Ο Καναριας…
Ο αξέχαστος Αντώνης Χριστακοπουλος, με το ομώνυμο εστιατόριο…
Στην πάνω γωνία της πλατείας….
Διακρίθηκε για την ωραία και φθηνή κουζίνα του,με τα υπέροχα εδέσματα…
Μεγάλος λάτρης των πουλιών και των ζώων, δεν έπαψε στιγμή, κατά την διάρκεια της εργασίας του, να μην έχει κάτι, στο χώρο του…
Αρχή γενομένης, από τα καναρίνια, εξου, και το όνομα της επιχείρησης…
Οι μαινες, αργότερα που σφυριζαν και έλεγαν λέξεις, στους περαστικούς..
Πόσα παιδιά της εποχής, δεν περνούσαν επίτηδες, για να τις προκαλέσουν?…
Παπαγάλους, επίσης ομιλουντες….
Μία μικρή αρσενική μαϊμού..
Που όταν έβλεπε γυναίκες, έκανε διάφορα…
Πόσα αδέσποτα σκυλάκια, και γατούλες τάιζε, Τοποθετώντας φαγητό, σε κάποιες γωνίες, της διπλανής παιδικής χαράς…
Με το χαρακτηριστικό, επίσης, τρίκυκλο, αλώνιζε την πόλη μας για τα ψώνια του…
Στην φωτογραφία, με αυτό, εξω από το μαγαζί του..
Άλλη μια αξέχαστη φυσιογνωμία του τόπου μας…
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΛΑΘΟΥΡΑ
Οικογένεια Λαθουρα…
Η πιο αγαπητή οικογένεια αθιγγανων στην πόλη μας…
Ο Παναγής και η Παγωνα και τα παιδιά τους…
Αρχικά ειχαν εγκατασταθεί στην Λειβαθω, και κατόπιν στο Αργοστόλι, στις Μουριες..
Λέγανε πώς το ανδρόγυνο, είχε συγγενικες σχέσεις, και πως κατέφυγαν εδώ, για να αποφύγουν τις συνέπειες…
Ίσως λόγω αυτής της σχέσης, να είχαν τα παιδιά, τα γνωστά προβλήματα…
Ηθελε διακαώς κόρες, και όταν δεν ερχόταν,έλεγε λάθος, έτσι
του βγάλανε το παρατσούκλι…
Πως έγινε λάθος…
Ποτέ δεν ενόχλησαν, ποτέ δεν έκλεψαν, γιαυτό ο κόσμος τους αγκάλιασε, και τους έδινε από το υστέρημά του…
Ποιος δεν θυμάται, την γαλήνια και γλυκιά μορφή της Παγωνας..?
Οι δύο μεγάλοι γιοι, πάντα πρώτη θέση στο σινεμά, ειδικά όταν είχε ταινίες δράσης η γουέστερν…
Ίσως με την φαντασία του μυαλού, να δημιουργούσαν όνειρα, γι αυτά που τους στέρησε η ζωή…
Ο Διονύσης με τους Άγιους, ζωσμενος, και με το χαρακτηριστικό του γέλιο, δημιούργησε έναν πρωτόγνωρο τύπο…
Και τ άλλα τους παιδιά, ανενόχλητα, ο Ηλίας, ο πιο εργατικός…
Που τον παρέσυρε κάποιο αυτοκίνητο συμπολίτη μας, και τον εγκατέλειψε κάπου στο γήπεδο…
Ίσως αν ήταν παιδί κάποιου άλλου Θεού, να ζούσε, η να ευρησκαν τον ένοχο – η…
Η συμπαθέστατη Ελένη, που στα νιάτα της, η ομορφιά της είχε ζαλίσει πολλούς, ντόπιους και μη..
Που όμως η ζωή της ήταν αξιοπρεπεστατη, παράδειγμα για πολλές τότε…
Στα παλιά καλά Καρναβάλια, πάντα συμμετείχαν οικογενειακώς, παρέα με τα ζωντανά τους…
Συνήθως γαιδουρακια η κατσικουλες…
Η ευχή να ακολουθήσουν το παράδειγμα τους, που κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, στάθηκαν Ορθιοι και έμειναν στην μνήμη μας, αγαπητοί σε όλους, και άλλοι…
Ο ΦΛΑΡΗΣ
Ο Φλαρης…
Δωροθεος Αρμαος, το όνομα του, με καταγωγή από Σύρο…
Όπως πολλοί άλλοι συμπολίτες μας…
Ιερομοναχος (καπουτσινος), ήρθε στο νησί μας, να υπηρετήσει την καθολική εκκλησία…
Πολύ αγαπητός συνετρεχε, όποιον είχε ανάγκη…
Πάντα με τον γλυκό του λογο, επισκεπτόταν πολλά σπίτια, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθησεων…
Χαρακτηριστικό ταπεινοφροσυνης, τα σανδάλια, που φορούσε…
Περιδιαβαινε την πόλη, και σχεδόν καθημερινά την Γέφυρα για να βρίσκεται, στο Καθολικό νεκροταφείο, ν απαλύνει τον πόνο των πενθουντων…
Στα παιδιά μας διηγοταν την ιστορία της Εικόνας που βρίσκεται στην Καθολική Εκκλησία…
Πως ευρέθηκε στην θάλασσα, αφού είχαν περάσει πολλά Χριστιανικά και άλλα, τελικά την εντόπισε το καθολικό…
Μας έκανε εντύπωση στα παιδιά, το κομποσχοινι, που φορούσε…
Και μια ψεύτικη εντύπωση που μας είχαν δημιουργήσει, ότι κάθε κόμπος, είναι και μια ψυχή που έχει πάρει…
Η Εκκλησία του, κάθε Κυριακή ήταν γεμάτη από πιστούς, που ήθελαν να ακούσουν τα θερμά του λόγια…
Τα Χριστούγεννα, είχε την καλύτερη Φάτνη, και πολλοί Ορθόδοξοι, πήγαιναν, να την θαυμάσουν, και να ακούσουν το Αβε Μαρία, με τη υπέροχη μουσική Αρμονιου που την συνοδευε, καθ όλη την διάρκεια των γιορτών…
Απ έξω, ο Γιάννης, με τα μοσχομυρουστα καστανα, που έψηνε στη φουφου,δημιουργουσαν ένα ειδυλλιακό τοπίο…
Τέτοιες φιγούρες, σαν τον καλό μας, Φλαρη, πιστεύω ότι έχουν μείνει αναλλοίωτες, στην μνήμη των παλιών Αργοστολιωτων….
