Χαίρομαι πραγματικά να διαβάζω ειδήσεις σαν αυτήν που μας δημοσιοποίησε ο καλός μας φίλος ο Κώστας Ζαπάντης.
Δεν είναι μόνο η χαρά που σου δίνει η εθελοντική εργασία, το έργο και η προσφορά ενός νέου επιστήμονα από τον τόπο μας για τον τόπο μας και εν προκειμένω του αρχιτέκτονα Παναγή Κουρκουμέλη του γιου του Νίκου και της Σίας όσο είναι το αίσθημα πως υπάρχει ζωντανή η ελπίδα ο τόπος μας να γίνει πολύ καλύτερος έχοντας ως αιχμή του δόρατος τους νέους της ανθρώπους που είναι και η μοναδική μας ελπίδα για μια καλύτερη πατρίδα.
Θέλω όμως να πω και τούτο, ο Παναγής δεν ήλθε από το πουθενά, παιδιά σαν τον Παναγή έχουν πάρει την παιδεία από τους προπάτορες τους να κουβαλάνε εκείνο το βαρύ φορτίο όπως το κουβαλούσαν και οι έφηβοι νέοι πολίτες της αρχαίας Αθήνας προκειμένου στο τέλος της ημέρας να μπορέσουν να πουν ” τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάσσω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ ἀρείω ὅσης ἂν παραδέξωμαι”.
Και ευτυχώς στο νησί μας και στον τόπο μας υπάρχει αυτή η γλυκιά προσδοκία για εκείνη την “άλλη Κεφαλονιά” την Κεφαλονιά των ονείρων μας έτσι όπως την είχαν και την έχουν οραματιστεί εκείνοι που έζησαν και αγάπησαν την πατρώα γη μαζί με τους ανθρώπους της.
