Κατ’ αρχάς ας θυμηθούμε:
Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τελειώνοντας τις ημέρες της στην εξουσία και προσπαθώντας να κάνει ό,τι μπορεί για να διασώσει την υστεροφημία της, θέσπισε ένα αναλογικό σύστημα στις εκλογές και την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης:
Με το ν. 4.555/2018 ΦΕΚ Α’ 133/19.07.2018, η μετά από ένα έτος εκμετρήσασα το ζην κυβέρνηση Τσίπρα θέσπισε τα εξής:
α) Αναλογική κατανομή των εδρών του δημοτικού συμβουλίου στις παρατάξεις. Δηλαδή, κάθε παράταξη να λαμβάνει τόσες έδρες όσες αναλογούν στις ψήφους που έλαβε, χωρίς πριμοδοτήσεις της ελάχιστης πλειοψηφίας “για να μπορεί να κυβερνήσει” (άρθρο 28 του ανωτέρω νόμου).
β) Ενίσχυση των Δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων, με την εκλογή συμβούλων και προέδρων με χωριστή κάλπη, ώστε να πάψουν οι συνδυασμοί τους να αποτελούν υποσημείωση στα ψηφοδέλτια των δημοτικών παρατάξεων με την εξάρτηση που αυτό συνεπάγεται, καθώς και με την εκλογή του προέδρου τους μεταξύ των δύο πλειοψηφισάντων συμβούλων των δύο πρώτων κατά σειρά εκλογής συνδυασμών, με ψηφοφορία του κοινοτικού συμβουλίου. (άρθρα 16, 17 & 80 του ανωτέρω νόμου).
γ) Ενδυνάμωση της θέσεως του δημοτικού συμβούλου με την καθιέρωση της δυνατότητάς του να αλλάζει παράταξη, αν η ελεύθερη γνώμη και συνείδησή του το επιτάσσουν. Επίσης ενθάρρυνση των συνεργασιών με την καθιέρωση δυνατότητας συνένωσης παρατάξεων ανά πάσα στιγμή (άρθρο 73).
δ) Αντιπροσωπευτικότερη, άρα και δημοκρατικότερη λειτουργία της Τ.Α., θεσπίζοντας ειδικότερα:
αα) Την δυνατότητα διορισμού Αντιδημάρχου από παράταξη άλλη από αυτήν του Δημάρχου (άρθρο 68).
ββ) Την συγκρότηση της “οικονομικής επιτροπής” και της “επιτροπής ποιότητας ζωής“, διά της εκλογής των περισσοτέρων μελών τους με καθολική ψηφοφορία του δημοτικού συμβουλίου και με απόλυτα αναλογική κατανομή των εδρών τους, ώστε να υπάρχει περίπτωση, στις μεγάλης σημασίας επιτροπές αυτές, να υπερισχύει όχι η παράταξη του Δημάρχου, αλλά όποια παράταξη το δημοτικό συμβούλιο ελεύθερα, κατά πλειοψηφία, επιλέξει (άρθρο 76).
Ήταν ένα σύστημα, που δεν έλυνε, βέβαια, τα τεράστια προβλήματα που φόρτωσαν στην Τ.Α. “Καποδίστριας” και “Καλλικράτης”, πραγματοποιούσε, όμως, ένα μεγάλο βήμα εμπρός, αφού με την απλή αναλογική στην κατανομή εδρών των παρατάξεων τουλάχιστον, έδινε αξία στην ψήφο του δημότη, που δεν θα έβλεπε πια την προτίμησή του σε συγκεκριμένη παράταξη να πετάγεται στον κάλαθο των αχρήστων, αν αυτή δεν είχε πρωτεύσει στις εκλογές, και, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, έδινε στο δημοτικό συμβούλιο την δύναμη που δικαιούται, επιτρέποντας την λήψη αποφάσεων από την πραγματική πλειοψηφία του και όχι από την πλασματική σχετική πλειοψηφία της παράταξης του Δημάρχου.
