Η υψηλότερη μορφή της Άνοιξης που ξέρω;;;Μια ελληνική Μεγάλη Εβδομάδα γράφει ο Γ.Σεφέρης και συμπληρώνω ταπεινά και από καρδιάς στα Φαβατάτα!!!!Στο υπέροχο αυτό χωριουδάκι του Ληξουριού,τόπο καταγωγής της μαμάς μου που η Μεγαλοβδομάδα προ του 2014 ήταν εβδομάδα για τον Άϊ Γιάννη,μια εβδομάδα κατάνυξης,ομόνοιας,συλλογικής προσπάθειας προς την Ανάσταση…τα γυναικόπαιδα του χωριού συνέδραμαν,όπως μπορούσαν,για τον εορτασμό του Πάσχα..καλλώπιζαν τον “φτωχικό” ναό τους με πολλή αγάπη σε συνεννόηση πάντα με τον χωριανό Επίτροπο του και Καθηγητή Θεολογίας,Ανδρέα Δρακονταειδή που αδιαλλείπτως και μη βαρυγκομώντας μάχεται για αυτήν την εκκλησιά της καρδιάς μας,την εκκλησιά των παιδικών μου χρόνων..Ο Άϊ Γιάννης, το κόσμημα των Φαβατάδων εσώκλειε και εσωκλείει την Ανάσταση όλων μας…Μα ο Εγκέλαδος του 2014 είχε άλλα σχέδια…μέσα σ’αυτά βέβαια και ένα θετικό,την ανάδειξη ενός αρχιτεκτονικού θησαυρού(όπως θα δείτε παρακάτω στις φωτογραφίες που τράβηξα κατά την απογύμνωση αυτής από τους τεχνίτες με σκοπό την ορθή επιδιόρθωσή της)…Έκτοτε ο Επιτάφιος που στολίζαμε με αγριολούλουδα από τον Περάτη,το Λαγκάδι,το Κονίδι στολίζεται σ’ ένα προκάτ στο παλιό σχολειό του χωριού στην θέση Αγιά Μαρίνα…Και κάθε χρόνο η ίδια ευχή,του χρόνου να’μαστε στην εκκλησιά μας…Ευελπιστώ,φέτος να’ναι η τελευταία χρονιά που θα κάνουμε αυτή την ευχή!!!!Η οποιαδήποτε αρωγή από τον οιονδήποτε ίσως την υλοποιήσει και φέρει στην καρδιά μας τη γαλήνη…!!!!!Αυτή θα’ναι η Ανάστασή μας μετά από 7 χρόνια,η ολοκλήρωση μιας ατέρμονης προσπάθειας για επισκευή της Σκέπης του Θεού!!!!!
Καλό Πάσχα σε όλο τον κόσμο…
