Ο φόβος της πανδημίας, οδήγησε τον πλανήτη σε μια καραντίνα που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς και μελέτης για πολλούς αιώνες.
Ουδείς μπορεί να εξάγει συμπεράσματα, ούτε μπορεί να σχεδιάσει το αύριο, με εργαλεία του χθες.
Το 2010, όταν η χώρα μας βρέθηκε στη μέση μιας απίστευτης οικονομικής περιδίνησης και μνημονίων, τόσο το πολιτικό σκηνικό όσο και η καθημερινότητά μας, βίαια συμβιβάστηκαν σε νέα δεδομένα.
Παρά του ότι έχουμε χαρακτηρισθεί ως “ατίθασος” λαός, θυμώσαμε αλλά συμβιβαστήκαμε στα μνημόνια, στα capital controls, στα πλεονάσματα, στα ΟΧΙ που έγιναν ΝΑΙ, στις εξαντλητικές φορολογίες, στο επιχειρείν χωρίς τράπεζες, στις βδέλλες που ήπιαν πολύ αίμα, στη μοναξιά και τον αγώνα επιβίωσης.
– Είδαμε τις ζωές μας ανάποδα και αντιληφθήκαμε την δύναμη που εξασκεί πάνω μας ο καλοσχεδιασμένος τρόπος πληροφόρησης και η διάχυση της πληροφορίας.
– Είδαμε ότι όσο μεγαλώνει σε ίντσες η smart συσκευή της τηλεόρασης, τόσο με μεγαλύτερη πυγμή και όγκο μπαίνει μέσα στο σπίτι μας και μας καθ’ υποβάλει αυτός που μας σπικάρει τα γεγονότα ή ο μακιγιαρισμένος που μας ψυχαγωγεί.
– Είδαμε ότι το κινητό τηλέφωνο δεν έγινε ποτέ ιδιοκτησία μας, αλλά το έχουμε ενοικιάσει από τις πολυεθνικές (Apple & Android) που το διαχειρίζονται από μακριά, θέλουμε δεν θέλουμε. Αν δεν συμφωνήσουμε, μπλόκαρε, τέλος. Αυτούς τους social-listes που μας ταΐζουν με ότι app θέλουν και έχουν πρόσβαση σε όλα τα προσωπικά μας δεδομένα.
Και η μάζα τι κάνει;
Μετατρέπεται σε μία ανθρώπινη καταναλωτική εξουσιασμένη αγέλη.
Σκύβει το κεφάλι και ακολουθεί, διότι τα likes είναι συγκλονιστικά!
Στη Ζάκυνθο μείναμε όρθιοι στα μνημόνια
Οι τουριστικές περιοχές της χώρας, συμπεριλαμβανομένης και της Ζακύνθου, για ολόκληρη την δεκαετία που πέρασε, κατάφεραν να ξεπεράσουν πολύ πιο γρήγορα, σημαντικά προβλήματα “οικονομικής και ανθρώπινης εξαθλίωσης”, αφού οι οικονομικοί δείκτες κρατήθηκαν, δημιουργώντας (επιθετικά τα τελευταία πέντε χρόνια) χιλιάδες θέσεις όχι μόνο ντόπιας αλλά εισαγόμενης εργασίας.
Ο τόπος γέννησε τρεις διαφορετικές κατηγορίες Ζακυνθινών:
•Εκείνους που με υψηλή τάση αυτοκριτικής παραδέχτηκαν ότι σταθήκαμε τυχεροί.
•Εκείνους που πάντα ήταν δυσαρεστημένοι και ήθελαν ακόμη περισσότερα
•Και αυτούς που τυφλωμένοι από φθόνο, τα βλέπουν όλα κόντρα και πάντα παρακαλάνε να μην μείνει τίποτα όρθιο…
Η ατμομηχανή της τουριστικής οικονομίας στο νησί, εν μέσω μνημονίων, δεν σταμάτησε να μουγκρίζει, δημιουργώντας συνεχώς νέες εγκαταστάσεις, δουλειές και πλούτη στην οικοδομή, περισσότερες θέσεις εργασίας, πανάκριβα κόστη, εφοδιαστικές αλυσίδες εμπορίου και εισαγωγών, υψηλότατους εποχιακούς μισθούς σε καίριες θέσεις και φυσικά μπόλικη αλαζονεία.
Μέσα στο σημερινό τοπίο, οι αποστάσεις ιδιωτικής πρωτοβουλίας και κρατικού (κυρίως αυτοδιοικητικού) μηχανισμού, έχουν ξεμακρύνει τόσο, που οι “μανιώδεις” επενδυτές τρέμουν μπροστά στον ανεκδιήγητο τρόπο πάνω στον οποίο σέρνεται το δημόσιο σύστημα και η εξόφθαλμη ανικανότητα όσων το υπηρετούν (αιρετών και διοικητικών).
