Η αφέλειά μας δεν έχει όρια.

Ως φαίνεται Βρυξέλλες και ΗΠΑ έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μας αρκούν οι επιπλήξεις και οι προειδοποιήσεις τους προς τον Ερντογάν, γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά η έμπρακτηαποστασιοποίησή τους από τη‘μεσαιωνική’ οθωμανική συμπεριφοράτου.Πανηγυρίζουμε για τη διπλωματική ‘απομόνωση’ τουΕρντογάν,αλλάόπως αποδεικνύεται είναι τόσο ‘απομονωμένος’ που οι Γερμανοί μεταφέρουν το εργοστάσιο της ΠΙΤΣΟΣ στην Τουρκία και ο επίσης γερμανικός κολοσσός κατασκευής φορτηγών MAN μεταφέρει και τα δύο του εργοστάσια στην Τουρκία.Έτσι,  έρχονται να προστεθούν σε αυτάτης Mercedes, της Toyota,της Ford, της Hyundai, της Honda,της Renault και της Fiat που παράγουν 1.550.000 αυτοκίνητα ετησίως στην Τουρκία, απασχολούν 420.000 εργαζομένους και έχουν καταστήσει την Τουρκία τον μεγαλύτεροεξαγωγέα αυτοκινήτωνστην Ευρώπη, με εξαγωγές που ξεπερνούν τα 33 δις ευρώ ετησίως.Και εμείς εδώ αναλύουμε την πορεία της τουρκικής λίρας…!

 

Περιμένουμε εν τω μεταξύ να γίνουν επενδύσεις στη χώρα μας όταν το κόστος τουβιομηχανικού ρεύματος είναι 46% υψηλότεροαπό το αντίστοιχο της Τουρκίας, 79% υψηλότεροαπό το γερμανικό και 74% υψηλότεροαπό το γαλλικό. Αν σε αυτό προστεθούνοι συνδικαλιστές-εργατοπατέρες, οι εκβιασμοί της γραφειοκρατίας, η ληστρική εφορία και όλα τα υπόλοιπα, μάλλον δεν ψάχνουμε για επενδυτές αλλά για μαζοχιστές. Το υψηλόκόστος του ρεύματος ήταν η αιτία που πτώχευσαν οι κραταιές σιδηροβιομηχανίες μας καιως φαίνεται βάλαμε στόχο να εξοντώσουμε και τις ελάχιστες εναπομείνασες βαριές βιομηχανίες της χώρας. Τι να πει κανείς…Συνέχεια στο έργο που χάραξε το ΠΑΣΟΚ το 1981.

Ακόμη και σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, αντί να ενισχύουμε μόνο τις βιώσιμες παραγωγικές εταιρίες και κυρίως εκείνες που μπορούν να ανταγωνιστούν και ναδιεισδύσουν στις διεθνείς αγορές, ασχολούμαστεσυλλήβδην με τις 900.000 και πλέονεταιρίες οι οποίες στην πλειονότητά τους ούτε από οικονομίες κλίμακος μπορούν να επωφεληθούν ούτε ποτέ μπορούν να καταστούν βιώσιμες. Ας δοθούν κίνητρα και ενισχύσεις μόνο σε παραγωγικές εταιρίες που συγχωνεύονται, ώστε να επωφεληθούν και από τις οικονομίες κλίμακος και φυσικά στις νεότευκτες υποσχόμενες εταιρίες. Συγχρόνως δε, να μην δοθεί καμία ενίσχυση σε εταιρίες των οποίων οι μέτοχοι δεν αυξάνουν τα ίδια κεφάλαια των εταιριών τους τόσο όσο και η κρατική ενίσχυση που θέλουν να τους δοθεί από τα αναμενόμενα 72 δις των ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Σημείωση

Το 1977 περιμέναμε να κερδίσει ο δημοκρατικός Κάρτερ τις εκλογές στις ΗΠΑμε τη βεβαιότητα ότι θα έδιωχνε τους Τούρκους του Αττίλα από την Κύπρο. Σήμερα περιμένουμε να νικήσει ο Μπάιντεν για να διώξει τους Τούρκους από το Αιγαίο,αλλά ταυτόχρονα περιμένουμε και τις Βρυξέλλες να ανοίξουν την εργαλειοθήκη τους λες και είναι υδραυλικοί! Η αφέλειά μας δεν έχει όρια.