Όμως, το σύστημα αυτό ουδέποτε λειτούργησε, αφού είχε την ατυχία, πριν την έναρξη της δημοτικής περιόδου από την οποία θα ίσχυε, να αναλάβει τα ηνία της χώρας η Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Χωρίς να χάσει καιρό, η Κυβέρνηση της Ν.Δ. προχώρησε στο προαναγγελθέν “πραξικόπημα Κούλη – Πατούλη” :
Με το ν. 4623/2019 ΦΕΚ A’ 134/09.08.2019, ένα μόλις μήνα μετά την εκλογή της, με την χαρακτηριστική νεοφιλελέ σπουδή για να προλάβει την έναρξη της δημοτικής περιόδου, η νέα κυβέρνηση σακάτεψε την αναλογική και δημοκρατική λειτουργία της Τ.Α., διά των εξής θρασειών και χονδροειδών παρεμβάσεων:
α) Κατήργησε την δυνατότητα συνεργασίας των παρατάξεων, επιτρέποντας σύμπραξη …..μόνο με την παράταξη του Δημάρχου, προς περαιτέρω ενδυνάμωση της σχετικής πλειοψηφίας (άρθρο 1 του ως άνω νόμου).
β) Επανέφερε την “οικονομική επιτροπή” και την “επιτροπή ποιότητας ζωής” στο πρότερο καθεστώς της “δημαρχιακής δικτατορίας”, μειώνοντας τα μέλη τους, “διορίζοντας” αναγκαστικά μέλη από την παράταξη του δημάρχου και ορίζοντας τα λοιπά εκλεγμένα μέλη ανάλογα με την εκλογική δύναμη των παρατάξεων (άρθρο. 2 ).
γ) Δέσμευσε πάλι τις Δημοτικές και Τοπικές Κοινότητες στην ισχύ της σχετικής πλειοψηφίας, διορίζοντας Πρόεδρό τους τον πλειοψηφίσαντα σύμβουλο του πρώτου σε εκλογική δύναμη συνδυασμού. (αρ. 2 παρ. 9).
Με τον τρόπο αυτό ο Κ. Μητσοτάκης δημιούργησε έναν από τους αγαπημένους του τραγέλαφους: Δημοτικά Συμβούλια που εξέλεξαν οι δημότες με σύστημα αναλογικό, λειτουργούν με σύστημα πλειοψηφικό!
Είναι ένα κομφούζιο που επιδιώκεται από κάθε σωστό και τίμιο ως προς την ιδεολογία νεοφιλελεύθερο, γιατί συκοφαντεί και μειώνει την έννοια του Δημοσίου, που έτσι μπορεί να πωληθεί σε μικρότερη τιμή στους ιδιώτες.
Ο Κ. Μητσοτάκης όμως, ως γνωστόν μετά την άνοδό του στην εξουσία πήρε θάρρος …. πολύ θάρρος! Λίγο τα κανάλια που τον λιβανίζουν νυχθημερόν και ομαδικά, λίγο ο ελληνικός λαός που τον θαύμασε, όταν διήγγειλε ότι πρέπει να πλένουμε καλά – καλά τα χεράκια, λίγο ο χαρακτήρας του, που δίνει στο πρόσωπό του το ύφος του σπούργου που νομίζει πως είναι αετός, ο Μητσοτάκης (υ)ιός κατάλαβε ότι “τώρα που γυρίζει” είναι ευκαιρία να επιβάλει όποια καταστρεπτική, αντιλαϊκή ανοησία του παραγγέλνουν οι προϊστάμενοί του από την Ε.Ε. α.ε.
