Σιμώνει ξανά, σε πείσμα των θλιμμένων τούτων ημερών, η γέννηση του Χριστού … Ναι … θα γεννηθεί ξανά ο Χριστός στις καρδιές των παιδιών, στις βασανισμένες ψυχές των αθώων, στις αδύναμες ελπίδες των κατατρεγμένων, στα ματωμένα όνειρα των πληγωμένων … Και για άλλη μια φορά το αστέρι της Βηθλεέμ θα διατρέξει το σκοτεινό ουρανό … το φως του θα διασχίσει γοργά το σκότος, και θα σταθεί πάνω από την φάτνη, συμβολίζοντας ότι υπάρχει ελπίδα … ενώ ολόγυρα γονατισμένοι πια πολλοί, βουβοί, όχι από κατάνυξη αλλά εξαιτίας μιας ανείπωτης απογοήτευσης … απόγνωσης … Νόμισαν ότι τα ελέγχουν όλα … ανυπεράσπιστοι όμως πιά επιζητούν στηρίγματα … ελπίδα … Φως … και η νοσταλγία πληγώνει ολάκερη την ύπαρξη όλων … Νοσταλγία: λέξη σύνθετη, από τις λέξεις ¨Νόστος¨, που σημαίνει επιστροφή, και ¨άλγος¨, που σημαίνει πόνος … Νοσταλγία: πόνος για την επιστροφή … και νυν ως ναυαγοί σε ανταριασμένη θάλασσα – σε έναν απύθμενο ωκεανό ψεμάτων, ψευδαισθήσεων και ψεύτικων υποσχέσεων – επιζητούντες όλοι ¨νόστιμον ήμαρ ιδέσθαι¨ … την επιστροφή στα μονοπάτια της αθωότητας, πριν αυτή προδοθεί, ίνα αποτραπεί τούτη τη φορά η προδοσία … Είθε λοιπόν με τη γέννηση του Χριστού, και το ξεκίνημα του Νέου Έτους, να γίνουν όλα όσα, από τα κατάβαθα της ύπαρξής μας, νοσταλγούμε ….
Ταπεινά
Γεράσιμος Βασ. Θεοδωράτος
