Του Δημήτρη Κοτσώνη*
Οι χιλιάδες αγωγές διεκδίκησης ιδιωτικών περιουσίων υπέρ του δημοσίου, που καταθέτουν οι Δασικές Υπηρεσίες και οδηγούν τους πολίτες σε δίκες, οικονομική και ψυχική εξουθένωση είναι στον αέρα. Γίνονται από κεκτημένη ταχύτητα σε λάθος πορεία χωρίς φρένα και σε αντίθετη κατεύθυνση από τη νομιμότητα, την προστασία του περιβάλλοντος, και την ανάπτυξη της οικονομίας και των επενδύσεων.
Σε απόγνωση είναι χιλιάδες πολίτες από περιοχές όλης της χώρας, που βρίσκονται αντιμέτωποι με αγωγές, που ασκούν οι Δασικές Υπηρεσίες, με τις οποίες διεκδικούν τις περιουσίες τους, επειδή στους Δασικούς Χάρτες χαρακτηρίζονται ως δασικές, ενώ ο νόμος έχει αλλάξει από το 2021 και οι Δασικοί χάρτες δεν έχουν διορθωθεί.
Οι αγωγές διεκδίκησης ιδιωτικών περιουσίων υπέρ του δημοσίου, που ασκούν οι Δασικές Υπηρεσίες επειδή οι Δασικοί Χάρτες έχουν χαρακτηρίσει τις εκτάσεις και τα οικόπεδα τους ως δασικές εκτάσεις, γίνονται ενώ οι Δασικές Υπηρεσίες γνωρίζουν ή όφειλαν να γνωρίζουν ότι οι διατάξεις, βάσει των οποίων χαρακτηρίστηκαν οι εκτάσεις δασικές, έχουν αλλάξει και οι αλλαγές αυτές έχουν κριθεί νόμιμες από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 2021, με συνέπεια οι δασικοί χάρτες να μην είναι πλέον νόμιμοι!
Οι αγωγές αυτές με τις οποίες διεκδικούν οι Δασικές Υπηρεσίες για λογαριασμό του Δημοσίου τις ιδιοκτησίες των πολιτών στηρίζονται μόνο σε ένα λόγο. Αυτός είναι ο χαρακτηρισμός των ιδιοκτησιών τους ως δασικών εκτάσεων από τους επικυρωμένους Δασικούς Χάρτες, επειδή κατά τεκμήριο τα δάση και οι δασικές εκτάσεις ανήκουν στο Δημόσιο.
-Ισχυρισμός ο όποιος είναι σωστός και κανείς δεν τον αμφισβητεί.
Προϋπόθεση όμως είναι, να είναι νόμιμος ο χαρακτηρισμός αυτών των ιδιοκτησιών τους ως δασικών εκτάσεων, που συνεπάγεται ότι πρέπει να είναι σωστοί και νόμιμοι οι Δασικοί Χάρτες.
Οι Δασικοί Χάρτες, όμως, δεν είναι νόμιμοι και επομένως δεν ισχύουν, μετά από τις διατάξεις του άρθρου 48 του ν. 4685/2020, (νόμος Χατζηδάκη), που τροποποίησαν τις διατάξεις του Δασικού Νόμου και οι οποίες κρίθηκαν νόμιμες με αποφάσεις του ΣτΕ ( 1464-1365/2021). Και πρέπει να ανασυνταχθούν, σύμφωνα με τις διατάξεις του ανωτέρω νόμου, καθώς και μετά από την προσαρμογή της δασικής νομοθεσία στις αποφάσεις του ΣτΕ.
Ενέργειες για τις οποίες όφειλαν οι Διευθύνσεις Δασών του υπουργείου, να ενημερώσουν γραπτώς τον υπουργό και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και δεν το έχουν κάνει εδώ και δύο χρόνια, επιτρέποντας, έτσι, οι Δασικές Υπηρεσίες να συνεχίζουν να προκαλούν αγωγές, οι οποίες στερούνται κάθε λογικής, αφού ο προσδιορισμός των δασικών εκτάσεων από της Απελευθέρωσης και μέχρι του 2016 καθόριζε, ότι για να χαρακτηριστεί μια έκταση Δασική πρέπει να έχει την δυνατότητα να παράγει Δασικά προϊόντα !
Διάταξη που περιέχονταν στον δασικό νόμο 998/79, την οποία όμως οι ίδιες οι Δασικές Υπηρεσίες που έχουν την υποχρέωση εφαρμογής του νόμου, στην πράξη και παρά τις προβλέψεις του νόμου την άφησαν ανενεργή, μέχρι την έκδοση του π.δ. 32/2016, που άλλωστε δεν είναι και νόμιμο. Και όλα αυτά όταν είναι γνωστό, ότι πάνω από το 50% των εκτάσεων, οι οποίες με τους δασικούς χάρτες κρίθηκαν δασικές εκτάσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι βοσκότοποι, δεν είναι, σύμφωνα με τα παραπάνω.
Τι πρέπει να γίνει
-Πριν από όλα να αναστείλει ο υπουργός ή να αποσύρει τις αγωγές που συνεχίζουν να καταθέτουν οι Δασικές Υπηρεσίες και να ενεργήσει για την προσαρμογή των Δασικών Χαρτών στις ανωτέρω διατάξεις και αποφάσεις του ΣτΕ.
