Κ. Αποστολάτε, δεν θα γράψω ως πρόεδρος του Σ.Σ.Κ. (άλλωστε σύμφωνα και με τα δικά σας γραφόμενα, δεν το αναγνωρίζετε), αλλά θα παραθέσω τις απόψεις μου ως απλός μέλος ενός ανενεργού και όχι παράνομου (όπως αναγράφει και η Ελληνική Ομοσπονδία Ε.Σ.Ο. αυτή την στιγμή) συλλόγου.
Θα προσπαθήσω να απαντήσω στα ερωτήματά σας, όπως επίσης να εξηγήσω και το δικό μου σκεπτικό. Δεν θα μπω σε καμία περίπτωση σε διαδικασία ανταλλαγής μηνυμάτων μέσω των ιστοσελίδων που μας φιλοξενούν, τόσο στα ευχάριστα αλλά και πολλές φορές δυσάρεστα γεγονότα.
Όπου διαφωνείτε ή δεν καλύπτεστε από τα γραφόμενά μου, μπορείτε να προσφύγετε όπου εσείς επιθυμείτε.
Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, μιας και αναφερθήκατε δημόσια στο όνομα και αφήνοντας διάφορα υπονοούμενα.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Αργοστόλι, πριν από 52 χρόνια. Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου σε ηλικία 4-5 χρονών μου έμαθε τις κινήσεις. Μαγεύτηκα…δεν μπορώ να βρω άλλη λέξη για να το περιγράψω. Από τότε, όπου μπορούσα, όπου έβρισκα έπαιζα σκάκι. Δυστυχώς για το νησί μας, τις 2 πρώτες δεκαετίες της ζωής μου, δεν υπήρχε τίποτε οργανωμένο για το σκάκι. Ούτε τότε υπήρχε το διαδίκτυο.
Βλέποντας ότι μου άρεσε τόσο πολύ, μου αγόρασαν μια ηλεκτρονική σκακιέρα (πρωτοποριακή για την εποχή της) και έτσι έβγαζα το… άχτι μου. Οι συγκυρίες το έφεραν έτσι να λείψω από το νησί 20 χρόνια.
Το 2009 επέστρεψα με την οικογένειά μου πλέον στον νησί. Ενθουσιάστηκα όταν έμαθα ότι υπήρχε Σκακιστικός Σύλλογος και γράφτηκα. Πρόεδρος, ο κος Αποστολάτος. Τα “επίσημα” γραφεία του συλλόγου ήταν το “Καφενείο της Καμπάνας”. Ναι, εκεί είχε δηλωθεί η έδρα, γιατί τότε δεν ήθελαν από τον νόμο κάτι άλλο. Σεβαστό. Εκεί μαζεύονταν τα μέλη για να παίξουν και τα παιδιά που ήθελαν να μάθουν σκάκι, με δάσκαλο τον Κον. Αποστολάτο.
Η Καμπάνα όμως κάποια στιγμή δυστυχώς (το “δυστυχώς” για πολλούς λόγους) έκλεισε. Έπρεπε να βρεθεί άλλος χώρος για την αγαπημένη μας ασχολία. Γνωστό παραλιακό παραδοσιακό καφενείο έγινε ο νέος χώρος για τα μέλη… αλλά δεν θα μπορούσε να γίνει και για τα παιδιά.
Αρχικά βρέθηκε ο χώρος εκδηλώσεων της Μητρόπολης Κεφαλληνίας. Χωρίς να γνωρίζω τον λόγο και από εκεί φύγαμε και βρήκαμε νέο χώρο στο 2ό Δημ. Αργοστολίου. Εν το μεταξύ έγιναν εκλογές στον σύλλογο, όπου επανεξελέγη πρόεδρος ο Κος Αποστολάτος και μπήκα στο Δ.Σ. και εγώ.
Με τις λιγοστές μου γνώσεις ως προς την διδασκαλία, προτάθηκε να βοηθήσω στα μαθήματα που γινόταν όντως κάθε Σαββατοκύριακο (και οι δύο μαζί) και κάθε Τετάρτη από τον κο Αποστολάτο. Στον διάστημα που συν-υπάρξαμε, ο ρόλος μου ήταν διακοσμητικός. Δεν μπορούσα να επέμβω στο “μάθημα”. Ήταν κάτι που με πείραζε μεν, χωρίς όμως να κάνω παράπονο. Εκείνο όμως που με πείραζε και δεν μπορούσα να δεχθώ ήταν ο “επιβλητικός” ως αυταρχικός τρόπος συμπεριφοράς προς τα παιδιά. Έβλεπα παιδιά να έρχονται με χαρά για να μάθουν και έφευγαν κλαίγοντας ή στην καλύτερη τρέχοντας. Τα παραδείγματά πολλά. (Ας με διαψεύσουν οι γονείς αν γράφω αναλήθειες). Έφυγαν παιδιά που αργότερα έγιναν… πρωταθλητές ! Και σε σχολικά και σε Πανεπιστημιακά τουρνουά. (Δεν αναφέρω ονόματα, γιατί δεν έχω ζητήσει την άδεια τους.)
