Μαρία Βινιέρη: Η δημοσιοποίηση ενός προβλήματος

Αγαπητοί φίλοι,

Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας αυτό που βιώνω εγώ και τα παιδιά μου τον τελευταίο χρόνο. Πλέον έχω απογοητευτεί τόσο πολύ που θέλω να δημοσιοποιήσω το πρόβλημα μου ώστε να δώσω στο ευρύ κοινό την εικόνα που επικρατεί στις μικρές κοινωνίες γιατί είμαστε μια εικόνα ενός παζλ που καταλήγουμε στην γενική εικόνα του κράτους. Από το 2019 και σχεδόν μέχρι και λίγο καιρό πριν γιατί με όσα γίνονται έχουν μαζευτεί λίγο αντιμετωπίζω μια παράλογη και εσκεμμένη συνθήκη από δυο συγκεκριμένους ανθρώπους που ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Όλα ξεκίνησαν όταν αυτοί οι άνθρωποί για δικούς τους προσωπικούς λόγους ο καθένας να έρχονται χωρίς προηγούμενο να παρκάρουν τα οχήματα τους ακριβώς απέναντι από την έξοδο του δρόμου μου με την κεντρική οδό του οικισμού. Όπως είναι επόμενο στους μικρούς οικισμούς οι δρόμοι δεν έχουν μεγάλο πλάτος, οπότε όσοι εξυπηρετούμασταν από τον συγκεκριμένο δρόμο να μην μπορούμε να βγούμε αφού το πλάτος του δρόμου δεν ήταν αρκετό. Πέρα από την προσωπική μαρτυρία μου, όταν έχεις έναν δορυφόρο που έχει περάσει από το 2003 – 2019 από το συγκεκριμένο οικισμό πάνω από 10 φορές και πάντα η διασταύρωση ήταν ελεύθερη και ο πιο αδαής καταλαβαίνει τη σκοπιμότητα. Όταν έχεις σύζυγο ναυτικό και έχεις μείνει πίσω με τρία ανήλικα τι θα έκανες;; Το πιο λογικό να πεις σας παρακαλώ δεν μπορώ να βγω από το σπίτι μου και ενώ ξέρεις ότι το κάνουν επίτηδες, όμως η απάντηση έλα φώναξε μας όταν σε ενοχλούμε σε κάνει να πρέπει να κινηθείς με νόμιμο τρόπο χωρίς παρατράγουδα και χωρίς να ζητάς εξυπηρετείς. Να σημειώσω για να μην δημιουργηθούν εντυπώσεις είμαι αντιπρόεδρος της Κοινότητας αλλά παραμένω πάντα πολίτης πρωτίστως αυτής της χώρας. Δηλαδή 30 χρόνια δεν χρειαζόταν να χτυπάω κάρτα και τώρα θα πρέπει να σας ζητάω την άδεια κάθε πότε πρέπει να μετακινηθώ εγώ και τα παιδιά μου;; Tι κάνεις λοιπόν;; Τι πιο απλό καταθέτεις μια αίτηση στην Κοινότητα όποιος έχει την αρμοδιότητα να σου λύσει το πρόβλημα και να διασφαλιστεί η ελεύθερη διέλευση στη διασταύρωση των δρόμων αυτών. Και εκεί ξεκινούν όλα. Ενώ η Μαρία επιζητεί τα νόμιμα από όποιον έχει την αρμοδιότητα ξεκινά ένας βρώμικος πόλεμος. Βγάζει λοιπόν η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Αργοστολίου μια γνωμάτευση αφού έχει κάνει αυτοψία η οποία όπως είναι φυσικό αποδίδει τα όσα ορίζει η νομοθεσία. Τι ήταν να γίνει αυτό!!! Αδύνατον να αποδοθούν τα νόμιμα. Ντροπή στην παιδεία που έχουμε. Περνά το θέμα από Επιτροπή Ποιότητας Ζωής και οι παραβάτες έχουν το θράσος όχι μόνο να ενοχλήσουν την επιτροπή η οποία δικαίως ψήφισε την γνωμάτευση των ειδικών αλλά είχαν και την επιπλέον θρασύτητα να ψάχνουν την νομιμότητα της απόφασης. Ξέχασα να σας πω ότι μιλάμε για δύο δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν νόμοι για τους πολίτες. Αφού η Επιτροπή ψήφισε δεν είχαν κάτι άλλο να κάνουν πάρα προσφυγή στην Αποκεντρωμένη