ΚΑΝΕΝΑΣ Έλληνας…
ΚΑΝΕΙΣ από το χωριό…
Το γράφω και ντρέπομαι… (εγώ τουλάχιστον).
Γιατί πρέπει πάντα στην χώρα μας, να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους;
Κανένας από αυτούς τους 4 δεν νιώθει ότι είναι άξιος συγχαρητηρίων. Ούτε και επιθυμούν να ακούσουν καλά λόγια.
Γιατί ΔΕΝ πήγαν εκεί, γι’ αυτόν τον λόγο.
ΕΣΕΙΣ όμως, που διαβάσατε την ανακοίνωση και ενώ ΖΕΙΤΕ στο χωριό, (άλλος 2, άλλος 5 άλλος 10 στενά παραπέρα) και ούτε καν μπήκατε στον κόπο να έρθετε, για να υπερασπίσετε αυτό που ανήκει σε εσάς και αύριο στα παιδιά σας, λάμψατε διά της απουσίας σας.
Κι άν η ώρα ή ημέρα, ήταν ακατάλληλη λόγω εργασίας ή υποχρεώσεων, μπορούσατε να το πείτε. Θα αλλάζαμε το ραντεβού…
Κριθήκανε και οι μεν και οι δε, όχι από εμένα, ούτε από τον γείτονα, ούτε από τον διπλανό σας, αλλά από την ίδια την συνείδησή σας, που ελπίζω να σας ζητήσει εξηγήσεις κάποια στιγμή…
Κι επειδή στους περισσότερους ο εγωισμός, είναι συνήθως πιό ισχυρός από το μεγαλείο της παραδοχής ενός λάθους, θα προσπαθήσετε -ίσως- να βγείτε κι από πάνω.
Δεν σας κακίζει κανείς. Πρό των ευθυνών σας, προσπαθούμε να σας φέρουμε.
Πρίν να είναι αργά…
Τα λάθη είναι ανθρώπινα και υπάρχουν για να τα διορθώνουμε, να προοδεύουμε και ως πολίτες και ως κοινωνία.
Αντιθέτως θα είχε κινηθεί ο ίδιος πρώτος.
Όχι… υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν παίζει να τους πούμε «μπράβο» επειδή έκαναν το αυτονόητο και μάλιστα αργά. Στο φινάλε την δουλειά τους έκαναν (και ομολογουμένως την έκαναν καλά, πρέπει να το τονίσουμε αυτό…), καθαρά λόγια.
Καλό το «Διοικείν» φίλτατοι.
Χωρίς το «Προνοείν» όμως, είναι τίποτα.
Και με ΑΠΟΛΥΤΗ ειλικρίνεια, ελπίζουμε κι εσείς να μάθατε κάτι απ’ αυτό και την επόμενη φορά, να εφαρμόσετε το αρχαίο ρητό «Διοικείν εστί προνοείν»…
Ας ελπίσουμε ότι ΟΛΟΙ μάθαμε κάτι από τα λάθη μας. Εμείς που πήγαμε, ήδη κάναμε την κριτική μας και ξέρουμε ότι θα μπορούσαμε να το είχαμε οργανώσει καλύτερα, ώστε να κινητοποιηθεί περισσότερος κόσμος. Την αυτοκριτική μας την κάναμε.