Το μέλημα μου δεν ήταν να γίνουν πρωταθλητές, αλλά να αγαπήσουν το σκάκι αρχικά ως παιχνίδι και όποιος ήθελε να τον βοηθήσουμε να πάει και πιο ψηλά. Και ο καιρός περνούσε και τα παιδιά λιγόστευαν και λιγόστευαν, με αποτέλεσμα να είμαστε παραπάνω οι δάσκαλοι από τους μαθητές στην τάξη…
Και κάπου εκεί έγινε το Μπαμ. Μετά από επεισοδιακές συνελεύσεις (με βαριές εκφράσεις) και εκλογές το 2019, ο κος Αποστολάτος δεν εξελέγη στο Δ.Σ.
Ανέλαβα πρόεδρος με πλειοψηφία. Η πρώτη μου μέριμνα ήταν τα παιδιά και ο χώρος. Ήθελα να φέρω πίσω τα παιδιά που τα γνώριζα, τόσο για τον χαρακτήρα τους, την αγάπη και τις ικανότητες που είχαν στο σκάκι. Τα παιδιά που έφυγαν λόγω κακής δικής μας μεταχείρισης. Γνώριζα ότι το κακό που είχαν υποστεί δύσκολα θα ξεχνιόταν και θα επέστρεφαν. Για κάποια το κατάφερα… για κάποια άλλα όχι. Αυτή την στιγμή είναι εγγεγραμμένα και έρχονται 60-70 παιδιά, με αυξανόμενη τάση ! Υπάρχουν μέρες που δεν είχαμε καρέκλα… Κάποια έρχονται σε σταθερή βάση, κάποια σε περιστασιακή, Δεν διώχνουμε κανένα παιδί. Άλλο να φεύγουν γιατί δεν ήταν αυτό που περίμεναν και άλλο να τα διώχνουμε εμείς με άσχημο τρόπο.
Ο χώρος ήταν το άλλο ζητούμενο. Κάναμε μια προσπάθεια μέσω του Δήμου, αλλά ο χώρος που είχε τότε διαθέσιμο να μας παραχωρήσει (γιατί είχε όλη την καλή διάθεση να μας παραχωρήσει) κρίναμε ότι δεν ήταν κατάλληλος. Έτσι πήρα την απόφαση να φτιάξω ένα δικό μας χώρο, για τον οποίο “υπόλογος” είμαι εγώ και μόνο εγώ. Τον παραχώρησα έτοιμο προς χρήση (με τραπεζο-καθίσματα, κλιματισμό, ψυγείο, wifi , βιβλιοθήκη, γραφείο) και χωρίς καμία μα καμία οικονομική επιβάρυνση του συλλόγου, μέχρι και σήμερα. Δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να το κοινοποιήσω κάπου. Δεν το έκανα για να μου πουν “μπράβο’. Δεν το έκανα για την “διαφήμισή” μου. Δεν εξέθεσα, ούτε προσέβαλα κανέναν. Πραγματοποίησα το παιδικό μου όνειρο. Να υπάρχει χώρος και να μπορούν να μαθαίνουν τα παιδιά σκάκι. Φυσικά να έχουν και τα μέλη χώρο για την αγαπημένη τους ασχολία. Να μην είμαστε περιφερόμενος θίασος, από καφενείο σε καφενείο. Τα περισσότερα ενεργά μέλη μάλιστα έχουν και κλειδί εισόδου, ότι ώρα θελήσουν. (Ρωτήστε τα αν δεν με πιστεύετε).
Ένα άλλο θέμα που θίξατε και αφήνοντας υπονοούμενα ήταν το οικονομικό. Ο σύλλογος τηρεί βιβλία εσόδων εξόδων και καταθέτει κάθε χρόνο φορολογική δήλωση. Οι αποδείξεις (με ή χωρίς σφραγίδα του συλλόγου όπως αναφέρετε) περνάνε όλες στο βιβλίο. Δεν είμαστε επαγγελματικός σύλλογος, ούτε έχουμε έμμισθους υπαλλήλους. Κανένα από τα μέλη και το Δ.Σ. δεν αμοίβεται και προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του.(όπως κάνατε και εσείς κ. Αποστολάτε).
