Όπου και να βρίσκεσαι το Αργοστόλι σε πληγώνει
Το κρουαζιερόπλοιο κατέβασε σήμερα και δύο συμφοιτητές μου. Με χαρά περπατήσαμε στους δρόμους της πόλης. Αυτό ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα πρέπει να ομολογήσω, ιδιαίτερα από το κουφάρι του κτιρίου της Αστυνομίας, το οποίο τρόμαζε τους τουρίστες, μέχρι το μπαστούνι.
Θελήσαμε να περπατήσουμε προς το Φανάρι. Φθάσαμε και στο Θαλασσόμυλο και φυσικά προχωρήσαμε και στη πίσω πλευρά για να απολαύσουμε την ηρεμία και τη γαλήνη του τοπίου. Αυτό που αντικρίσαμε είναι δύσκολο να περιγραφεί. Όσο για τα συναισθήματα είναι πλέον πιο έντονα γιατί καθημερινά ενισχύονται από παρόμοιες εικόνες , όπως το κουφάρι του Λυκείου Θηλέων, το κτίριο της Αστυνομίας, η γκρεμισμένη προκυμαία, πρώτη εικόνα που βλέπουν οι επισκέπτες, η αδιαφορία απέναντι στα αδέσποτα κλπ.
Στο ερώτημα των φίλων για το σκοπό που εξυπηρετεί το κτίριο του Θαλασσόμυλου δεν μπορούσα να απαντήσω . Είχα διαβάσει όμως συνέντευξη Δημάρχου ο οποίος το ονομάζει χώρο πολιτισμού. Φυσικά οι άνθρωποι ρωτούσαν για το εσωτερικό. Εκεί αδυνατούσα να απαντήσω γιατί κανένας δεν γνωρίζει . Ο Δήμαρχος βέβαια εννοούσε την αυλή γιατί δεν είναι δυνατόν οι τέσσερις σανίδες που έκλεισαν τις πόρτες που έχασκαν είναι ενέργεια που ενισχύει το πολιτισμό. Δεν γνωρίζουμε βέβαια την ερμηνεία του κ Μιχαλάτου για τον πολιτισμό αλλά μάλλον τον ορίζει ως τριμηνιαίο, αποκλειστικά για τους επισκέπτες του καλοκαιριού. Μάλιστα στην ίδια συνέντευξη απορρίπτει μετά βδελυγμίας τη χρήση του ως χώρο εστίασης.
Για άλλη μια φορά προσπάθησα να υπερασπιστώ τη πόλη μου και να αποφύγω… τη δυσφήμιση. Γνωρίζω όμως ότι η προώθηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν είναι μια εποχική απασχόληση. Χρησιμοποιεί παραδοσιακούς χώρους, τους ευπρεπίζει, δεν πασαλείβει, ούτε τους κρύβει. Οι χώροι πολιτισμού προσφέρονται στους πολίτες για να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στην διατήρηση αλλά και αξιοποίηση προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Μερικές προτάσεις είναι η στέγαση λέσχης ανάγνωσης βιβλίων, χώρος για γνωριμία μαθητών με παραδοσιακά επαγγέλματα όπως τσαγκάρη, υφαντή κλπ., φιλοξενία έστω και μέρους των εκθεμάτων Μπάμπη Μακρή, μουσείο σχολικής ζωής με υλικό από σχολεία που φοίτησαν οι παππούδες μας και από ατομικές συλλογές, χώρος πώλησης παραδοσιακών προϊόντων, χώρος φιλοξενίας συλλόγων όπως Ορειβασίας, αγγειοπλαστικής, φιλοζωίας και άλλων εθελοντικών ομάδων κλπ.Είναι πολύ λυπηρό, διότι το κτίριο δημιουργήθηκε από το όραμα και τις άοκνες προσπάθειες ανθρώπων με πνευματική καλλιέργεια, με ενδιαφέρον αλλά και γνώση και πάντα αποτελούσε το κόσμημα της πόλης .
Δεν είναι αρκετό να βλέπουμε τη βιτρίνα του καταστήματος. Μόνο εάν βρεθείς στο εσωτερικό του. Δυστυχώς, στη περίπτωση αυτή η ταμπέλα του καταστήματος δεν αντιπροσωπεύει τη πραγματική εικόνα.
Ο Αυστριακός συγγραφέας Καρλ Κράους μας λέει ότι «Όταν ο ήλιος του πολιτισμού χαμηλώνει στον ορίζοντα, τότε ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές».
Με εκτίμηση
Ιωάννης Κοσμάτος.
