Τίτσα Χρυσοχοϊδη, ορειχάλκινη προτομή του λογίου και παιδαγωγού, Παναγιώτη Βεργωτή (1842 – 1916), αποκαλυπτήρια 1978, Αργοστόλι (δεν σημείωσα την ονομασία του δρόμου, καλύτερα του τρίστρατου).
Όπως βλέπετε στις φωτογραφίες, οι ανεγκέφαλοι βάνδαλοι έβαψαν με μώβ τον κορμό μπροστά, με μαύρο το πρόσωπο και με καφεκίτρινο την οπίσθια πλευρά της προτομής.
Η οργή μου είναι μεγαλύτερη εναντίον εκείνων των απολίτιστων και αντικοινωνικών δήθεν ζωόφιλων που κατέστησαν τον χώρο γύρω από την προτομή αποχωρητήριο σκύλων. Εννοείται, ότι και η Δημοτική Αρχή ή οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία είναι υπεύθυνη για τον ευπρεπισμό του χώρου δεν μένει στο απυρόβλητο. Απαράδεκτη η εικόνα της εγκατάλειψης. Ο πολιτισμός ενός τόπου δεν κρίνεται από τις μουσολινικές πλατείες, αλλά κρίνεται από λεπτομέρειες όπως αυτή του παρτεριού μιας προτομής. Όποιος δεν γνωρίζει ποιος ήταν ο Παναγιώτης Βεργωτής, ας αναζητήσει το βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο του Γιώργου Αλισανδράτου. Θα παρακολουθώ τα αντανακλαστικά του Δήμου και ελπίζω να μην έχει η προτομή στο Αργοστόλι την τύχη της προτομής του Ηλία Ζερβού Ιακωβάτου στα Γριζάτα που “επίσημα” χέρια την έβαψαν με ρεπουλίνη πράσινη την ίδια που έχουν και τα κάγκελλα της μικρής πλατείας. Και ακόμη διαλαλεί το επίπεδο του πολιτισμού στον τόπο μας. Πότε επί τέλους θα αναλάβουν τις ευθύνες τους όσοι θεσμικά είναι υπεύθυνοι για τα δημόσια μνημεία; Πότε ο κάθε πολίτης θα μάθει να σέβεται τον δημόσιο χώρο;
Από το fb της