Όλα τα μέλη του Δ.Σ. έχουν κάποια εργασία για “το προς το ζειν” και αφιερώνουν το χρόνο τους, εις βάρος της εργασία τους και της οικογένειά τους. Εγώ π.χ. έχω μια επιχείρηση που δουλεύει όλο-χρονικά (και το καλοκαίρι πολλές περισσότερες ώρες) και μια οικογένεια με 3 παιδιά .Όσοι έχουν οικογένεια και εργασία που καλώς ή κακώς εξαρτάτε πολύ και από τον τουρισμό μπορεί να με καταλάβει τι εννοώ.
Αλήθεια κ. Αποστολάτε, εσάς από τι σας διακόπταμε όταν είχατε όλο-χρονικά όπως είπατε τον σύλλογο ανοικτό ? Δεν σας αποκαλώ αργόσχολο, γιατί μπορεί να έχετε τον τρόπο σας και να είχατε κάνει από πριν τα “κουμάντα” σας, αλλά όσα χρόνια σας γνωρίζω δεν νομίζω ότι θυσιάσατε κάτι εκτός από τον χρόνο σας, για την προσφορά σας. Το αντίθετο μάλιστα. Το χρησιμοποιούσατε ως μέσο καταξίωσης στην τοπική κοινωνία. Και ίσως ήταν ο κυριότερος λόγος που σας ενόχλησε τόσο πολύ η απώλεια της προεδρικής καρέκλας. Αλήθεια, πόσα παιδιά έρχονταν το καλοκαίρι ή κάθε Τετάρτη όταν είσαστε εσείς; Το κλείσιμο για το καλοκαίρι γίνετε κάθε χρόνο. Δεν άλλαξε κάτι για φέτος. Δεν κλειδώσαμε “άρον – άρον”. Εσείς ξανά-κάνατε την εμφάνιση σας, από το 2019, τον τελευταίο περίπου χρόνο. Δεν απαγορεύτηκε σε κανένα μέλος (που έχει κλειδιά) να κανονίσει για να πάει να παίξει. Δεν σας κάλεσαν ; …Λυπάμαι πολύ ! Τα παιδιά (και οι γονείς τους) προτιμούν την παραλία και την αλάνα τους καλοκαιρινούς μήνες (και έτσι πρέπει να κάνουν).
Όλα τα χρήματα που εισπράτταμε από τις συνδρομές, “γυρίζουν” στα παιδιά, αφού κανένα δεν πληρώνει για την συμμετοχή, διαμονή και μεταφορά του στα σχολικά και περιφερειακά πρωταθλήματα Ούτε ένα ευρώ ! Ανεξαρτήτως θέσης κατάταξης. Για να σας το κάνω πιο κατανοητό και τελευταίο να βγει στους αγώνες, πάλι δεν θα πληρώσει. Δεν μας ενδιαφέρει η Θέση, αλλά η συμμετοχή. Η καλή θέση πιθανότατα να έρθει με τις συμμετοχές. Τα βιβλία του συλλόγου ελέγχονται από τα αρμόδια όργανα, όπως όταν τα είχατε και εσείς. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αν μας ζητηθούν για έλεγχο από κάποια υπηρεσία είμαστε πρόθυμοι να το κάνουμε. Όχι από εσάς.
Οι τελευταίες εκλογές που έγιναν όντως με καθυστέρηση, ήταν εξαιτίας το covid 19, όπου ο σύλλογος ήταν σχεδόν κλειστός. Οι εκλογές έγιναν με κύριο σκοπό ΟΧΙ να βγει νέο προεδρείο, αλλά να γίνει το ψήφισμα της αλλαγής του καταστατικού και εναρμόνιση με τον νέο αθλητικό νόμο. Και σε αυτό προχωράμε τώρα. Μόλις τελειώσει να είστε σίγουρος ότι θα ξανακάνουμε εκλογές. Μπορείτε να λάβετε και μέρος.
Όταν μιλάτε για αθλητικά δελτία, τι εννοείτε?; Πότε κατέβηκε ο σύλλογος σε αγώνες επί προεδρία σας. Εκτός αν εννοείτε τις παρτίδες που γράφατε για να συμπληρώσετε το εσωτερικό τουρνουά του συλλόγου, γιατί τότε αυτό μόνο ζητούσε η ομοσπονδία για να έχει λόγο ύπαρξης ο σύλλογος. Από τότε άλλαξαν πολύ τα πράγματα. Ζητάνε παρουσίες σε τουρνουά, μεταξύ των συλλόγων. Να σας θυμίσω αθλητή του συλλόγου, που τον διώξατε και έπαιξε αντίπαλός μας στην Κυλλήνη, μέχρι να τον ξανά-πάρουμε πίσω ?
Σιγά σιγά, όλα θα γίνουν. Με όλα αυτά που κάνετε είναι να σας “συμπαθούν” ακόμα περισσότερο.. Λυπάμαι…!
Πετράτος Φώτης.
