Ή διαφορετικά η κοροϊδία που υφίστανται οι νέοι στις μέρες μας. Η συγκεκριμένη ομάδα που κάθε τόσο βλέπει τα συναισθήματα της να αλλάζουν πορεία, μιας και η απασχόλησή της είναι αβέβαιη, αντιμετωπίζει πέραν της ανεργίας και μια σειρά άλλα γεγονότα τα οποία έμμεσα τους γεμίζουν με χαρά και ελπίδα, στο μέλλον όμως καταλήγουν ανεκπλήρωτα.
Προεκλογικές θέσεις υπόσχεσης, προκειμένου να αποσπάσουν τους πολυπόθητους ψήφους, χωρίς καμία ντροπή, παρόλο που μετά τις εκλογές θα βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο στη μικρή κοινωνία που ζούμε και κάλυψη από ανειδίκευτο προσωπικό. Οργανισμοί με διαθέσιμες ψευδείς θέσεις εργασίας, με σκοπό την τήρηση των κανόνων για ανανέωση του προσωπικού σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, για αποφυγή κυρώσεων. Αλλά και προγράμματα δωρεάν εξειδίκευσης με προβληματικές πλατφόρμες.
Και όλα αυτά στους νέους που όπως συχνά λένε είναι το μέλλον της χώρας μας, εκείνοι που θα πάνε την κοινωνία ένα βήμα μπροστά, εκείνοι που κατέχουν καλά την τεχνολογία και μπορούν να φτιάξουν ένα καλύτερο αύριο. Πώς θα γίνουν όμως όλα αυτά, δεν αναρωτιέται κανένας. Όλοι βασίζονται στις σπουδές, όταν ολοκληρώνονται όμως οι σπουδές και τα ‘’ μεγάλα μυαλά’’ φεύγουν, τότε οι ευθύνες πέφτουν σε αυτούς που μένουν πίσω. Ας σταματήσουμε εν τέλει να ασχολούμαστε με τους νέους που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους και ας δώσουμε πραγματικές ευκαιρίες στους υπόλοιπους νέους, δοκιμάζοντας έτσι , για λίγο, και αυτή την επιλογή.
Υ.Γ : Για όλους τους νέους που καθημερινά αντιμετωπίζουν κάθε είδους απογοήτευση.
Της Σταματίας Γκαραλιάκου
