Γράφει ο Αγησίλαος Κονιδάρης
Η προβολή φωτογραφιών στα social media είναι σίγουρα μια σύγχρονη και αποτελεσματική επιλογή προβολής για τους τουριστικούς προορισμούς. Τα smartphones έχουν φέρει τη φωτογραφία στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και συμβάλουν σημαντικά στη δημιουργία περιεχομένου που ονομάζεται User Generated Content (περιεχόμενο φτιαγμένο από χρήστες – όχι “επίσημο”). Η φράση “μια εικόνα χίλιες λέξεις” ποτέ δεν ήταν τόσο αληθινή όσο σήμερα. Ολόκληρες πλατφόρμες και Social media (π.χ. Instagram) στηρίζονται ολοκληρωτικά στην προβολή φωτογραφιών και video. To video και η φωτογραφία λοιπόν είναι σήμερα τα πιο δημοφιλή είδη περιεχομένου, με τη μεγαλύτερη αλληλεπίδραση μεταξύ των χρηστών (Engagement). Επειδή ένας τουρίστας μπορεί σήμερα να φωτογραφίσει τα πάντα, είναι λογικό η δημιουργία σημείων ενδιαφέροντος για φωτογράφιση να είναι καλή ιδέα για τουριστική προβολή. Άλλωστε η λογική αυτή δεν ακολουθείται μόνο στην τουριστική προβολή. Αν κάποιος ήταν καλεσμένος σε γάμους, βαπτίσεις, γενέθλια κτλ τα τελευταία χρόνια θα έχει δει σίγουρα τη μεγάλη απήχηση που έχουν τα Photo booths και οι θεματικές φωτογραφίσεις. Η φιλοσοφία είναι ακριβώς η ίδια.
Η ιδέα της δημιουργίας σημείων ενδιαφέροντος που προβάλουν μηνύματα σε τουριστικούς προορισμούς δεν είναι καινούρια, δεν είναι Ελληνική, ούτε Κεφαλονίτικη. Είναι μια επιτυχημένη τακτική πολλών πόλεων και ξεκινάει ήδη από τη δεκαετία του 70. Δεν είναι καθόλου κακό να αντιγράφουμε ως προορισμός κάτι που αποδεδειγμένα έχει λειτουργήσει σε άλλους τουριστικούς προορισμούς. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε όλες τις καλές πρακτικές και να τις εφαρμόζουμε στο νησί μας. Φτάνει όμως να τις εφαρμόζουμε συνολικά και όχι αποσπασματικά. Φτάνει να έχουν ένα συγκεκριμένο και μετρήσιμο στόχο σε βάθος χρόνο.
Είναι φανερό ότι η εγκατάσταση «I Love Kefalonia» που τοποθετήθηκε στην παραλία του Αργοστολίου αντλεί την έμπνευσή της από παρόμοιες επιγραφές που έχουν τοποθετηθεί σε πολλές πόλεις του κόσμου τα τελευταία 40 χρόνια. Ως εγκαταστάσεις/επιγραφές, τα τελευταία 20 χρόνια, έπαιζαν περισσότερο έναν συγκεκριμένο ρόλο σε μια ευρύτερη καμπάνια προβολής παρά λειτουργούσαν ως ανεξάρτητες κατασκευές. Οι καμπάνιες περιλάμβαναν Websites, Social Media, merchandising και άλλα. Η εγκατάσταση στο νησί μας είναι εντελώς ανεξάρτητη και δεν συνδέεται, απ’όσο ξέρω τουλάχιστον, με οποιαδήποτε συνολική καμπάνια προβολής. Στην πραγματικότητα η εγκατάσταση είναι η καμπάνια.
Σε αυτό το κείμενο παραθέτω τη δική μου άποψη για την εγκατάσταση και για την κριτική που έχει δεχθεί. Παρουσιάζω επίσης 3+1 προτάσεις που κατά τη γνώμη μου θα έκαναν περισσότερο χρήσιμη την κατασκευή αυτή σε βάθος χρόνου.