Από την μία πλευρά οι φρέσκοι “εραστές” της εξέλιξης και από την άλλη οι γερασμένοι “σύζυγοι” του κατεστημένου.
Η Ζάκυνθος στα χρόνια της οικονομικής χολέρας
Φτάνοντας στον παγκόσμιο πόλεμο της πανδημίας, εμείς εδώ στη Ζάκυνθο, φαίνεται να χάνουμε την υπεροχή μας στο οικονομικό τουριστικό μας στερέωμα.
Έχουμε να αντιμετωπίσουμε το χθες με τα λάθη του, το σήμερα κλεισμένοι στο σπίτι και το αύριο με την αβεβαιότητά του.
Ο τουρισμός που μας κράτησε ζωντανούς στα χρόνια των μνημονίων, σήμερα μας αφήνει μετέωρους χωρίς άμεσες λύσεις.
Οι μεγάλες και οι μικρές πόλεις της ενδοχώρας, που πόνεσαν πολύ περισσότερο από εμάς στα πέτρινα χρόνια της κρίσης, σήμερα θα βγουν πολύ πιο γρήγορα από το τούνελ της πανδημικής κρίσης. Θα συνέλθουν σε λιγότερο χρονικό διάστημα ενώ εμείς θα μείνουμε “παγωμένοι” για 12 μήνες ακόμη.
Το μόνο σενάριο που θα μας σώσει, θα είναι η εύρεση φαρμάκου ή εμβολίου.
Όσο πιο γρήγορα συμβεί, τόσο πιο εύκολα θα διασωθούμε οικονομικά.
Τι συζητούν οι παγκόσμιοι tour operator για την Ελλάδα
Τουριστική σεζόν από 1 Ιουλίου 2020 χωρίς έλεγχο του ιού
Αυτό το σενάριο, έχει να κάνει με την επίσημη έναρξη της σεζόν από 1.7.2020 – 30.9.2020 με πιθανή σοβαρή επιμήκυνση μέχρι 31.10.2020
•Οι εκδοχές για να κινηθεί εισαγόμενο ευρωπαϊκό τουριστικό ρεύμα προς την Ελλάδα, αφορά στις αποφάσεις λειτουργίας των αεροδρομίων, τα υγειονομικά τεστ των επιβατών αναχώρησης και άφιξης. Μια τέτοια περίπτωση, αφορά και στην πλήρη προσαρμογή του αερολιμένα Ζακύνθου.
•Τα ξενοδοχεία που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή συμβολαίων, θα πρέπει να αποφασίσουν αν συμφέρει να ανοίξουν για τρεις μήνες και αν θα προσλάβουν προσωπικό με τα σημερινά ή άλλα δεδομένα.
•Οι ξενοδόχοι θα πρέπει να αναλάβουν το ρίσκο “μετάδοσης του ιού” σε μεμονωμένους φιλοξενούμενους ή σε ολόκληρα γκρουπ, που σημαίνει πως τα (πιθανά) κρούσματα, θα πρέπει να μείνουν 14 ημέρες σε απομόνωση, να έχουν ιατρική φροντίδα, να διαχειριστούν πιθανή καραντίνα του προσωπικού που θα έχει έρθει σε επαφή, να είναι έτοιμοι να διαχειριστούν την κρίση πανικού της τοπικής κοινωνίας με οποιαδήποτε ακραία επιθετική μορφή.
•Οι τοπικές αρχές θα πρέπει να είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν πιθανότητες επαναπατρισμού κρουσμάτων, τους δικαιολογημένα εξαγριωμένους κατοίκους, τα δικαιώματα των φοβισμένων τρίμηνων εποχιακών εργαζομένων και σαφώς να προασπίσουν τις δομές υγείας που έχει το νησί.
•Σε αυτή την περίπτωση, βασική προϋπόθεση είναι τα ευρωπαϊκά κράτη να έχουν ανοίξει τον εναέριο χώρο τους και να δέχονται πιθανή αναγκαστική προσγείωση.
•Στο θετικό αντιστάθμισμα και εφόσον όλα θα πάνε καλά, μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελέσει σοβαρή ανάσα και παρακαταθήκη απέναντι στην “ολική καταστροφή”.
Η λύση του μεμονωμένου τουρίστα
Πολλοί ιδιοκτήτες επαύλεων πολυτελείας και airbnb γνωρίζουν ότι εφόσον η σεζόν ανοίξει την 1 Ιουλίου 2020, δεν έχουν να χάσουν πολλά, γιατί αυτή άλλωστε ήταν η δυναμική εποχή τους. Περιμένουν καρτερικά ένα θαύμα για να αρθούν τα μέτρα και οι “μεμονωμένοι τουρίστες” θα εμφανιστούν!
Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να συμβεί, εφόσον οι παγκόσμιες και οι ελληνικές συγκοινωνίες, τα υγειονομικά μέτρα και οι τρόποι αντιμετώπισης αποκατασταθούν πλήρως.
Το φάντασμα του κορωνοϊού θα πλανάται και πολύ πιθανόν να αντιμετωπίσουν πιθανότητες κρούσματος το οποίο δεν θα μείνει “κρυφό” και θα καταστρέψει την “ψηφιακή τους εικόνα” μετά συγκλονιστικών σχολίων, στις πλατφόρμες booking, airbnb, tripadvisor κλπ.
Μέσα σε αυτό, θα πρέπει να υπολογίσουμε την πρόληψη, την υγιεινή και την εν δυνάμει λειτουργία στις επιχειρήσεις σίτισης.
Εκτός και αν, κάποιοι πετύχουν και ενοικιάσουν τις επαύλεις τους σε πελάτες που θα επιζητήσουν μεγάλα χρονικά διαστήματα, με πλήρεις υπηρεσίες και εφοδιασμό εσωτερικής σίτισης, στην λογική “ασφαλών διακοπών καραντίνας”.
Ο εσωτερικός τουρισμός
Οι ψίθυροι πως την τουριστική Ελλάδα και τα νησιά θα τα σώσει ο εσωτερικός τουρισμός, δείχνουν να είναι ανεπαρκείς και αστείρευτα ρηχοί.
Ποιος μπορεί να σκεφτεί διακοπές και μπάνια με μάσκες και γάντια;
Ποιος μπορεί να προβλέψει αν μετά από 60 ημέρες #ΜένουμεΣπίτι, ξάπλα, φαγητό και ύπνο, ο Έλληνας θα περιμένει καρτερικά να πάει διακοπές;
Ποιος ξέρει αν επανέλθει μέχρι τον Δεκαπενταύγουστο στην κανονικότητα;
Ποιος μπορεί να ξέρει τι θα διαθέτει η τσέπη του Έλληνα των 800 (533 το μήνα) ευρώ από κρατικό βοήθημα;
Ποιος γνωρίζει τι θα γίνει στα νησιά και τι τον περιμένει εκεί;
Μπορούμε να περιμένουμε 12 μήνες;
Το σενάριο που η τουριστική μηχανή θα επανεκκινήσει τον Απρίλιο του 2021, δείχνει να επαληθεύεται.
Ένα σενάριο που θα συνοδευτεί με συμβόλαια και τιμές που σε κάθε περίπτωση θα συσσωρευθούν, σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ειδικά εφόσον κλειστούν μέχρι τον φετινό Σεπτέμβριο υπό τον φόβο νέου χειμερινού κύματος της πανδημίας.
Όπως και να έχει, το νησί θα χρειαστεί σοβαρή βοήθεια.
Ο Δήμος πρέπει να πάρει πλήρως στα χέρια του την τύχη του νησιού.
Η Περιφέρεια πρέπει να αναλάβει σοβαρές δομές επιβίωσης.
Οι τουριστικοί εργαζόμενοι θα πρέπει να μπουν σε 12μηνο ταμείο ανεργίας (πολύ πιο ενισχυμένο και όχι με 400 ευρώ το μήνα), οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρές επιχειρήσεις θα χρειαστούν ενισχύσεις, οι μεσαίες επιχειρήσεις θα απαιτήσουν επιδοτήσεις για να συντηρήσουν το όποιο προσωπικό και τις υποχρεώσεις τους και οι εν δυνάμει τουριστικές επιχειρήσεις, πρέπει να αναζητήσουν σοβαρές τραπεζικές ενέσεις για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις προς τρίτους.
Αν το κράτος δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στην ανθρώπινη νησιωτική αξιοπρέπεια, δεν θα ήθελα να προβλέψω τι μπορεί να συμβεί.
Και επειδή η μνήμη του Έλληνα και του Ζακυνθινού είναι πολύ κοντή, σύντομα δεν θα μιλάμε για την υγεία μας και τον Χαρδαλιά, αλλά για την θηλιά που θα έχουμε στο λαιμό μας και το κράτος που ήθελε να κάνει αριστερή προσέγγιση με φιλελεύθερη ματιά…
Απρίλιος 2020
Σπύρος Καμπιώτης
Φωτογραφία εξωφύλλου: iatropedia.gr
Πηγή: imerazante.gr
