Τα χωράφια στις Σίδρες….
Το στόμιο εξόδου του νερού στον πόρο του Νυδρού είναι ψηλότερα με αποτέλεσμα να λιμνάζουν τα νερά το βαρύ χειμώνα
( Ύδωρ- Ύδρες,
με παραφορα Σίδρες, τ όνομά τους)…
Πόρος του υδρού (Πέρασμα του ύδατος)…..
Γύρω γύρω γίγαντες λόγγοι
απειλούν και κυκλώνουν μέρα
μερα τα χωράφια και τις αιωνόβιες
ελιές τους…
Μάχη αληθινή….
Τα Ροδινα ήδη παραδόθηκαν,
το ίδιο κι ο Κέδρος,
το παλεύει
λίγο η Γούσα….
Και το Τσίφι το Μπαμπιτσέικο…
Πάει κι ο Αϊ Λιας….
Ένα απέραντο βασίλειο
των γιδιών του Νικόλα……
Κι εγώ ένας τελευταίος των Μοικανών, πολεμώ μόνος τους λόγγους…..
“Τοις κείνων ρήμασι πιστός”…..
Τους βλέπω να μου χαμογελάνε,
καθώς γυρνούν κατάκοποι στο χωριό,
πάνω στα ζα τους ……
Και να μου λένε:
” Βαγγελάκι παιδί μου, όλα μάταια όλα, στο τέλος οι Λόγγοι θα νικήσουν, αλλά εσύ μπράβο κάνεις το χρέος σου”….
Βαγγέλης Θεοφιλάτος του Αθηναγόρα