Οι πιο γνωστές παρόμοιες εγκαταστάσεις
Οι πιο γνωστές παρόμοιες εγκαταστάσεις είναι αυτές που αποτέλεσαν μέρος της καμπάνιας «I LOVE NY» και της καμπάνιας «I amsterdam».
Η καμπάνια «I LOVE NY»: Καμπάνια τουριστικής προβολής της Νέας Υόρκης που ξεκίνησε το 1977. Χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα! Αποτελεί ολοκληρωμένη καμπάνια με website (https://www.iloveny.com/) και παρουσία σε όλα τα social media. Περισσότερα εδώ (https://en.wikipedia.org/wiki/I_Love_New_York).
Η καμπάνια «I amsterdam»: Μια από τις πρώτες καμπάνιες city rebranding στην Ευρώπη. Έγινε για την πόλη του Amsterdam με στόχο να αναδείξει την πολυπολιτισμικότητα της πόλης. Ξεκίνησε το 2004 και συνεχίζει να υφίσταται σήμερα. Αποτελεί ολοκληρωμένη καμπάνια με website (https://www.iamsterdam.com) και παρουσία σε όλα τα social media. Η εγκατάσταση/επιγραφή που υπήρχε έξω από το Rijksmuseum, αφαιρέθηκε το Δεκέμβριο του 2018 με πρωτοβουλία του Δημοτικού συμβουλίου του Άμστερνταμ επειδή θεωρήθηκε ότι πλέον δεν εξυπηρετούσε τους στόχους της πόλης και είχε γίνει ένα σύμβολο μαζικού τουρισμού. Πάντως η εκστρατεία «i amsterdam» συνεχίζει να προβάλει την πόλη ακόμη και σήμερα.
Η κριτική
Ακούστηκαν πολλά για την εγκατάσταση «I Love Kefalonia». Αρκετά θετικά και αρκετά αρνητικά σχόλια. Η κριτική αναφέρεται κυρίως στην αναγκαιότητα και τη χρονική στιγμή της τοποθέτησης, στον χώρο της εγκατάστασης και στην αισθητική της εγκατάστασης.
Σχετικά με το «timing» της εγκατάστασης. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι μια κοινωνία ταλαιπωρημένη από αλλεπάλληλες καταστροφές δεν μπορεί να δεχθεί αυτή τη στιγμή ως προτεραιότητα οτιδήποτε δεν έχει άμεση σχέση με την ανακούφιση των πληγέντων. Άρα, σίγουρα, η χρονική στιγμή της τοποθέτησης δεν ήταν ιδανική, αφού συνέπεσε ουσιαστικά με τις καταστροφές από τον “Ιανό”, ούτε θα κερδίσουμε κάτι ιδιαίτερο ως προορισμός επειδή έγινε τώρα. Θα μπορούσαν οι υπεύθυνοι να περιμένουν και να γίνει η τοποθέτηση σε κάποια ειδική τελετή κοντά στο Πάσχα. Αυτό θα έδινε μεγαλύτερη αξία και προβολή στην εγκατάσταση.
