Με το χέρι …στο στήθος

Πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια ήρθε στο ιατρείο μου μια γυναίκα γύρω στα σαράντα ,που για λόγους ευνόητους αλλά και συμβολικά θα την αναφέρω ως “Δημητρα “( στην αρχαιότητα η θεά Δήμητρα ήταν η θεά της μητρότητας).

Η “Δήμητρα “λοιπόν μου δηλωσε από την πρώτη στιγμή που την είδα ότι είχε ένα όνειρο κι ένα σκοπό · να γίνει μητέρα.

Επειδή αντιμετώπιζε κάποια ορμονικά προβλήματα αλλά και λόγω ηλικίας δεν το είχε καταφερει,αν και είχε κάνει ήδη μέχρι τότε πέντε προσπάθειες εξωσωματικής.

Αφού μιλήσαμε και έκανε ένα κύκλο εξετάσεων μεταξύ των οποίων και έλεγχο μαστών, αποφάσισε να κάνει άλλη μια προσπάθεια εξωσωματικής.

Αυτή τη φορά στάθηκε τυχερή και μετά από ένα χρόνο απέκτησε αυτό που λαχταρούσε όλη της τη ζωή, ένα υγιέστατο μωράκι.

Αν και την παρακολουθούσα στην εγκυμοσύνη της,τους τελευταίους δυο μήνες πήγε στην Αθήνα οπου είχε σπίτι και εκεί παρέμεινε για να γεννήσει.

Δεν θα ξεχάσω τη ημέρα που γέννησε και με πήρε τηλέφωνο. Ακούγοντάς την ενιωθα ότι πετούσε στον ουρανό κι είχε αγκαλιά όλον τον κόσμο μέσα από τα μάτια του μικρού της γιου.

Από εκείνη τη μέρα έχασα τα ίχνη της για δυο χρόνια.

Δυο χρόνια μετά με πήρε τηλέφωνο ένα βράδυ και μου ζήτησε να την δω γιατί κάτι επιανε από καιρό στο στήθος της.

Την επόμενη μέρα βρεθήκαμε.

Ήταν αυτό που φοβόμουν και ήταν εκεί από καιρό. Ίσως πάνω από ένα χρόνο.

Απο τότε που είχε κάνει μια μαστογραφία στην Αθήνα και είχαν δει κάτι που έπρεπε να το ψάξει , αλλά η ίδια πλημμυρισμένη ακόμη από τον ενθουσιασμο και τη λαχτάρα για το μωρό της, το αγνόησε , το απώθησε από το μυαλό της, μέχρι που το συνάντησε με το χέρι της,αλλά και πάλι δεν ήθελε να το πιστέψει.

Η “Δήμητρα”δεν είναι πια κοντά μας.

Πάλεψε πάνω από πεντε χρόνια με έναν σκληρό εχθρό. Πάλευε με δύναμη που έπαιρνε από το μικρό της γιο , το αστέρι της όπως μου τον αποκαλούσε.

Η “Δήμητρα”δεν είναι πια κοντά μας.

Μέσα από την δουλειά μου έχω συναντήσει πολλές γυναίκες που καθεμία σαν τη “Δήμητρα”έχει μια ξεχωριστή δική της ιστορία.

Οι περισσότερες που βρέθηκαν αντιμέτωπες με τον καρκίνο του μαστού νίκησαν. Είναι δίπλα μας, κοντά μας και υγιεις.

Κάποιες δυστυχώς δεν τα κατάφεραν αλλά εχουν μείνει ολες στο μυαλό μου χαραγμένες για τη δική τους μάχη και δύναμη και τη δική τους ιστορία.

Ο καρκίνος του μαστού είναι ο συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες αλλά παράλληλα και ο πιο θεραπεύσιμος, ειδικά αν εντοπιστεί σε πρώιμο στάδιο.

Είκοσι χρόνια , λόγω αντικειμένου , δίπλα στις γυναίκες θα ήθελα με αγάπη να σας δώσω κάποιες συμβουλές με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας κατά του καρκίνου του μαστού.

  • Από την νεαρή ηλικία προσέξτε τη διατροφη σας. Τραφείτε υγιεινά ,αποφύγετε ζάχαρη ,ζωικά λίπη και μειώστε γενικά την κατανάλωση επεξεργασμένων και τυποποιημένων φαγητών.
  • Επιδιώξτε την τακτική άσκηση και την καλή φυσική κατάσταση.
  • Η παχυσαρκία είναι εχθρός μας. Προσπαθειστε να την αποφύγετε.
  • Μην καπνίζετε και μην υπερκαταναλώνετε αλκοόλ.
  • Ολοκληρώστε όσο πιο νωρίς μπορειτε την μητρότητα. Γεννείστε τα παιδιά σας αν μπορείτε πριν τα 35 έτη.
  • Θηλαστε τα μωρά σας.
  • Χαρείτε τη ζωή χαμογελώντας κάθε μέρα και περιορίστε όσο μπορείτε το άγχος και τη θλίψη.
  • Μάθετε από μικρές να ελέγχετε μόνες το στήθος σας. Αγγίξετε το σώμα σας και γνωρίστε το.
  • Κάντε, και ειδικά μετά την ηλικία των σαράντα ετών ,έναν ετήσιο έλεγχο με ´ψηλάφηση και ότι άλλο ( υπέρηχο ή μαστογραφία )σας προτείνει ο γιατρός σας.
  • Μη φοβάστε. Όταν γνωρίζουμε το σώμα μας , το σεβόμαστε και αντιμετωπίζουμε όσο καλύτερα γίνεται οτιδήποτε μας προκύψει.

Ο μαστός σύμβολο θηλυκότητας και ζωης αξίζει την προσοχή και το σεβασμό μας.

Για να βγαίνει αυτος πάντα νικητής.

Φώτης Αυγουστατος

Μαιευτηρας Γυναικολογος.