Υπηρεσία στην οποία άφηναν αιχμές για την νομιμότητα της απόφασης, της ιδιότητας μου, της απόφαση της τεχνικής υπηρεσίας αλλά το ρεζουμέ ήταν για την κούρσα της κυρίας Βινιέρη. Καταλαβαίνετε ότι όταν έμαθα όλο αυτό η επόμενη κίνηση ακόμη και αν δεν είχα να τα διαθέσω και να τα στερήσω από τα παιδία μου για μια απλή απαγόρευση και μια ελεύθερη διέλευση σε διασταύρωση δρόμων να απευθυνθώ σε δικηγόρο γιατί οι κύριοι αυτοί λόγω της ιδιότητας τους ασκούσαν κάθε πίεση που μπορούσαν μόνο και μόνο για περάσει το δικό τους. Φτάσαμε με τα πολλά και τα λίγα σε σημερινό Κοινοτικό Συμβούλιο όπου έχουν καταφέρει να μεταπείσουν δύο μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου ώστε να καταθέσουν νέα αίτηση ώστε να επανεξετασθεί το αίτημα μου και η απόφαση της Τεχνικής Υπηρεσίας και την Επιτροπής Ποιότητας Ζωής γιατί τάχα δεν κατάλαβαν τι ψήφιζαν εδώ και τρεις μήνες δηλαδή την γνωμάτευση των ειδικών. Και εντάξει έρχεται κάποιος και σου λέει την ιστορία της του όπως θέλει εσύ σαν Κοινοτικός Σύμβουλός πριν καταθέσεις επίσημα ανάκληση χωρίς να ξέρεις το γιατί και να έχεις διαβάσει τη νομοθεσία αφού έχεις υπογράψει πριν ρεζιλευτείς γιατί δεν κάνεις τον κόπο να πας στην Τεχνική Υπηρεσία να σου λύσει τις απορίες σου;; Πλέον πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να περιμένω από αυτό το σύστημα και τους ανθρώπους που αποφασίζουν για την τύχη του εκάστοτε πολίτη. Νιώθω ότι δεν υπάρχει καμία αξιοκρατία. Δεν ξέρω πως θα βρω το δίκιο μου. Έχω τόσο φωτογραφικό υλικό από το πρόβλημα μου που και ο πιο ανίδεος θα καταλάβαινε τη σκοπιμότητα αλλά και την έκταση του προβλήματος μου. Να σημειώσω ότι ο ένας εκ των δυο είναι απλός επισκέπτης του οικισμού και ο έτερος μόνιμος κάτοικος τυγχάνει να διατηρεί οίκημα 27μ μακριά από την διασταύρωση. Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς θέλουν σίγουρα ή να αγοράσω ελικόπτερο ή να βάλω ρόδες στο σπίτι να το πάω αλλού. Αυτή είναι η Ελλάδα του 2020!! Ξέρω σε κάποιους δεν θα αρέσει αυτό που κάνω τώρα αλλά και γω πρέπει να βρω το δίκιο μου και ακόμη και αν δεν το βρω ο κόσμος πρέπει να ξερει τι να περιμένει αλλά και ποιούς επιλέγει να του λύσουν τα προβλήματα. Λυπάμαι ειλικρινά που κάποιοι δεν μπαίνουν καν στον κόπο να διαβάσουν την νομοθεσία αλλά ελαφράν την καρδία θέλουν να συμμετέχουν σε εκλογές τοπικών συμβουλίων ώστε να αποφασίζουν για τις τύχες των απλών πολιτών!!! Για όσους δεν έχουν καταλάβει τη Μαρία την ενδιαφέρει μόνο το άρθρο 10 του Ν.2696/1999 :

Άρθρο 10

Εγκατάσταση μέσων σήμανσης και σηματοδότησης

1.Οποιος έχει τις κατά τον παρόντα Κώδικα αρμοδιότητες ή την εξουσία επί του πράγματος, επί του οποίου διεξάγεται δημόσια κυκλοφορία, υποχρεούται να λαμβάνει κάθε μέτρο, ώστε από τη δημόσια κυκλοφορία να μη δημιουργείται κίνδυνος ή ζημία τρίτων προσώπων ή άλλων έννομων αγαθών.

Μαρια Βινιερη

Αντιπροεδρος Κοινοτητας Μεταξατων

αλλα πρωτιστος πολιτης αυτης της χωρας.

https://www.facebook.com/maria.vinieri.50/posts/10158501238326055