Σχετικά με την επιλογή της πρώτης τοποθεσίας, έναντι της Γέφυρας Δεβοσέτου. Η τοποθεσία όπου θα εγκατασταθεί μια τέτοια επιγραφή δεν πρέπει να σχετίζεται μόνο με το τι θα υπάρχει στο φόντο μιας φωτογραφίας. Η επιλογή της τοποθεσίας έγινε μάλλον με αυτή τη στόχευση και σαν αποτέλεσμα είναι αλήθεια ότι οι φωτογραφίες είναι όμορφες. Όμως, η επιλογή της τοποθεσίας πρέπει να γίνεται και με άλλα κριτήρια. Για παράδειγμα αν θέλουμε να δώσουμε ζωή σε μια περιοχή και να αυξήσουμε την κίνηση τουριστών φτιάχνουμε ένα σημείο ενδιαφέροντος που θα προκαλεί τους τουρίστες να το επισκέπτονται. Αυτό που θέλω να τονίσω εδώ είναι ότι η επιλογή τοποθεσίας και γενικά η διαχείριση της εγκατάστασης πρέπει να εντάσσεται σε ένα σκεπτικό, σε ένα πλάνο που θα είναι εκ των προτέρων γνωστό. Μόνο έτσι θα αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις. Ήδη υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές προτάσεις σχετικά με την βέλτιστη τοποθεσία της κατασκευής με τις οποίες δεν διαφωνώ. Προσθέτω εδώ άλλες δύο. Η πρώτη επιλογή τοποθέτησης θα μπορούσε να είναι η κεντρική πλατεία ή η αρχή του πεζόδρομου της Ριζοσπαστών, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Σε αυτή την περίπτωση οι φωτογραφίες θα είχαν ως φόντο ένα πιο σύγχρονο κομμάτι του νησιού όπως είναι η ανακαινισμένη πλατεία. Επίσης, αν και καταλαβαίνω ότι η κατασκευή είναι μεταφέρσιμη, κάτι που έχει και θετικά στοιχεία, θεωρώ ότι μια τέτοια κατασκευή θα έπρεπε να παραμείνει σε ένα σημείο για να γίνει σημείο ενδιαφέροντος (landmark). Δηλαδή να πηγαίνει επίτηδες εκεί ο τουρίστας για να την φωτογραφήσει. Εναλλακτικά, για να μην μετακινείται η κατασκευή, όπως στο Άμστερνταμ, μπορούν να δημιουργηθούν και άλλες παρόμοιες κατασκευές που θα τοποθετηθούν σε άλλα σημεία. Η δεύτερη επιλογή τοποθέτησης, για το καλοκαίρι, είναι το “μπαστούνι” όπου δένουν τα κρουαζιερόπλοια. Εκεί θα εξασφαλίζαμε ως προορισμός πολλές φωτογραφίες αφού οι περισσότεροι τουρίστες θέλουν να βγάλουν μια φωτογραφία με το κρουαζιερόπλοιο στο φόντο σε κάθε λιμάνι. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά (δες φωτογραφίες παρακάτω).
Σχετικά με την αισθητική της κατασκευής. Θεωρώ ότι είναι πράγματι ένα σημαντικό θέμα. Το επιχείρημα ότι η αισθητική είναι υποκειμενική και ο καθένας έχει διαφορετικά κριτήρια ισχύει γενικά, αλλά όχι σε αυτή την περίπτωση. Η αισθητική αυτής της κατασκευής θεωρητικά αντιπροσωπεύει ολόκληρη την Κεφαλονιά. Δεν μπορεί να προτείνεται μια κατασκευή με σλόγκαν «Αγαπώ την Κεφαλονιά» που η αισθητική της δεν αντιπροσωπεύει την Κεφαλονιά και τον Τουρισμό της. Η αισθητική της κατασκευής προσωπικά ούτε με ξετρελαίνει ούτε όμως με ενοχλεί. Θα την χαρακτήριζα συνηθισμένη. Όλες οι παρόμοιες κατασκευές έχουν την ίδια αισθητική (φαίνεται και στην φωτογραφία άλλωστε). Το concept που επιλέχθηκε προβάλει αυτή την αισθητική. Από τη στιγμή που κάποιος επέλεξε το concept, η αισθητική είναι σχεδόν δεδομένη. Είναι φανερό πως τα θέματα της αισθητικής, των υλικών, των χρωμάτων κτλ., αλλά και του concept έπρεπε να απασχολήσουν περισσότερο. Θα μπορούσε προφανώς να εξετασθεί και κάποια άλλη κατασκευή που θα χρησίμευε σαν σημείο φωτογράφισης (δείτε και παρακάτω). Ένα άλλο concept δηλαδή. Δεν θα είχε όμως πιθανά την ίδια αναγνωρισιμότητα. Το θέμα αισθητικής που έχει προκύψει δεν αφορά μόνο την ίδια την κατασκευή αλλά και την ένταξή της στο περιβάλλον όπως έχει γίνει σήμερα. Εκεί, μπροστά στη γέφυρα, η κατασκευή αυτή φαίνεται περίεργη σε πολλούς. Η αισθητική της κατασκευής, όπως και να το κάνουμε, απέχει πολύ από αυτή της γέφυρας. Ας έχουμε όμως πάντα στο μυαλό μας ότι η δική μας αισθητική δεν είναι ίδια με αυτή των τουριστών που μας επισκέπτονται. Το θέμα της αισθητικής είναι λοιπόν αρκετά σύνθετο. Υπάρχουν θετικά (π.