Επαγγέλματα που χάθηκαν, στο πέρασμα του χρόνου…
Όταν τα άλογα, τα μουλάρια και τα γαιδουρακια, ήταν το δεξί χέρι, ιδίως των χωρικών και αγροτών μας…
Με αυτά οργωναν τα χωράφια τους, μετέφεραν πέτρες, οικοδομικα υλικά,ξύλα, τα προϊόντα, το γάλα κλπ…
Υπήρχε το επάγγελμα του σαγματοποιου…
Τελευταίος ο Γερ. Αντρεατος (Ντεντεουλας)…
Με τις βελόνες επιδιορθωνε, κατασκεύαζε, τα σαμάρια, γεμίζοντας τα με ψαθι και ότι άλλο ήταν απαραίτητο,και χρήσιμο, για τα ζώα…
Ο Βασίλης Λυγγουρης, επιδιορθωνε, τις ομπρέλες…
Τότε που η ομπρέλα ήταν είδος πολυτελείας, και δύσκολο να αγοράσεις καινούργια…
Ο Βασιλάκης, όπως ήταν γνωστός, ταυτόχρονα και κουρέας, ομπρελοποιος, ανελαμβανε, να φτιάξει τις αντενες, να ξαναχρησιμοποιηθουν, και πάλι…
Ο Μήτσος από τα Γιάννενα…
Ερχόταν κάθε Σεπτέμβρη, που άνοιγαν τα σχολεία, και έφευγε κατά την Άνοιξη…
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα (καζάνι), ανακάτευε το μίγμα, μέλι κλπ…
Επερνε λίγο, και φτυνοντας τις παλάμες, για να μην καεί..
Έδινε σχήμα κωνοειδες, πέρναγε ένα ξυλάκι, στο κέντρο του, και το μαντζούνι, έτοιμο…
Την άλλη μέρα, έξω από το σχολείο, τα πουλούσε..
Κανεις ποτέ δεν έπαθε τίποτε…
Άλλα χρόνια, άλλοι οργανισμοί…
