Ηρετσινιά του Καστελόριζου και της πατρότητας της υπογραφής για την «ομολογία» πτώχευσης της χώρας και εισόδου της στη μνημονιακή εποχή στη συλλογική συνείδηση, προοιωνίζονται την αποκρυστάλλωση του χθεσινού αποτελέσματος των εκλογών στο ΚΙΝΑΛ στον «τελικό» της ερχόμενης Κυριακής, υπέρ του Νίκου Ανδρουλάκη και κατά του Γιώργου Παπανδρέου.
Ωστόσο δεν ήταν επαρκής για να κεφαλοποιηθεί από τον Ανδρέα Λοβέρδο και να τον στείλει στο β’ γύρο, όπως είχαν σχεδόν προεξοφλήσει οι δημοσκοπικές εταιρίες. Ακόμη και με μόλις δύο μήνες προετοιμασίας ο πρώην πρωθυπουργός κρίθηκε από το εκλογικό σώμα καταλληλότερος για να διεκδικήσει την ερχόμενη Κυριακή το χρίσμα, έστω και με ασθμαίνουσα δυναμική.
Καταλληλότερος ή λιγότερο συστημικός και παλαιοκομματικός;
Ας μην γελιόμαστε, οι δημοσκόποι δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν ότι θα κινητοποιηθούν την τελευταία στιγμή δυνάμεις και θα προσέλθουν στην κάλπη ΜΗ νοσταλγοί του πράσινου ήλιου μόνο και μόνο για να μείνει εκτός τελικής δυάδας ο επί 21 χρόνια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ.
Ένα πρόχειρο, αυτοσχέδιο γκάλοπ στο περιβάλλον του καθενός ήταν αρκετό για να γίνει σε πολύ κόσμο αντιληπτό το ρεύμα κατά της υποψηφιότητας του Ανδρέα Λοβέρδου. Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε εντεταλμένους από τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους, όπως είχε κινδυνολογήσει ότι μπορεί να συμβεί ο κ. Λοβέρδος, αλλά σε υποκινούμενους αποκλειστικά από το θυμικό τους εκλογείς, που μπήκαν στον κόπο να πάρουν μέρος στη διαδικασία χρησιμοποιώντας την ψήφο τους ως «μαύρο» σε έναν από τους υποψηφίους.
Ακόμη και άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το ΚΙΝΑΛ είδαν… φως και μπήκαν. Εκλαμβάνοντας ως κίνδυνο το ενδεχόμενο να αναλάβει τα ηνία της τρίτης πολιτικής δύναμης στη χώρα ο πρώην υπουργός. Ο οποίος στα μάτια ενός μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης ανταποκρίνεται στον όρο «επαγγελματίας πολιτικός» ακόμα περισσότερο και από έναν πρωθυπουργό με το επώνυμο Παπανδρέου.
Κάποιοι πιθανόν δεν έχουν ξεχάσει την υπόθεση Novartis. Άλλοι θυμούνται ακόμα το σάλο με τη διαπόμπευση των οροθετικών ιερόδουλων το 2012 – ακόμη περισσότεροι αντιλαμβάνονται ως πιο καθάριο το βλέμμα του Γιώργου Παπανδρέου, έστω και αν κάποιες φορές είναι… αφοπλιστικά αφηρημένο.
Χωρίς την εμπλοκή Παπανδρέου στις εσωκομματικές εκλογές, ο κ. Λοβέρδος θα ήταν τώρα στο β’ γύρο με αρκετά καλές πιθανότητες να αναλάβει το κόμμα. Για κάποιους αυτό είναι αρκετό ώστε να αποτιμηθεί ως προσοδοφόρα η συμμετοχή του Γιώργου στην κούρσα διαδοχής για την προεδρία, ανεξάρτητα απ’ το αν θα θριαμβεύσει ή θα καταποντιστεί την ερχόμενη Κυριακή.
Οι συσχετισμοί με το 2007 και την τότε αναμέτρηση Παπανδρέου – Βενιζέλου για το δαχτυλίδι δεν είναι αυθαίρετοι. Ούτε τότε επικράτησε απαραιτήτως ο πιο ικανός. «Μαυρίστηκε» όμως αυτός που έμοιαζε λιγότερο διαφανής στα μάτια της κοινής γνώμης.
Ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που ο δεύτερος στη χθεσινή κάλπη θα στερηθεί την ερχόμενη Κυριακή κόντρα στον άφθαρτο Νίκο Ανδρουλάκη.
Πηγή: menshouse.gr