χ. αναγνωσιμότητα) και υπάρχουν αρνητικά (π.χ. φθαρμένο concept). Θα υπάρξουν κάποιοι που θα την αγαπήσουν και κάποιοι που θα την μισήσουν. Το βασικό θέμα είναι τι πραγματικά θέλουμε; Επιθυμούμε να παρουσιάζουμε το νησί μας ως ένα σύγχρονο νησί, ως ένα νησί πλούσιο σε παραδόσεις, ως ένα νησί με εξαιρετικό περιβάλλον; Τι θέλουμε να προβάλουμε ως βασικό; Μήπως κάτι υβριδικό; Αν το είχαμε απαντήσει αυτό τότε όλα τα concept που θα επιλέγονταν για προβολή θα ήταν εναρμονισμένα με αυτή τη βασική επιλογή. Το υβριδικό μοντέλο έχει υιοθετηθεί από κάποιους προορισμούς όπως τα Barbados και η Αϊτή. Εκεί το concept για το οποίο συζητάμε έχει συνδεθεί (χρωματικά και σχεδιαστικά τουλάχιστον) με πιο παραδοσιακές επιλογές και ταυτόχρονα απουσιάζει το “I love….”. Προβάλλεται μόνο το όνομα του προορισμού.
Το λιμάνι στο Labadee στην Haiti (Φωτό από: https://www.caymancompass.com/2019/12/05/cruise-ports-around-the-region/)
Το κρουαζιερόπλοιο Harmony of the Seas στα Barbados (Φωτό από: https://www.cruiseindustrynews.com/cruise-news/23010-harmony-of-the-seas-arrives-in-barbados-to-offload-crew.html)
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, θεωρώ πως η κριτική που γίνεται για την αισθητική της επιγραφής σε σχέση με την τοποθεσία έχει βάση και τουλάχιστον διαδικαστικά το έργο αυτό έπρεπε να γίνει πιο συμμετοχικά. Η κριτική είναι αναγκαία, όμως είναι πάντοτε καλό να συνοδεύεται από προτάσεις και εναλλακτικές λύσεις. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια κατασκευή που καλό είναι να μην καταλήξει σκουριασμένη σε κάποια αποθήκη ή, ακόμα χειρότερα, στη θάλασσα λόγω κάποιας κακοκαιρίας. Θα πρέπει να σκεφτούμε πλέον τί θέλουμε από αυτή την κατασκευή και πώς θα μετρήσουμε την επιτυχία της σε βάθος χρόνου. Ας μην αφεθεί στην μοίρα της, χωρίς συντήρηση. Ας μην καταγραφεί στις αποσπασματικές επιλογές τουριστικής προβολής, χωρίς συγκεκριμένη στόχευση και αναμενόμενα αποτελέσματα.
Τι σημαίνει επιτυχία ή αποτυχία για το έργο αυτό;
Πολλοί ίσως αναρωτηθούν γιατί ασχολείται ο κόσμος τόσο πολύ με τη συγκεκριμένη κατασκευή και μάλιστα αυτή την εποχή που συμβαίνουν τόσα πολλά σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν σίγουρα πιο σημαντικά θέματα να μας απασχολήσουν. Κατά τη γνώμη μου οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να ασχολούνται περισσότερο με πράγματα που βλέπουν και μπορούν να ακουμπήσουν παρά με άυλες ή τετριμμένες δράσεις. Δεν έχω δει άλλωστε να ασχολείται πλέον κανείς ή να ασκείται γενικευμένη κριτική για τις δεκάδες χιλιάδες έντυπων φυλλαδίων που τυπώνονται κάθε χρόνο. Επίσης, στο συγκεκριμένο έργο όλοι μπορούν να βγάλουν μια φωτογραφία και να κάνουν την κριτική τους κάτω από αυτή στα Social Media. Μήπως λοιπόν το έργο ήδη πετυχαίνει το στόχο;
Επειδή ακριβώς η κατασκευή αυτή είναι κάτι νέο, κάτι που υπάρχει και τη βλέπουμε στην καθημερινότητά μας, θεωρώ και εγώ ότι μπορεί να είναι χρήσιμη φθάνει να συντηρείται και να πλαισιώνεται συνεχώς με δράσεις. Ό,τι δημιουργείται, ό,τι φτιάχνεται δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένο.