Προσαρμογή, που δεν μπορεί να γίνει από τις Δασικές Υπηρεσίες, αφού δεν έχουν τις γνώσεις για αυτό, αλλά από τα γραφεία μελετών τοπογραφικών εφαρμογών, τα οποία άλλωστε, δημιούργησαν και τους δασικούς χάρτες.
Είναι μια εργασία, που μπορεί να τελειώσει σε ένα μήνα, με απ΄ ευθείας ανάθεση αυτής της εργασίας στο πλήθος των ανωτέρω μελετητικών γραφείων. Ανάθεση την οποία επιτρέπει ο νόμος λόγω του επείγοντος, των μικρών αμοιβών και της κατανομής της εργασίας.
Φυσικά οι εργασία αυτή θα πρέπει γίνει υπό τον έλεγχο της Διεύθυνσης Τοπογραφικού Έργου του υπουργείου, η οποία και θα έχει την διαχείριση των Νέων Δασικών Χαρτών, στους οποίους θα έχουν πρόσβαση όλες οι κρατικές υπηρεσίες.
Ακόμη πρέπει ο υπουργός να αναζητήσει σε όλα τα επίπεδα ευθύνες, για το γεγονός ότι από λάθη και παραλείψεις των ίδιων των Δασικών Υπηρεσιών έχουμε φτάσει στα τραγικά αδιέξοδα των Δασικών Χαρτών, που υποχρέωσαν τους πολίτες στην υποβολή άνω των 400.000 εντάσεων κατά του παρανόμου χαρακτηρισμού των περιουσιών τους ως δασών και ως δασικών εκτάσεων, αλλά και για τα εκατομμύρια των ΑΓΩΓΩΝ, που όπως εξηγήσαμε παραπάνω τελικά είναι παράνομες.
Και έχουν ως αποτέλεσμα εκτός από τα έξοδα και την ψυχική ταλαιπωρία και εξουθένωση των πολιτών, να οδηγούν σε ακραία απόγνωση τους περισσότερους από αυτούς, αφού λόγω της οικονομικής τους αδυναμίας τους να προσέλθουν στα Δικαστήρια, βλέπουν το Κράτος να τους παίρνει την περιουσία, επειδή οι Δασικές Υπηρεσίες δεν εφαρμόζουν τον νόμο και τις αποφάσεις του ΣτΕ.
Και όχι μόνο, αλλά όταν πλέον είναι διαπιστωμένος ο φόρτος των Δικαστηρίων από δικαστική υλη και ο υπουργός Δικαιοσύνης έχει αρχίσει αγώνα για τον περιορισμό του, έρχονται υπάλληλοι του ελληνικού δημοσίου να δημιουργούν τεράστιο όγκο νέων υποθέσεων καταθέτοντας χιλιάδες παράνομες αγωγές, με τις οποίες σέρνουν τους πολίτες στα δικαστήρια.
-Κάνουν αντιπολίτευσης με την φθορά της Κυβέρνησης;
-ΟΧΙ! Κάνουν κάτι χειρότερο!
-Τορπιλίζουν την ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας!
Σήμερα, που η Ελλάδα βρίσκεται υπερχρεωμένη και πρέπει να έχει ΑΝΑΠΤΥΞΗ της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, όχι μόνο για να πληρώσει τα ΧΡΕΗ της, για τα οποία είναι υποθηκευμένη όλη η κρατική περιουσία στους ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ αλλά και για να καλύψει αναγκαίες δαπάνες σε κοινωνικές παροχές, υγεία, παιδεία, θωράκιση από φυσικές καταστροφές μέχρι εξοπλισμούς οι δασικές πολιτικές από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες και οι Δασικές Υπηρεσίες δεν έχουν αφήσει ούτε ένα στρέμμα, που να μην το έχουν χαρακτήρισε δασικό!
Έτσι ώστε από το 2012, οι επεκεφαλής οικονομολόγοι της Εθνικής Τράπεζας, με την ειδική μελέτη τους για τον Τουρισμό επισημαίνουν, ότι το κράτος δεν μπορεί να αδειοδοτήσει την κατασκευή ΝΕΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ, που ΧΡΕΙΆΖΟΝΤΑΙ στον Τουρισμό, με συνέπεια να χάνουμε 8,1 δις ευρώ τον χρόνο από εισπράξεις τουριστικού συναλλάγματος!
Προκύπτει λοιπόν στα χρόνια 12 που πέρασαν από το 2012, ότι το ΚΡΑΤΟΣ έχασε από αυτά τα 8,1×12= 97,2 δις ευρώ, χωρίς να λογαριάσουμε τους τόκους και τον πληθωρισμό.
Οι ίδιοι οικονομολόγοι, υπολόγισαν ότι αυτά τα 8,1 δις σε συνάλλαγμα αυξάνουν το ΑΠΕ και 2,1×8,1=17,0 δις το χρόνο. Αυξάνουν δηλαδή τον πλούτο των Ελλήνων στα 12 χρόνια που πέρασαν κατά 204,0 δις ευρώ.
-Θα μου πείτε ότι όλα αυτά τα χρήματα θα τα εισέπρατταν οι Έλληνες;
-Φυσικά όχι και όχι όλοι εξ΄ ίσου. Αλλά όλοι θα είχαν κάποιο άμεσο ή έμμεσο όφελος από την επίδραση των έργων και της ανάπτυξης στην οικονομία, την κοινωνία και την απασχόληση.
*Δημήτρης Κοστώνης, Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων
πηγή: ecopress.gr
