Χάσαμε Γεράσιμε!

Του Βασίλη Ρουχωτά

ΣΩΠΑ ΜΗ ΜΙΛΑΣ!

(Ποίημα του Αζιζ Νεσιν)

 

“Σώπα μη μιλάς, είναι ντροπή

κοψ΄ τη φωνή σου

σώπασε επί τέλους

κι αν ο λόγος είναι αργυρός

η σιωπή είναι χρυσός”

……

Τρία   γεγονότα της περασμένης εβδομάδας μου θύμισαν τους συγκλονιστικούς στοίχους του ποιήματος “ΣΩΠΑ ΜΗ ΜΙΛΑΣ” του Τούρκου ποιητή Αζιζ Νεσίν.

Το ένα είναι τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του τέως υπουργού Γερασίμου Αρσένη.

Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος συνέπεσαν με την  ψήφιση του Νομοσχεδίου για την συγχώνευση του Πανεπιστημίου της Κέρκυρας με το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, συγχώνευση με την  οποία έκλεισε και τυπικά το όνειρο του Γεράσιμου Αρσένη, δηλαδή το τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων στο Ληξούρι που ίδρυσε το έτος 2000, καθώς και το ΤΕΙ.

Το δεύτερο είναι το δελτίο τύπου με το οποίο, την  ίδια πρακτικά στιγμή με τα αποκαλυπτήρια του αγαλματος, η τέως πλέον διοικούσα επιτροπή του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων “εκφράζει την μεγάλη ικανοποίηση της” για την ψήφιση του νομοσχεδίου, για τις ποικίλες υπηρεσίες που προσέφερε στην λειτουργία του ΤΕΙ, για την συμμετοχή της στο κοινό πόρισμα για την συγχώνευση του ΤΕΙ με το Πανεπιστήμιο και για το ισχυρό πανεπιστημιακό και ερευνητικό κέντρο που θα διαμορφωθεί στα Επτάνησα από αυτή την συγχώνευση.

Το τρίτο είναι τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του αειμνήστου Γερασίμου Αρσένη από τον εξοχότατο πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Καλό θα είναι λοιπόν η  τέως πλεον διοικούσα επιτροπή (αλλά και οι προηγούμενες) πριν να εκφράσει την ικανοποίηση της για όλα τα ανωτέρω να αναρωτηθεί

  • γιατί ο υπουργός παιδείας πέταξε στα σκουπίδια την πρόταση της επιτροπής για την συγχώνευση ΤΕΙ Ιονίων Νήσων Και Κερκυραϊκού Πανεπιστημίου;
  • πως τόλμα να μιλά για ισχυρό πανεπιστήμιο στην Επτάνησο όταν δίπλα έχει δημιουργηθεί από την συγχώνευση ΤΕΙ Ηπείρου και Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ένας γίγαντας που σύντομα θα μετατρέψει σε παρία (αν επιβιώσει) το πανεπιστήμιο της κέρκυρας;
  • γιατί κανένας φορέας της Κεφαλλονιάς δεν εξετίμησε το μέχρι τώρα έργο της έστω με δυο αράδες στον τύπο;
  • πόσες φορές συνεδρίασε στην Κεφαλλονια;
  • πόσα νοίκια πληρώσαμε σε “άδεια” κτίρια στην Κεφαλλονια και σε άχρηστα κτίρια στην Αθήνα αφού η έδρα του ΤΕΙ ήταν στην Κεφαλλονια ;
  • γιατί άλλαζε τα τμήματα που η ιδία δημιουργούσε σαν πουκάμισα ( για να μην πώ τίποτε χειρότερο);
  • γιατί οι καθηγητές του ΤΕΙ Κεφαλλονιας άλλαζαν σχολές με τον ίδιο ως άνω τρόπο ;
  • γιατί υπήρχαν καθηγητές που δεν πραγματοποίησαν ούτε μια διδακτική ώρα επι ολόκληρο έτος;
  • Πόσες από τις μελέτες που εκπονήθηκαν από το ΤΕΙ και χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκά προγράμματα βρήκαν ευρεία και αποδοτική εφαρμογή στην κοινωνία των νησιών μας;

Και για να μην μακρηγορώ

  • γιατί μετά από δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια όλοι αυτοί οι κύριοι των διοικουσών επιτροπών (που τους είδαμε να συνωστίζονται περί τον πρόεδρο) με το έτσι θέλω στέρησαν από το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων το αυτοδιοίκητο και μας επιδαψίλευαν τις υπηρεσίες τους και οδήγησαν το ΤΕΙ στο κλείσιμο;

Για όλα αυτά και για πολλά άλλα, υποκριτικά και μη,  φοβάμαι ότι ο αείμνηστος Γεράσιμος Αρσένης θα μονολογούσε τώρα  “Χάσαμε Γεράσιμε!!”

Με τον οφειλόμενο σεβασμό στον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και την επιβεβλημένη κριτική σε πράξεις και παραλείψεις,  αναρωτιέμαι γιατί ο κύριος πρόεδρος της Δημοκρατίας,  και στην δεύτερη επίσκεψη του στην Κεφαλλονιά, δεν βρήκε δύο ώρες να επισκεφθεί την ρημαγμένη από τους σεισμούς του 2014, και εγκαταλελειμμένη από Δήμαρχο, Περιφερειάρχη, Βουλευτή και Κυβέρνηση, Παλική;

Το 2016, στην πρώτη του επίσκεψη ως προέδρου στην Κεφαλλονιά, ο εξοχότατος πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού   ευχήθηκε στους Παλικισιάνους να είναι “ο Θεός μαζί μας και να επουλωθούν οριστικά οι πληγές από τις καταστροφές ” ανακηρύχθηκε σε επίτιμο δημότη της Κεφαλλονιας και αναγορεύτηκε σε  επίτιμο καθηγητή του τμήματος Ψηφιακών μέσων.

Και παρακάθισε σε γεύμα!

Βέβαια μετά από  όλα αυτά δεν έμεινε τότε  χρόνος στον Δήμαρχο, τον Περιφερειάρχη και την Βουλευτή να τον ξεναγήσουν στην Παλική.

Τώρα στην δεύτερη επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Κεφαλλονιά είναι προφανές ότι όλοι αυτοί δεν είχαν μούτρα για να ξεναγήσουν τον πρόεδρο στα κοντέινερ των σχολείων, στις κατεστραμμένες πολυκατοικίες, στο ρημαγμένο θέατρο και το εγκαταλελειμμένο Δημαρχείο, στους διαλελυμενους δρόμους, στο κλειστό τμήμα τεχνολογίας Ήχου, στις ρημαγμένες Εκκλησιές στο φάντασμα του νέου λυκείου Ληξουρίου.

Διερωτώμαι όμως ο ίδιος εξοχότατος κ Πρόεδρος δεν όφειλε να ζητήσει και να επισκεφθεί την Παλική και να διαπιστώσει “ιδίοις ομασοι” αν έπιασε τόπο  η ευχή του ;

Μόνο τα αποκαλυπτήρια τον ενδιέφεραν;

Και αν ναι γιατί ;

“Αφού δεν θα μιλήσεις καλλίτερα να το τολμήσεις, κόψε τη γλώσσα σου”

“Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στο όνειρο μου

ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ την γλώσσα μου,

γιατί νομίζω πως θαρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω

και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω

και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,

με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή, που θα μου λέει

Μ Ι Λ Α!…

(Τελευταίος στίχος του Αζιζ Νεσίν)