Διερχόμενος τις προάλλες έξωθεν του Δημοτικού Συμβουλίου, ήλθα ακουστικώς αντιμέτωπος με την φωνητική λαίλαπαν του ασυγκράτητου φίλου Νίκος Ανουσάκης .
Η έμπνευσις, ήτο ακαριαία.
Έτσι, τού αφιέρωσα το κάτωθι πόνημα.
(Η δημοσίευση ΔΕΝ έχει σκοπό την πολιτική προβολήν, αλλά τη σάτιρα.
Αγαπάμε όλα τα μέλη του Δημοτικού μας Συμβουλίου):
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ
Ο Νικόλας αγριεύει
και τον Δήμο διαφεντεύει!
Ποιός μπορεί ν’ αντισταθεί
στου Νικόλα την ορμή;
Του Νικόλα η κραυγή,
στο Ληξούρι θ’ ακουστεί!
Νικολάκη μή μασάς,
έμπαινε μή σταματάς!
Φέρνεις εις τον Δήμο μπόρα,
πάντοτε τότε και τώρα!
Σ’ όλες τις συνεδριάσεις,
δέν μπορείς να ησυχάσεις!
Για τα θέματα του Δήμου,
σθεναρώς θα αντιδράσεις!
Από το πρωί ως τη Δύση,
ποιός μπορεί να σέ ηρεμήσει;
Χώσου δυνατά Νικόλα,
σ’ όσους σού πετάν’ τη φόλα!
Φαντασθείτε στη Βουλή,
του Νικόλα τη φωνή!