Πώς και πότε μπορούμε να κρίνουμε την επιτυχία ή την αποτυχία της συγκεκριμένης κατασκευής;
Τα ερωτήματα των οποίων οι απαντήσεις θα οδηγήσουν στην επιτυχία ή στην αποτυχία της κατασκευής είναι πολλά:
Τι πραγματικά θέλουμε από αυτή την κατασκευή;
Θέλουμε να αρέσει στους Κεφαλονίτες ή μόνο στους τουρίστες;
Θέλουμε απλά να βλέπουμε ανθρώπους να φωτογραφίζονται εκεί;
Κερδίζουμε κάτι από τις φωτογραφίες αυτές;
Θέλουμε να ανεβάζουν τις φωτογραφίες στα social media;
Θέλουμε να ξέρουμε πόσοι ανέβασαν τις φωτογραφίες;
Μπορούμε να το ξέρουμε;
Τι αντίκτυπο θα έχει η εγκατάσταση αυτή στον Τουρισμό μας;
Πότε θα θεωρήσουμε την κατασκευή επιτυχημένη;
Ποιος δείκτης μπορεί να μετρήσει την επιτυχία;
Με μια ψυχρή cost/benefit λογική, θα πρέπει να θεωρήσουμε πως το τελικό κριτήριο της επιτυχίας της εγκατάστασης είναι το όφελος στον τουρισμό της Κεφαλονιάς σε σχέση με τα χρήματα που δαπανήθηκαν. Αυτή είναι η λογική που πρέπει να ακολουθήσουμε εδώ γιατί δεν μιλάμε για ένα έργο κοινής ωφέλειας που το όφελος δεν μπορεί να αποτιμηθεί (π.χ. η εξυπηρέτηση λίγων Δημοτών σε ένα χωριό με την κατασκευή ενός δρόμου). Εδώ μιλάμε για ένα έργο προβολής που προφανώς υπάρχουν και εναλλακτικά έργα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε παρόμοιο αποτέλεσμα.
Τα προσδοκόμενα οφέλη από αυτό το έργο (όπως είναι σήμερα) για τον τουριστικό προορισμό μπορεί να είναι:
- Η παροχή ενός ακόμη σημείου ενδιαφέροντος στους τουρίστες. Αυτό αναμένεται να αυξήσει την ικανοποίησή τους σε ότι αφορά την ψυχαγωγία. Το όφελος αυτό μπορεί να μετρηθεί απολογιστικά μέσα από κάποια έρευνα ικανοποίησης τουριστών που θα διεξάγει ο προορισμός.
- Η αύξηση της αναγνωρισιμότητας του προορισμού. Το όφελος αυτό μπορεί να μετρηθεί άμεσα από το πλήθος των φωτογραφιών που θα ανέβουν στα social media και τις αλληλεπιδράσεις που αυτές θα προκαλέσουν (engagement).
