ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ… Σαν σήμερα 31/01/1996…

“Η πολεμική κινητοποίηση είχε επισήμως διαταχθεί και οι εντολές απογείωσης των αεροσκαφών έγιναν με διαδικασίες έναρξης εχθροπραξιών”!

Εκτός των Α-7, F-4 και F-16 και τα “γαλάκια” στη μονάδα μου, βρέθηκαν σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα, ανταποκρινόμενη στην Πολεμική κινητοποίηση που είχε Επισήμως Διαταχθεί από ενάρξης των εχθροπραξιών στην περιοχή των Ιμίων.

Ήταν η ώρα 01:40 όταν “άναψε το πράσινο φώς” για έναρξη πολεμικών επιχειρήσεων και απογείωσε με τις ανάλογες διαμορφώσεις οπλισμού, το σύνολο των Αφων της M-2000, ενώ επίσης το σύνολο των Αφών της F1 CG, τέθηκε σε επίσης σε σχέδιο εκτέλεσης αποστολών και έτοιμο για το “δεύτερο κύμα” απογειώσεων.

Ο όρος “Πλήρης Επιχειρησιακή Ετοιμότητα-Απογείωση/προς Απογείωση”, για όσους γνωρίζουν, ήταν πραγματικά κάτι το απίστευτο και οφειλόταν στις δυνατότητες (τεχνικές, πτητικές και ψυχικές) του όλου προσωπικού της 114ΜΠ.

Ως προιστάμενος τότε του Συνεργείου FBW, τόσον εγώ όσο και το προσωπικό μου, ζήσαμε από πρώτο χέρι τις ιστορικές στιγμές, που μας καλούσαν να εκτελέσουμε το καθήκον μας!

Και ενώ όλα εξελίσονταν σύμφωνα με τα Σχέδια Πολέμου, γύρω στις 04:00, όλα σταμάτησαν…
Ανασύνταξη-τέλος πολεμικών επιχειρήσεων!
Κανείς μας, δεν μπορούσε να καταλάβει τι έγινε…
Σε λίγα λεπτά…μάθαμε από τις ειδήσεις, την πτώση του Ε/Π,
και τα λοιπά “δρώμενα” της τότε πολιτικής ηγεσίας!

Πάγωσε ο χρόνος…
Η μιάμιση ώρα που ακολούθησε, ήταν το μεγαλύτερο “μαρτύριο” προσμονής που ημπορεί να νιώσει ο άνθρωπος!
Εν μέσω “χαλασμού κόσμου” από τις καιρικές συνθήκες, μετράγαμε λεπτά και αεροσκάφη που “έπιαναν ασφαλή” στον διάδρομο της μονάδος μας…
Κάθε μια προσγείωση και ένας σταυρός…με την αγωνία για το επόμενο.
Βοήθησαν όλοι οι Άγγελοι, Αρχάγγελοι κλπ να “πιάσουν” όλα ασφαλή.

Μετά το τελευταίο “touch”…ο χρόνος ξεπάγωσε κι αντί ευχών και πανηγυρισμών, ένα χείμαρος μουρμουρητού που γρήγορα μετατράπηκε σε ποταμούς κραυγών και με ένα στεντόριο ΓΙΑΤΙ;

…………………………………………………………………………………….

Ο τότε Διοικητής της 337 Μοίρας Παντός Καιρού Χρήστος Διαμαντίδης, θυμάται:

“Τέτοια ώρα … η κρίση των Ιμίων είχε φτάσει στο υψηλότερο σημείο .
Εγώ ως Διοικητής της 337ΜΠΚ έδινα εντολή απογείωσης SCRAMBLE στο σχηματισμό GHOST 700 για επιχειρησιακή αποστολή στην περιοχή των Ιμίων.
Ακολούθησαν άλλοι δύο σχηματισμοί της Μοίρας μου με συνολικά έξι αφη και αντίστοιχα πληρώματα όπως φαίνονται στη φωτογραφία από το λεύκωμα της 337 ΜΠΚ F-4E Phantom.

Η ατμόσφαιρα ήταν πολεμική καθώς η πολεμική κινητοποίηση είχε επισήμως διαταχθεί και οι εντολές απογείωσης των αεροσκαφών έγιναν με διαδικασίες έναρξης εχθροπραξιών….

….(οι επιχειρήσεις εκτελέσθηκαν) σε ακραίες καιρικές συνθήκες στην 110 Πτέρυγα Μάχης της Λάρισας με βάση νεφών 300 πόδια και χαμηλότερα ισχυρή βροχή και ορατότητα κάτωθι ελαχίστων για επιχειρησιακές πτήσεις, ενώ στην περιοχή επιχειρήσεων των αποστολών οι κορυφές των νεφών ήταν στα 35000 πόδια με ισχυρά καιρικά φαινόμενα…!”

…………………………………………………………………………………

Ο καθένας από μας, που έτυχε να βρίσκεται εκείνες τις ημέρες στην υπηρεσία του, σίγουρα έχει πολλά να αφηγηθεί.

Για εμέ προσωπικά, ο χρόνος έχει σταματήσει στο διάστημα της νύκτας της 31/1/96, μεταξύ 01:40 ως 04:00…..
Γιατί;
Γιατί οι τότε πολιτική ηγεσία ήταν επιεικώς Πολιτικά ΣΚΥΒΑΛΑ!

………………………………………………………………………………………

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ και ΤΙΜΩ…
Τους ΗΡΩΕΣ πεσσόντες στα ΙΜΙΑ, που ΕΚΤΕΛΕΣΑΝ το ΚΑΘΗΚΟΝ τους σε ΚΑΘΑΡΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ!

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ και ΠΡΟΣΔΟΚΩ…
την ημέρα εκείνη, που μια πραγματική ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, θα αναζητήσει την ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ στο τότε Πολιτικό Σώμα, που ΠΟΥΛΗΣΕ ΖΩΕΣ, ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και ΑΞΙΕΣ για ένα “ανεύθυνο πολιτικό παίγνιο”!

Από το fb του Gerasimos Valsamis