Με τη νοοτροπία αυτή να τον διακατέχει, ο Μητσοτάκης αδελφός (της Ντόρας βεβαίως) ήταν επόμενο να προωθήσει την “τελική λύση” και στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Εν μέσω “πανδημίας”, ενώ οι πολίτες περιδεείς, μόνη φροντίδα έχουν να φυλάττουν τα πρόσθιά τους από τον φονικότατο κορωνοϊό και τα νώτα τους από το πλήθος των διεστραμμένων εραστών που κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας, ο Μητσοτάκης θείος (του Μπακογιάννη βεβαίως) φέρει προς ψήφιση νομοσχέδιο, που γυρίζει την Τ.Α. πίσω στην δικτατορία της ισχνής, πλασματικής πλειοψηφίας, με τα εξής, κυρίως, θεσπίσματα:
α) Επανέρχεται η διάρκεια θητείας των Δημοτικών Αρχών στα πέντε (5) έτη.
β) Το όριο εκλογής από τον πρώτο γύρο τίθεται στο 43%.
γ) Εξασφαλίζεται η εκλογή των 3/5 των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου στον νικητή των εκλογών.
δ) Καταργείται η ξεχωριστή κάλπη για την εκλογή των κοινοτικών Αρχών.
Πρόκειται για ωμή και αδίστακτη ολική επαναφορά του συστήματος που για χρόνια γελοιοποίησε την Τοπική Αυτοδιοίκηση· του συστήματος που θέλει το Δημοτικό Συμβούλιο διακοσμητικό στοιχείο, τις Κοινότητες απόλυτα εξαρτημένες από “τα κεντρικά” των Δήμων και τον Δήμαρχο του 43% γενικό δερβέναγα, Τσάρο, Καίσαρα και Πάπα. Πρόκειται για την ουσιαστική κατάργηση της Τ.Α.
Και όλα αυτά κρυφίως· όλα αυτά ενώ εμείς “φωνάζουμε Ζήτω και Γεια” και περί άλλων μεριμνούμε και τυρβαζόμεθα. Ομολογώ δε, ότι κι εγώ δεν θα το μάθαινα αν δεν το έβλεπα ως θέμα συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο Ληξουρίου, εισηγμένο από την “Λαϊκή Συσπείρωση”· ίσως γιατί δεν περίμενα να φτάσει ως εκεί το θράσος του Μητσοτάκη (υ)ιού, αδελφού και θείου.
Η απλή αναλογική, όμως, ως εκλογικό σύστημα, αλλά κυρίως ως “φιλοσοφία”, δεν είναι δυνατόν να γίνεται άθυρμα στα χέρια οποιουδήποτε νομοθέτη. Όταν καθιερωθεί είτε κατόπιν λαϊκής απαίτησης είτε “συμπτωματικά”, ούτε ο ίδιος ο Λαός δεν έχει δικαίωμα, ηθικά, να την αλλάξει, παρά μόνο προς ….το αναλογικότερον!
Γιατί η ίδια η απλή λογική λέει ότι μόνο με την απλή αναλογική λειτουργεί σωστά αυτή η κακομοίρα η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, μόνο με την απλή αναλογική η ψήφος του πολίτη κρατάει ατόφια την αξία της· οποιοδήποτε δε, λίγο ή πολύ, πλειοψηφικό σύστημα, μπορούμε να πούμε ότι, λίγο ή πολύ, νοθεύει το Δημοκρατικό Πολίτευμα.
Εν κατακλείδι, σε καιρούς που όλοι μας έπρεπε να αγωνιζόμαστε για την καθιέρωση της απλής αναλογικής και στις εθνικές εκλογές, μήπως και καταφέρουμε να γλιτώσουμε από όλα τα “μεγάλα κόμματα”, που σαράντα χρόνια με διάφορα ονόματα μας βασανίζουν, εμείς ανεχόμαστε την κατάργηση της απλής αναλογικής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Και το χειρότερο είναι η δικαιολογία τους: “Επαναφέρουμε το πλειοψηφικό σύστημα για να μπορούν να κυβερνηθούν οι Δήμοι“!!! Σαν να είμαστε λαός προβάτων που θέλουμε τσοπάνη για να μας οδηγεί και σκύλο για να μας μαζεύει στο μαντρί.
Μακάρι να μην έχουν δίκιο.
Πηγή: https://365335.blogspot.com/