Μέτρηση απόδοσης εγκατάστασης – Παράδειγμα
Αποδεχόμενοι λοιπόν ότι η άμεση μετρήσιμη απόδοση/όφελος της εγκατάστασης είναι ανάλογη του αριθμού των φωτογραφιών που θα ανέβουν στα social media, πρέπει απλά να αναρωτηθούμε:
Πόσα χρήματα είμαστε διατεθειμένοι να «πληρώσουμε» την κάθε φωτογραφία που θα ανεβαίνει στα social media;
Αν μπορούσαμε να υπολογίσουμε ότι η κατασκευή αυτή θα είχε ως αποτέλεσμα να ανεβαίνουν 10000 φωτογραφίες ανά έτος στα social media, κατά το πρώτο έτος θα είχαμε πληρώσει περίπου 1 Ευρώ/φωτογραφία. Αν συγκριθεί το ποσό αυτό με το κόστος προβολής μιας διαφήμισης στα social media, είναι αρκετά υψηλό. Στα επόμενα έτη λειτουργίας όμως το κόστος/φωτογραφία θα έπεφτε σημαντικά ακόμα και αν προσθέταμε το κόστος συντήρησης (έχει προβλεφθεί άραγε;). Έτσι, μετά από τα πρώτα 4-5 έτη λειτουργίας (ίσως και λιγότερα), θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κατασκευή αυτή είναι καλύτερη λύση από πληρωμένη διαφήμιση στα social media. Σε αυτή την περίπτωση η επιλογή υλοποίησης του έργου θα ήταν δικαιολογημένη. Στο συμπέρασμα αυτό όμως θα μπορούσαμε να καταλήξουμε μόνο εάν πράγματι μπορούσαμε να μετρήσουμε πόσες φωτογραφίες ανεβαίνουν στα Social Media με αρκετή ακρίβεια. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε.
Άρα, τι κάνουμε;
Προτάσεις
Πως μπορεί λοιπόν να είναι χρήσιμη μια τέτοια κατασκευή;
Παραθέτω τρεις προτάσεις:
Α. Να συνοδευθεί η κατασκευή από μια συνολική καμπάνια «I Love Kefalonia» με παρουσία στα Social Media και ένα microsite ή landing page μέσα στο επίσημο τουριστικό website της Κεφαλονιάς. Να υπάρχει επίσης κάποιο σχετικό Domain name που να οδηγεί (redirect) σε αυτό το micro site. Ακόμη, θα πρέπει να αναγραφεί πάνω στην κατασκευή το προτεινόμενο hashtag (#ilovekefalonia) για τα social media. Αν υλοποιηθούν τα παραπάνω θα μπορεί να μετρηθεί με σχετική ακρίβεια η επιτυχία της εγκατάστασης αφού θα μπορεί κάποιος να μετρήσει πόσες φωτογραφίες ανέβηκαν και το σχετικό engagement. Έτσι θα αποδειχθεί στην πράξη πόσο χρήσιμη είναι η κατασκευή. Μέσα από τις σχετικές με αυτή σελίδες στα Social Media θα μπορούν να γίνονται διαγωνισμοί και να υπάρχει ενημέρωση για το που είναι τώρα η κατασκευή. Για να είμαι ξεκάθαρος εδώ, όλα τα παραπάνω είναι ενέργειες ελάχιστου ή και μηδενικού κόστους.
Β. Το concept “I Love Kefalonia” δεν αφορά μόνο τους τουρίστες. Αφορά, ίσως πιο πολύ, όλους εμάς τους Κεφαλονίτες που αγαπάμε το νησί μας. Άρα, και οι κάτοικοι θα πρέπει να συμβάλουμε ώστε να επιτύχει τους στόχους της. Καταρχάς, σίγουρα πολλοί κάτοικοι θα φωτογραφηθούν εκεί. Είμαστε οι πρώτοι που θα θέλαμε να δουν οι φίλοι μας στα Social Media πόσο «I love Kefalonia». Υπάρχουν όμως και άλλα πράγματα που θα λειτουργούσαν ως παρακίνηση για την προώθηση της εγκατάστασης από τους ίδιους τους Κεφαλονίτες. Για παράδειγμα, αν η επιλογή είναι η κατασκευή να μεταφέρεται, μπορεί στους 6 μήνες του καλοκαιριού να αλλάζει τοποθεσία 6 φορές (2 τοποθεσίες σε κάθε Δήμο). Οι τοποθεσίες μπορούν να καθορίζονται από μαθητές σχολείων που θα έχουν κερδίσει σε ετήσιο διαγωνισμό στα σχολεία, ο οποίος θα έχει θέμα τη συγγραφή έκθεσης ή την υλοποίηση ενός project/δράσης με τίτλο «Αγαπώ την Κεφαλονιά».
