Τύπου των ομάδων για άλλη μια φορά. Όταν προάγουν την πόλωση, όταν κερδίζουν θέση στο payroll των ομάδων επειδή έγραφαν υποστηρικτικά άρθρα ως «δημοσιογράφοι» σε αθλητικές ιστοσελίδες, εκεί όλα καλά. Μετά, γινόμαστε επικεφαλής γραφείων Τύπου και μας φταίνε οι ιστοσελίδες που γράφουν ότι οι χούλιγκαν της Ντινάμο είχαν κάνει κάλεσμα για ξύλο από ώρες πριν. 

πηγή: menshouse.gr