Καθημερινά, γινόμαστε θεατές των εξελίξεων του διαδικτύου. Μέχρι ένα σημείο όλα φαίνονται να κυλούν ομαλά, αφού απολαμβάνουμε με κάθε ευκαιρία τις δυνατότητες που μας προσφέρει, σε τέτοιο επίπεδο που να ξεχνάμε τι πραγματικά συμβαίνει από πίσω.
Το ίντερνετ, θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με ένα περίπτερο που απλώνει την πραμάτεια του στο σπίτι μας. Ο συνδυασμός του υπολογιστή και του ίντερνετ είναι ένα παράθυρο στον κόσμο. Αυτό περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα, όλοι την ανθρώπινη γνώση στην καλή και στην κακή της παραλλαγή. *
Η covid εποχή μας υπέδειξε ένα καινούριο κομμάτι του διαδικτύου και μας έδωσε την ευκαιρία να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας ώστε να δουλέψουμε και να κάνουμε μάθημα μέσα από αυτό. Σίγουρα τώρα, όλα μοιάζουν πιο εύκολα και πιο γρήγορα αφού με ένα κλικ τακτοποιείς τις περισσότερες υποχρεώσεις σου. Επιπλέον, το ίντερνετ λειτουργεί και ως ένα δωμάτιο με ψυχαγωγία, τόσο μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα όσο και μέσα από τα παιχνίδια ο χρήστης περνάει ευχάριστα την ώρα του, ενώ παράλληλα συμβάλει και στην εξάλειψη συναισθημάτων αμηχανίας, ντροπής, κοινωνικής και εθνικής μειονεξίας.
Ωστόσο, η κοινωνία μας αρκετά συχνά αναφέρεται στην συρρίκνωση του λόγου και ειδικά των εφήβων, με κύριο παράγοντα την καθημερινή υπερβολική χρήση του διαδικτύου. Μία υπόθεση που επιβεβαιώνεται και από έρευνες. Η χρήση λατινικών χαρακτήρων, οι συντομογραφίες και η κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας ευθύνονται για την απομάκρυνση των περισσοτέρων ανθρώπων από τη μητρική τους γλώσσα. Ενώ οι ψευδείς ειδήσεις, οι απάτες, η εμπορευματοποίηση των πάντων και η δυνατότητα αγοράς του οτιδήποτε από τον καναπέ σου, αποτελούν τις υποδόριες κινήσεις του διαδικτύου.
Και όλα αυτά σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, από την εξέλιξη του web1.0 στο web2.0. Τώρα αναμένουμε να δούμε τι θα μας φέρει το web3.0. Τα πλεονεκτήματα θα υπερτερούν των μειονεκτημάτων ή το αντίστροφο;
*Τάσος Καφαντάρης: «Βοήθεια το παιδί μπήκε στο ίντερνετ»
Της Σταματίας Γκαραλιάκου