Γ. Ως μετακινούμενη εγκατάσταση η επιγραφή θα μπορούσε να αυτοσυντηρείται εξασφαλίζοντας μάλιστα επιπλέον προβολή. Θα μπορούσε να ενοικιάζεται (έναντι ποσού και μεταφορικών) για λίγες ώρες ώστε να μεταφέρεται σε τοποθεσίες γάμων/events σε όλο το νησί. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να αποφέρει έσοδα (τουλάχιστον για τη συντήρησή της) αλλά και να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους τουρίστες που πραγματικά αγαπούν την Κεφαλονιά επιλέγοντάς το νησί μας ως τόπο πραγματοποίησης του γάμου/event τους.
Υπάρχουν σίγουρα και άλλες προτάσεις για την αξιοποίηση της κατασκευής αυτής. Ας ρωτήσει τους πολίτες ο Δήμος και σίγουρα θα λάβει αρκετές προτάσεις.
Η κατασκευή αυτή και κάθε έργο πρέπει να κρίνεται αλλά δεν πρέπει να μηδενίζεται. Ειδικά οτιδήποτε δημιουργεί ένα νέο σημείο ενδιαφέροντος, είναι δυνητικά χρήσιμο για τον Τουρισμό. Τελικά, κάθε έργο κρίνεται σε βάθος χρόνου. Όλα τα έργα άλλωστε που έγιναν στο νησί μας τα τελευταία 30 χρόνια, μικρά ή μεγάλα, δέχθηκαν κάποια κριτική, τουλάχιστον στην αρχή. Αρκετά όχι άδικα. Κάποια όμως αποδείχθηκαν χρήσιμα τόσο για τους Δημότες όσο και για τον Τουρισμό.
Σε κάθε έργο πάντως θα πρέπει να υπάρχει από την αρχή ξεκάθαρος στόχος και συγκεκριμένοι μετρήσιμοι δείκτες που θα αποδεικνύουν την επιτυχία του. Αν η κατασκευή αυτή αφεθεί στο έλεος του καιρού και σε ένα χρόνο είναι σκουριασμένη και σπασμένη, θα αποδειχθεί αποτυχημένη επιλογή. Αν όμως προωθηθεί και συντηρηθεί σωστά θα καταγραφεί στα θετικά αυτών που την υλοποίησαν.
Ο χρόνος θα δείξει.
Κλείνοντας, μετά από όλα τα παραπάνω θα μπορούσαμε να σκεφτούμε και άλλα σημεία στην πόλη και το νησί μας που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε σημεία φωτογράφισης. Υπάρχουν τόσα εγκαταλελειμμένα κτίρια (π.χ. παλιά αστυνομία), που με ένα εκτυπωμένο πανί μπροστά θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημεία ενδιαφέροντος. Το πανί θα είχε μια ενδιαφέρουσα εκτύπωση σχετική με το νησί. Θα έδινε πληροφορίες, θα έκρυβε το κτίριο και θα το μετέτρεπε σε σημείο φωτογράφισης (δείτε παρακάτω). Επίσης, θα μπορούσαν να κληθούν οι καλλιτέχνες του νησιού να δημιουργήσουν κατασκευές που θα τοποθετούνταν σε όλες τις μικρές πλατείες του νησιού και θα έδιναν κίνητρο στον τουρίστα να τις επισκεφθεί και να τις φωτογραφίσει. Ένα από τα πιο γνωστά σημεία φωτογράφισης στη Νέα Υόρκη είναι το άγαλμα “Fearless girl” στη γνωστή Wall Street. Είναι ένα συμβολικό έργο τέχνης που γνώρισε τεράστια επιτυχία. Υπάρχουν τόσα που μπορούν να γίνουν.
Fearless girl (Photo: https://edition.cnn.com/2017/03/09/us/gallery/fearless-girl-wall-street/index.html)
Δείτε παρακάτω κάποιες φωτογραφίες από ένα concept μετατροπής κτιρίου σε σημείο ενδιαφέροντος. Είναι μια συνεργασία της Delta με την Tinder και ονομάζεται Delta Dating Wall. Βρίσκεται στη Νέα Υόρκη. Περισσότερα εδώ: https://www.wk.com/work/delta-dating-wall/
Ελπίζω η εγκατάσταση “I love Kefalonia” να γίνει αφορμή τέτοιων δημιουργικών δράσεων.
Πηγή: https://agiskonidaris.gr/
