Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια χώρα που βασίζει πολλά στον τουρισμό της, αλλά αντιμετωπίζει τον τουρισμό μόνο ως προϊόν εισαγωγής και όχι εξαγωγής.
Εννοούμε ότι για τους ανθρώπους που διαθέτουν καταλύματα και μονάδες φιλοξενίας, ο στόχος είναι να τους αποφέρουν έσοδα και όχι κάτι άλλο. Σε εποχές όμως όπως αυτή, που ο τουρισμός παγκόσμια βρίσκεται σε δύσκολο σταυροδρόμι, θα μπορούσαν να υποστηριχθούν οι τουριστικές ροές, σε χαμηλής κλίμακας αριθμούς, από ένα εργαλείο που θυμίζει Airbnb, αλλά είναι πολύ πιο ανταποδοτικό για όσους είναι και οι ίδιοι τουρίστες.
Μιλάμε φυσικά για την πλατφόρμα του Guest 2 Guest που μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν απαιτούσε καμία υποχρέωση ούτε από τους hosts ούτε από τους φιλοξενούμενους. Η μόνη υποχρέωση ήταν ανάμεσα στους δύο για να φιλοξενήσουν ο ένας τον άλλο σε ταξίδια στις χώρες τους.
Δημιουργήθηκε το 2011 και οι ιδρυτές του Charles-Edouard Girard και Emmanuel Arnaud, βασίστηκαν στην ιδέα ότι το μέλλον είναι οι δωρεάν διακοπές. Βλέποντας ότι το Airbnb έστειλε τις τιμές στα ύψη, η ιδέα ενός οικονομικού τρόπου διακοπών στριφογύριζε στο μυαλό τους. Και τελικά τον βρήκαν…
Γιατί σε αντίθεση με άλλες πλατφόρμες στο Guest 2 Guest δεν νοικιάζεις σπίτια με λεφτά αλλά πληρώνεις τη διαμονή σου με πόντους.
Από το 2019 αυτό έχει αλλάξει ελαφρώς, αλλά είναι και πάλι μια ωφέλιμη λύση για ανθρώπους που θέλουν να ταξιδέψουν με ασφάλεια, αλλά και να μην δώσουν πολλά λεφτά στη διαμονή, σε μια περίοδο που τα λεφτά δεν περισσεύουν σε κανέναν.
Αυτή η ανταποδοτική σχέση μπορεί να λειτουργήσει και διεθνικά, αλλά και από πόλη σε πόλη, με μόνη υποχρέωση πλέον από τον φιλοξενούμενο να δίνει στην πλατφόρμα 10 δολάρια για κάθε βράδυ που διαμένει σε κάποιου το σπίτι, με αυτά τα λεφτά να μην πηγαίνουν στον βρόντο, αλλά να δίνουν πόντους σε ένα σύστημα επιβράβευσης που διαθέτει η πλατφόρμα.
Η πιο συμφέρουσα όμως λύση της είναι η ετήσια συνδρομή, όπου ο κάθε οικοδεσπότης μπορεί με 150 δολάρια το χρόνο να κάνει όσες ανταλλαγές θέλει μέσα στο χρόνο χωρίς περαιτέρω υποχρεώσεις, αλλά αντιθέτως με μια σημαντική κάλυψη από μεριάς της πλατφόρμας, ιδίως σε περιπτώσεις που ακυρωθεί ένα exchange.
Αυτό που δίνει τούτη την περίοδο μεγαλύτερη αξία στο G2G, είναι πως παρέχει ισότιμη ασφάλεια σε συνθήκες υγιεινής σε σχέση με το Airbnb ή κάποια μικρή ξενοδοχειακή μονάδα, αλλά χωρίς να υπάρχει το καθημερινό αντίτιμο που δύσκολα θα το βρει κανείς κάτω από 30-40 ευρώ.
Αν μπορούσε να γίνει σε μια οργανωμένη κλίμακα, θα μπορούσε να έχει οφέλη και πέρα από το ατομικό, αφού μπορεί να μην άφηναν οι τουρίστες χρήματα στην φιλοξενία, αλλά θα έκαναν αγορές σε άλλους κλάδους της οικονομίας της χώρας υποδοχής με αποτέλεσμα σε μια σκοτωμένη τουριστικά χρονιά, να υπάρξει μια πηγή εισοδήματος που σίγουρα θα είχε τονωτική μορφή.
Φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει έτσι στα ξαφνικά και προϋποθέτει ότι θα υπάρχει και μια κουλτούρα ταξιδιώτη στον Έλληνα που κινείται στον τουριστικό κλάδο, να μην έχει δηλαδή ως μόνο στόχο το απτό ή ηλεκτρονικό χρήμα, αλλά και την ευκαιρία να βρεθεί για κάποιες μέρες σε μια ξένη χώρα, χωρίς να πληρώσει ουσιαστικά για διαμονή, κάτι που αποτελεί ένα πολύ βασικό έξοδο που αρκετές φορές αποθαρρύνει κάποιον από το να ταξιδέψει.
Κι αν θεωρήσουμε πως σε επίπεδο δύο ανθρώπων από διαφορετικές χώρες εμπλέκονται πολλοί παράγοντες (αεροδρόμιο, αεροπλάνο και τα πρωτόκολλα ελέγχου), σε επίπεδο διακίνησης εσωτερικού τουρισμού, το Guest 2 Guest θα μπορούσε να αποτελέσει μια ανέξοδη δίοδο διακοπών για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάθε χώρας που είχε οικονομική ζημιά στην καραντίνα, αλλά έχει ανάγκη να αναπνεύσει την θερινή περίοδο, έστω και για λίγες ημέρες, με μια κάποια ξεγνοιασιά.
Για το τέλος αφήσαμε το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που έχει τα τελευταία 2 χρόνια η πλατφόρμα. Δεν είσαι υποχρεωμένος να πας στη χώρα αυτού που φιλοξενείς, αλλά να μεταφέρεις Guest Points σε κάποια/ον από άλλο προορισμό και να σε φιλοξενήσει.
Υπάρχει δηλαδή και μια ευελιξία, πέραν του οικονομικού παράγοντα, ενώ στα συν θα πρέπει να προστεθεί και η πιο ανθρώπινη συνδιαλλαγή με ανθρώπους, με κουλτούρες, με πολιτισμούς.
Πηγή: menshouse.gr
